Hayatta acılarla ve sırlarla büyüyen bi kız çocuğu
Hayatı kendi yöneten zalim bir adam
-KESİT-
Elini boğazımda hissettiğimde tamda düşündüğüm gibi olmuştu, ruhsuzca güldüm itmedim sadece güldüm, daha da sinirlendi
"Sen hala anlamadın sanırım, hayat...
Baş ağrısıyla uyandım. Alkan yanımda yatıyordu. Ağrıya daha fazla dayanamayıp kalktım yataktan. Üstüme gecelik geçirip, hızla aşağı inip bi hap aldım. Tezgaha ellerimi koyarken ellerim titriyordu. Korkuyordum. Nefes alamadığımı hissettiğimde mutfağın arka kapısından arka bahçeye çıktım. Başım ağrıyor ve kafamdaki sesler susmuyordu.
Hızlıca duvarın kenarına çökerken gözyaşlarım bu anı beklemiş gibi akmaya başladı. Ellerimi bacaklarımın etrafına sarıp kafamı dizlerime koydum. Bir sürü kendi kendime ağlarken birinin beni izlediğini hissettim. Kafamı kaldırdığımda hiç biri yoktu. Çalılıkların arkasına bakarken çalılığın dibinde bir ayakkabı gördüm. Şaşırırken hiçbişey yapmadım.
Onu gördüğümü gördü ama gitmedi. Sadece ayaklarını görüyordum. Onu takmayıp kafamı dizlerime koydum. Burda olmak istemiyordum, bu hayatı istemiyordum. Adım sesleri yaklaştı. Karşımda durdu. Yavaşça kafamı kaldırırken yüzündeki maskeyi görmeyle umudum son buldu. Kafamı duvara yaslarken düşünmeye başladım. Ben düşünürken o da karşıma geçip yere oturdu. Ona bakarken delirdiğimi düşünmeye başladım. "Deliriyor muyum acaba? Senin bu eve bu bahçeye girmen imkansız, fazla koruma var." Elimi kaldırıp eline dokunacakken Alkan'ın elime yaptığı aklıma geldi. Aniden elimi çekerken elimi yara olan elimin üstüne koydum. Sargılıydı. Dokunup hayal mi gerçek mi olduğunu anlayacaktım ama korkuyordum. Kameralar vardır buralarda. Etrafıma bakıp kamerayı bulmaya çalışırken konuştu, ilk defa. "Merak etme kameralarda yanına geldiğim gözükmüyor" "Gerçeksin dimi?" Güldüğünü hissettim, kafasını salladı.
Arkama yaslanırken Alkan'ı düşündüm. Hayatıma böyle girmeseydi belki olabilirdik, yakışıklıydı. Ancak kalbi ve merhameti yoktu. Bunlar benim için büyük bir eksik. Adam değildi ki, adam sevdiği kişiye tecavüz eder miydi? Şiddet uygular mıydı? Gözlerimden yaş akarken konuştum "Çok yoruldum." "Biliyorum" "Biliyorum deme, kimsin necisin bilmiyorum. Ellerinde eldiven yüzünde maske gözlerin bile gözükmüyor. Eve nasıl girdiğin muhamma. Gelmişsin biliyorum diyosun. Ben neler yaşadım kimsenin ruhu duymadı veya duymak istemedi." "Elini o mu yaptı?" Bişey demeyip kalktım. Mutfağa yürüdüm. Arkamdan seslendi "Kanıt topla, kanıt topla ki elinde delil olsun."
İçeri geçip mutfağın kapısını örttüm. Odama girdiğimde hala uyuyordu Alkan. Onun yanına yatmayıp koltuğa geçtim. Gözlerim sanki bu anı bekliyormuş gibi kendiliğinden kapandılar.
Gözümün kaşınmasıyla uyandım. Kendime geldiğimde koltukta değil yataktaydım. Taşımıştı sanırım. Alkan yoktu. Su sesleri geliyordu herhalde duş alıyordu. Hızla yataktan kalkıp giyinme odasına gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana doğru gelirken konuştu "Evlendiğimiz ilk günde seni bir yerlerden topladım. Bugün benimlesin." Makyaj masama oturup makyajıma başlarken konuştum. "Şirkete gideceğim." "Benimlesin." "Gelmeyeceğim." Fondoteni alıp vucüdumda gözüken yerlerdeki morlukları kapatmaya başladım. Tepemde durmuş nasıl kapattığıma bakıyordu. "Yaptığın izleri kapatıyorum çok hoşuna gidiyor sanırım." Aynadan gözlerime bakıp "Yeniden olucak şeyler için uğraşıyorsun." Ellerim sinirden titrerken onu duymamış gibi yapmaya başladım.
