Kırmızı

-7-

Uyandığımda babam vardı karşımda uzun zaman sonra onu görmek beni dumura uğratmıştı. Uzun uzun onu izledim yanına gitmeye kalkıştığımda eliyle beni durdurdu. Bikaç adım benden uzaklaştı. Gözlerinde sanki bir pisliğe bakıyormuş gibi benden iğreniyordu
"Baba neden öyle bakıyorsun" yaklaşmaya başladığımda sesi adımlarımı durdurdu

"SEN İĞRENÇ BİRİSİN, SAKIN BANA YAKLAŞMA, BENİM KIZIM BÖYLE BİRİ DEĞİL, SEN BENİM KIZIM DEĞİLSİN."
Babamın sözleriyle gözlerim benden bağımsız sularını açmıştı.
"Baba neden böyle diyorsun" benden uzaklaşmaya başladığında "BABA BENİ BIRAKMA, BEN SENİN KIZINIM"

Gözlerimi açtığımda o adam vardı, gözlerinde endişe ve korkuyu gördüm. Beni sarsıyordu. Ayağa kalkıp ondan uzaklaşmaya başladım. Ondan en uzağa gidip duvar dibine çöktüm. Kafamın içinde hala babamın dedikleri dolaşıyordu. Kulaklarımı kapattım onları duymak istemiyordum. "Ben senin kızınım, ben senin kızınım"
Ellerimin üstünde onun ellerini hissettiğimde elimle onu ittim.
"BANA DOKUNMA"

Kafamdaki sesler susmuyordu, elime ne geçtiyse yere fırlattım. Artık kırılmadık eşya kalmamıştı. Ellerim yanlarıma düştüğünde kafamı kaldırmamla kendimi görmem bi oldu. Aynaya yürüyüp kendime bakmaya başladım. Üstümde sadece iç çamasırları vardı, Dudaklarım morarmış, yanagımda el izi, boynum ve goğsüm morarmıştı. Ellerim saçlarıma gittiğinde kafamdaki sesler gene susmamayı sürdürdü. Yerden aldığım bi eşyayı aynaya fırlattım. Ayna tuzla buz olurken kendimi yere bıraktım.
"SUSUN ARTIK SUSUN, DUYMAK İSTEMIYORUM" saçlarımı çekip kafama vuruyordum.

Ellerimin üstüne konulan elle kafamı kaldırıp katilime baktım. İtmeye çalıştığımda "BIRAK BENİ PİSLİK BIRAK"
bağırmamla bıraktı.
Şaşkınlıkla ona bakarken o biraz uzaklaştı benden.
"Lidyam söyle bana noldu, bak yaklaşmıyorum"
Sözlerini duyduğumda kafamdaki sesler gene söylenmeye başladı.
"Çık odadan"
Yanıma yaklaşmaya başladığında ayağa kalkıp ellerimi açıp kendimi gösterdim.
"YETMEDİ Mİ, daha alacağın ne kaldı benden, görmüyor musun senin karanlığın içinde çamur oldum."
Yaklaşmaya başladığında ellerimle durdurdum onu. Bi anda ellerimle gözyaşlarımı silip dik durdum. Sesim sert ve soğuktu.
" Sen bundan sonra hazır ol, hayatımı çaldığın gibi hayatını mahfedeceğim. Sen şerefsiz insan, ayaklarıma kapanıp özür dileyeceksin. O zaman benden değil Allah'tan dile."
Arkamı dönüp banyoya ilerlerken bianda arkamı döndüm ve
"Savaşmaya hazır ol, karanlığınla beraber seni bitireceğim."

Arkamı dönüp emin adımlarla banyoya ilerledim. Hemen girip kapımı kilitledim. Gözyaşlarım sanki bu anı bekliyormuş gibi akarken daha fazla ayakta duramayacağımı anladım ve bianda yere çöktüm. Çığlıklarım kendime vurmalarim dakikalarca sürdü.

Ayağa kalkıp aynaya bakmadan küvete girdim. Üstümde olan iç çamaşırlarını çıkarıp yere attım. Suyu soğuk tarafa ayarladım ve içimin acısının gitmesini bekledim. Bedenimi defalarca yıkamama rağmen onun dokunuşları hala vardı. İçimdeki yangın büyürken nefes alamadığımı hissettim.Biri kalbimi alıp avucunun içinde sıkıyormuş gibiydi. Küvetten çıkıp havluya bedenimi sardım. Kapıya doğru giderken aynada kendimi gördüm. Havluyu yere bırakıp aynaya yaklaştım. Bir süre bedenimi izledim gözlerim bedenime bakarken bedenimden iğrendim, onun izleri vardı.
Elim karnımda durarken, ellerimi açıp dua etmeye başladım.

"Allahım sen bizi yaratansın, en doğrusunu sen bilirsin, lütfen ondan çocuğum olmasın, yalvarırım olmasın."
Yerde  havluyu alıp bedenime sardım. Aynada kendime bakip daha dik durmaya başladım.

Sen Lidya Ateşsin, intikamını alıcaksın, pes edip gitmek sana yakışmaz. Güçsüz durmak, güçsüzlüğünü karsı tarafa yansıtmak yakışmaz aynı ailen gibi güçlü olmalısın ki karşı tarafı ateşe çevirebilesin...