The Phoenix of Ice [ON GOING]

Part 22: The Battle Dance

"Sino ka? Magpakita ka." seryosong sabi ni Angge

        Tulad niya nakikiramdam din ako sa paligid, naramdaman ko din kasing may nagmamasid samin. Nagulat nalang ako nang bigla nalang syang nagbato ng mga mala-punyal na gawa sa hangin sa madahong bahagi nung puno...

Grabe ang lakas ng pakiramdam nya... alam kong may something eh pero di ko talaga naramdaman na nandun yun!

        Nagtayuan naman ang mga balahibo ko ng biglang nahulog mula sa puno ang isang maliit na mukang fairy na kulay red, pano ba naman kasi, ang liit liit lang nya tapos unang bumagsak yung ulo nya

 “Napapala mo sa paninilip mo!” sabi ni Angge nanakangiti na ngayon

“Bakit ba?! Mapanakit ka kasi eh!” Sabi na man nung maliit na fairy na pagkatinis tinis na boses

“Eh?!” and I gave them the ‘what-the-heck‘ look

“Ay!” sabi nung fairy saka humagikgik, tapos umikot sya at biglang nagbago yung itsura nya

 

 

“JANE?!”

“The one and only” sya habang nagpopose na akala mo eh model ng isang magazine

 

“Bakit ka ba kasi nasa puno?!”

 

“Pano naman kasi ang out dated to na sa mga nangyayari sa buhay mo kaya pagbigyan mo na ko hehehe”

 

“Oh tama na daldal, sige na sayaw na!” biglang singit nung masungit

And then after nagsayaw na ako kasama yung mga illusions na ginawa ko… Kinakabahan ako sa darating pang mga araw, kung paano kong maiintindihan kung bakit kami nagkaroon ng kapangyarihan, kung anong responsibilidad ang meron ako sa pagkakaroon ko nito, at higit sa lahat kung paano ko mapaglalapit yung dalawang lalaking mahalaga sa buhay ko… Pero bahala na, nandito naman ang mga kaibigan ko eh!

 

“Baby ready ka na ba?”

Nilingon ko si Francis na nakasilip sa pinto ng dressing room ko… Yep foundation week na ngayon at isa pang yes ngayon na kami sasayaw, ready na ang lahat, nakabihis na ako ng pang prinsesa ng Tribo, nakamake up na at handa na ang mga “VIDEOGRAPHERS” ko, pero iba kasi talaga yung pakiramdam ko eh, intense! Naramdaman ko naming pumasok sya sa kwarto saka umupo sa upuan sa tabi ko, PAKINGTEYP KINAKABAHAN TALAGA KO EH!

“Pwede bang hindi Franz?” narinig ko naming tumawa syang mahina

“Ikaw talaga!” pinisil nya naman bigla yung pisngi ko pero hindi naman masakit “wag kang kabahan, magaling ka naman! Saka manunuod ako, promise ichi-cheer kita.” Then he gave me a genuine smile, and somehow, I felt relieved…

“Thanks Kuya…”

Sabay kaming napalingon ng makarinig kaming mgakatok, at talagang nanlaki ang mata ko sa iniluwa ng pinto…

       Sheeet! Ang gwapo talaga nito! Kung lahat ng prinsipeng mga tribo ganto kagwapo pakibalik ako sa panahon ng mga taong bato! \(*o*)/

 

“Oh! Eiddert!”

“Anong ginagawa mo dito bubwit?” sabay naming sabi

“Ang ganda mo Mau, mukha ka talagang prinsesasa costume mo, kamuka mo si Pochahontas… grabe baka mainlove ako lalo nyan sayo…”

        Halos pabulong lang yung dulo pero anak ng kamoteng kulay red ang inet ng muka ko!

 

“Ehem!”

 

”Good afternoon Sir!”

“Bakit ka nandito?”

“Kakamustahin ko lang po yung girlfriend ko SIR” he said stressing the ‘GIRLFRIEND’ and the ‘SIR’ pero anak ng tupang blue andito po ako!

At kinikilig po ako!

 

“Luh girlfriend?!” syempre patay malisya lang ako para di halata di ba

“Syempre coming soon!” he said saka patakbong lumabas ng room

 “By the way” pahabol nya “you really are the most beautiful lady I have ever seen” saka patakbo ng lumabas

O/////////////////O

“Wag ka naming masyadong kiligin oh…” hala andito nga pala tong Francis na to! Sorry naman nakalimutan ko!

        Naramdaman ko naman na dahan dahan syang lumabas ng kwarto saka sya nagsalita ulit

“Nasasaktan naman kasi ako…” then he left, and I’m stunned.