CHAPTER 7: Theo

305 7 1
                                    

“KUMUSTA ka na?” Theo said to her. They were on Rayleigh’s Saab. And the guy was driving the car.

Napanguso siya. “Eto. Wala namang nagbago, di ba?”

“Yeah.”

“Yeah?”

He glanced at her. “Maganda ka pa rin.”

Aaaaaawts! Where the crap is that coming from, huh?

Tumawa na lang siya. “At bolero ka pa rin.”

Inaanak ito ng Daddy niya. At sobrang lakas din nito sa ama. Minsan nga kapag hihingi siya ng favor, si Theo ang ginagamit niya para pagbigyan siya ng Dad niya.

Sobrang close nila noong elementary pa lamang sila. Palibhasa magka-age lang silang dalawa. Sabay pumasok sa school. Sabay kumain ng lunch. Sabay umuwi. Ang kaso, hindi nito kayang makisabay sa kalokohan niya. Iyong tipong tatapunan niya ng juice ang katabi sa school bus. Hindi ito kayang gawin ng kinakapatid. Umalis nga lang ito ng bansa para mag-aral ng high school sa America.

Lumabas ang pantay-pantay na ngipin ni Theo gawa ng ngiti nitong makalaglag-panty. “Me.”

“Yeah… you.”

Pumunta pala talaga ito sa school nila para sunduin siya. Wow! Nakaka-flatter ha. Akalain mo ‘yun? Kahit ganito kagaspang ng ugali niya, may nagmamalasakit pa rin sa kanya. Of course, ganyan talaga ang mga magaganda.

“Okay lang ba kung doon muna ako matulog sa inyo? Ayoko kasing matulog sa condo ng pinsan ko. Pinapakain ako sa styro foam no’n eh. Ayaw maghugas.” Nakasimangot na wika nito.

Natawa siya sa mukha nito. Dahil parang naging bata bigla ang kasama.

“O? Anong nakakatawa?” he glanced again.

“Wala. Ang cute mo lang kapag nakasimangot.”

Kahit medyo madilim sa kotse, kitang-kita niya kung paano namula si Theo. Palibhasa mistiso kaya hindi pwedeng matago ng dugo. She heard him chuckle.

Rayleigh giggled.

“That’s a nice sound.” Ani Theo.

He always telling her that. Kapag humagikhik siya, laging ganoon ang sinasabi ng kababata niya. Nice sound. Gustung-gusto daw kasi nito ang hagikhik niya. Kahit para sa kanya, hagikhik ng bruha. ‘Yung nakasakay sa walis ng metro aid? Aysh!

“How’s your studies, by the way?” pago-open niya ng topic.

Nakatingin pa rin ito sa daan. Na putrajiz na ‘yan. Sobrang traffic!

He answered. “Tumigil na ‘ko.”

Whaaaaaaaaaaaaat?

“Di nga?”

He gave her a simple laugh. “Oo nga.”

“Bakit naman?”

“I have to manage Dad’s business.” He said and shook his head slowly.

May-ari ang daddy nito ng sandamakmak na hotel sa iba’t ibang parte ng mundo. Kaya halos lumaki na rin si Theo sa mga hotels. They never got a permanent home.

Tumingin siya dito. “Ayaw mo?”

“Wala akong magawa eh.”

“I know how much you love arts.” Rayleigh reminded him. Magaling itong mag-paint. Ewan lang niya kung saan lulugar si Leonardo Da Vinci sa mga masterpiece ni Theo. Besides, his an excellent photographer. Alam nito ang dapat kunan ng larawan sa hindi.

WHO'S THAT WHORE IN JERSEY 24? (On-Hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon