Sever misin?

13

O günden sonra her şey değişti. 'Sevgi böyleyse tamam' diyerek Bulut'un sert hareketlerine karşılık verdim. Ama son günler  de kendimi bok gibi hissediyorum. Selçuk evime geliyor, Bulut'la sohbet ediyor. Hayır, bok gibi hissetme sebebim Selçuk'un evime gelmesi değil. Bok gibi hissetme sebebim  Bulut dudaklarımı öperken Selçuk'un izlemesi...

Bulut dudaklarımı öpüyor, elleri arsızca belimde, kalçamda geziyor. Selçuk karşı koltukta arada televizyona arada bize bakarak oturuyor. Odada öpüşme seslerimiz yankılandıkça iğrenip geri çekilmeye çalışıyorum.

Bulut elini tişörtümün içine soktu. Belimi geri çekince dudağımı kanatmayı umursamadan ısırdı. Sanki hiçbir şey yapamıyorum. Öyle çağresiz hissediyorum ki babamın seslerini bile algılayamıyorum.

Dudağımdan kan süzülünce ikisi güldü, midem bulandı. Kaçmak için hareket yapınca geri çekildi. Rahat bir nefes bıraktım. Ellerim titriyordu.

Tişörtümü tutup çıkartınca kaçmaya çalıştım. Tek eliyle belimden tutup kendi tişörtünü de çıkartı. Gözlerimi kocaman açıp kaçmaya çalıştım. Ne yapmam gerektiğini beynim algılamıyor her şey çok hızlı gelişiyor.

Kulağıma yaklaştı, iten  ellerimi umursamadan boynumu öptü.

"Ileri gitmeyeceğim. Kaç gündür bunu  bekliyorum. Eğer şimdi izin vermesen başka bedenlere gideceğim. Dayanamıyorum, sevişmek istiyorum"

"Tamam odaya gidelim" Onun başka bedene gitmesine dayanamam. Benim saçlarımda gezmeyen parmakların başka bedenlerde gezmesine dayanamam.

"Hayır burada istiyorum" gülerek boynumu öpüyordu. Zaten bir tek yakınlaşınca gülüyor.

"O zaman Selçuk gitsin" sesim fisıltıdan ibaret olsa da Selçuk duymuştu.

"Siz devam edin, bakmıyorum"
"Hayır! Ya gitsin ya da odama çıkalım"

"Kes" birden üstüme çıktı, kendimi koltukta uzanır bir şekilde buldum. Ellerim titremeye devam ediyor, kalbim hızlı atıyordu. Gözümün önüne gelen görüntülerden kaçmak için kafamı yana çevirdim.

Bulut boynumu öperken Selçuk dudağını ısırmış izliyordu. Hıçkırarak ağlamak ya da kaçmak için gülmek istedim yapamadım.

Bulut kendini bedenime dayayınca dudaklarımın arasından hıçkırık kaçtı. Gözlerimi sımsıkı kapattım.

"Baba neden böyle yapıyorsun?" Gözlerimi sımsıkı kapattıp konuşmaya çalıştım.

"Çok seveceksin, zevk alacaksın. Alışınca  kendin isteyeceksin" sesi neden böyle çıkıyor. Babam neden kıyafetlerimi çıkartıyor.

"Baba istemiyorum, yapma" itmek için gözlerimi açtım. Kapı da bize duygusuzca bakan annemi gördüm. İtmek için kalkan ellerim durdu. Eğer annem bir şey demiyorsa babam kötü şeyler yapmıyor demektir değil mi? Eğer babam kötü şeyler yapıyor olsaydı annem durdururdu. Annem canımın yandığını, korktuğumu anlamıyor mu?

"Anne acıyor" diyebildim. Babam durmadan etimi sıkıyor, kendine bir şeyler yapıyordu. Annem tepkisiz izlemeye devam edince babam haklı diye düşündüm.

Gözlerimi sımsıkı açıp annemi gördüğüm kapıya baktım. Sanki annem hâlâ oradaydı, bana bakıyordu.

"Bulut dur!" Bulut umursamadan kemerimi çözmeye devam ediyordu. Selçuk birden inlemiş, ikisi de gülmüştü.

Titreyen ellerimle onu itmeye çalıştım.

"Dur diyorum dur"

Bulut geri çekildi, gözümden akan yaşlara baktı. Güldü...

Son gücümle elinden kurtulup odama koştum. Aşağıdan gülme sesleri geliyor, peşimden gelen  adım sesleri korkutuyor. Odaya girince Bulut önden arkadan da Selçuk girdi.

"Odadan çıkın" bağıramıyordum.

Sanki sesim gitmiş, babam yine susmam için ağzımı büyük elleriyle kapatmıştı. Burnuma tanıdık koku gelince etrafa baktım, onların odasına girmişim.

"Çıkalım bu odadan" yanlarından geçecekken Bulut kolumu tuttu, yatağa sürükledi. Dudağımın arasında bekleyen çığlığı dışarı bıraktım.

Selçuk kolumu tutunca Bulut pantalonumu çıkarttı.

"Dur ne yapıyorsun? Yalvarırım  dur! Selçuk bırak ne yapıyorsunuz?" Konuşamıyordum, düşünemiyordum. Tanrıya tekrar yalvardım. İçimde ki 10 yaşında ki çocuk yine yalvardı.

"Bulut yalvarıyorum dur, korkuyorum"

"Bende korkmuştum. Babam senin yüzünden bağırdığında bende korkmuştum. Senin arkandan orospu dediğimi duyunca dövdü beni, korktum. Babama orospu olduğunu göstereceğim"

Öyle duygusuz konuşuyordu ki seviyorum dediğim adamı tanıyamadım. Selçukta soyunmaya başlayınca çığlık attım.

Bulut dolabı açtı. Annemler öldüğü  zaman bir kere  bile girmediğim odanın dolabını açtı. Babam'ın ağzımı kapatmak için kullandığı bezi ve kelepçeyi alınca kocaman bir çığlık attım. Buradan kimsenin duymayacağını biliyorum.

Babamın özel olarak yaptırdığı yalıtım...

"Yalvarıyorum dur! Ne istersen yaparım dur! Babam yaptı yemin ederim her şeyi babam yaptı. O bezi kullanma ne olur  yapma. Babam... Hayır yaklaşma! Selçuk yardım  et korkuyorum. Amcamı çalmak istemedim kabus" bezle ağzımı kapatınca çırpınmaya çalıştım.

Aynı o gün olduğu gibi elimi kelepçeyle aynı yere kelepçeledi. Üstünde hâlâ babamın parmak izleri olan kelepçe yeniden bileğime yerleşti. Bez aşağı kayınca bağırdım.

"Baba yapma"

Bezle ağzımı kapattı.

Dursun diye akan gözyaşlarım  onu durdurmadı.  Selçuk'un acıyan bakışları içimde ki nefreti söndürmedi.

Onlar  bedenimi ölüme hazırladılar. Bulut yılların acısını çıkarttı. Umudunu biteceğim demişti beni bitirdi.

"Oruspusun sen! Neden ağlıyorsun? Baran'a kendini siktirmedin mi?"

"Neden kesik izleri var?" Selçuk koluma dokundu. Gözleri gözlerimle buluştu.

Anladı...

Selçuk uzun zamandan sonra gözümde ki intiharı gören tek kişiydi. Yutkundu... Bir kollarıma birde zarar vermek için bağladıkları  bedenime baktı. Bulut'u itip ellerimi çözdü. Öylece titreyerek yatmaya devam ettim.

"YILDIRIM bana bak! Özür dilerim bana bak! Baban yaptı değil mi? Ona baba dedin, neden baba dedin?"

Titremeye devam ettim. Bulut anlamaz bakışlar atarken Selçuk yardım  etmeye çalışıyordu. Tamamen kurtulunca Selçuk hızla giyindi. Bulut da giyinip kolumda ki yaralara baktı. İkisi de bazı şeyleri anlamıştı.

"Eğer evden çıkmazsanız polisi arayacağım" Gözleri dolmuş Bulut ve Selçuk son pişmanlıklarını yaşıyorlardı.

"Siktir olup gidin" ikisi de önce odadan sonra evden çıktılar. Yataktan kalktım, kendi odama geçip jiletimi elime aldım. 

İçime sindi mi?Hayır. Her an kitabı silebilir miyim? Evet :)

Oy ve yorum lütfen