BİR DELİ HASRET

4.BÖLÜM

OnlYou912 senin için şarkıyı yukarıya koydum, kaçıp gitme hemen...

Yorum yorum yorum...

Gözleriniz yolda kaldı dimi doğru söyleyin.

Bölümün başına geç oturdum canımlar pardon... Eveeeeet, keyifli okumalar...

Soluğu aldığım yerde omuzlarımı düşürerek ilerleyip bar masasına koydum kollarımı. Orda çok sevdiğim yüzle karşılaşınca tebessüm ettim. O da beni görünce elinde ki kadehi verip karşıma geçip uzandı, yanaklarımızı karşılıklı öptükten sonra düşünceli olduğumu görüp gözlerini kıstı.

"Ne bu halin hayatım?"

"Bugün baş editörlüğe terfi ettim Emre."

"Ne diyorsun! Kızım bu muhteşem bir haber, niye asık yüzün?"

"Yarın şirkette duyulunca herkes yüz çevirecek bana."

"Sen şimdi buna takıldın yani. Hasret döverim seni, yıllardır o iş bir canını vermediğin kaldı. Sen bunu sonuna kadar hak ettin. Seninle gurur duyuyorum deli kızım benim."Emre, üniversiteden arkadaşımdı. En uzun süre arkadaş kaldığım tek insandı hatta. O benim gibi değildi, bir şirkette çalışmak yerine barmen olmayı tercih etmişti. Bu oldukça meşhur gece kulübünde halinden memnundu. " Yarım saat izin alayım yemek ısmarlayayım sana."

"Yok tatlım, yedim biraz önce. Patronumla yedik ordan geldim şimdi."

"Ooo, patronla yemek yemeler falan hayırdır?"

"Bir şey yok ya, Gülizar Hanım peşini bırakma diyor. Bende gözetliyorum. O da burda zaten."

"Yalın Bey, özel misafirleriyle yukarıdaymış aldık haberi. "

"Tabi" dedim hayırdır yani. "Adamın aşığı çok" deyip kahkaha attım.

"Ne içersin tatlım?" Çekinerek güldüm. "Benden" deyince sevindim.

"Meyve kokteyli olsun o zaman."

"Eh olsun madem. Kaybolma, işlerimi yapayım otur sen."

Ben müziğe kapılıp olduğum yerde dans etmeye başladım. Emre içeceğimi verip diğer tarafa geçti. Tıklım tıklım doluydu, şimdi ortaya geçip dans etmek vardı ama bana yasak. Hem Emre yasaklıyor, hemde beyefendi patronu. Derken Emre'nin patronuyla göz göze geldim. Bana işareti parmağını salladı, çok haklıydı. Son zamanlarda gelip gidemiyordum, o da eşi burdayken onu bana kilitliyordu ve ben o kadının bütün sinirini almak zorunda kalıyordum. Kadın çocuk istiyordu ama olmuyordu. Emre'nin patronu, yani Volkan bey onu defalarca muayeneye çağırmalarına rağmen gitmiyordu. Cemre de buna deli oluyordu. Kadın çocuk istiyor ne var bunda. Volkan Bey yanıma geldi.

"Nerdesin sen kaç gündür?"

"Çalışıyorum, inanın gece gündüz çalışıyorum."

"Cemre seni aradı dün burda, bulamayınca eve gitti, bende peşinden gittim sonra sabaha kadar deliler gibi kavga ettik." Bastım kahkahayı, deliler gibi kavga etmiş peh, kadın adamı çocuk istiyor diye yataktan çıkamıyordu. Bence Volkan Bey de bunu seviyordu. Sonuçta o bir erkek ve maalesef her erkek gibi o da hayatı yatakta olan mutlulukla biçimlendiriyordu.

"Kim kazandı?" Derin bir nefes aldı ve düşürdü yüzünü.

"Bu kavgaların sonunda gerçekten bir çocuğumuz olmazsa, artık eminim beni boşayacak."

"Neden muayene olmayı kabul etmiyorsunuz o zaman?"

"Ya kısırsın derse, ya sorun ilaçlarla geçmezse? O zaman zaten sonumuz gelmiş demektir."