The Phoenix of Ice
Chapter XVI
EIDDERF's POV
Kanina ko pa pinapanuod dito sa taas ng puno si Maurielle... Dinala ko sya sa lugar na ito para malaman ko kung ano ba talaga sya... kung sya ba ang hinahanap ko... kung ano ba ang dapat kong gawin... kung patuloy ko ba syang mamahalin ko dapat ko nang gawin ang dati ng plano ko sa kanya... pero i just ended up more confussed on what to do... ngayon alam ko ng sya na nga ang hinahanap ko pero bakit hindi ko na ata kaya? I've already found the key and yet I cant do the plan on her...
"hayy bahala na nga... siguro naman bago kami umalis dito malalaman ko na ang sagot ko..."
Dali dali akong bumaba at naabutan ko si Mau na nagpeprepair ng sandwiches for us, nailatag na din nya yung picnic mat at naiayos ang mga gamit na dala namin
"Mau kanina ka pa ba? Sorry naghahanap kasi sana ako ng mga pang-ihaw sana kaya lang puro basa yung mga kahoy eh..."
"Ok lang tara kain tayo!" umupo ako sa tabi nya at kinain ang inaalok nyang sandwich sakin
"Hmmm ang sarap ah!" nakita kong ngumiti sya sa sinabi ko, "hmm... Mau... may tanung sana ako sayo..."
"Ano yun?" kumakain parin sya, ang takaw nya talaga!
"bakit tuwing makikita kitang nasa park ang lungkot lungkot mo?"
nakita kong natigilan sya sa tanong na yun pero mabilis din syang nagbawi ng emosyon
"Alangan namang tumawa ako dun mag-isa diba? eh di nagmukha akong baliw! hahaha"
"nahh! that's not what I mean! I mean bakit kapag nandun ka o tayo parang ang lungkot lungkot mo?"
"ayoko nalang yung pag usapan..."
"please?"
she let out na deep sigh before she continued speaking, "hindi ka rin talaga titigil kahit tanggihan kita noh?"
"uh-uh!" nakangiti kong tango
"well it is all because of him... of them..."
"him? sinong him?"
"si Onix... sya yung first boyfriend ko. super duper minahal ko sya, naka isang taon din kami sa relasyon namin. But on the day of our anniversary, I saw him on the park, kissing my ex-bestfriend" huminto sya sa pagsasalita at nakita kong unti unting namuo ang luha sa gilid ng mga mata nya saka sya nagsalita ulit, "ayoko lang namang bumabalik dun kasi ayoko ng naaalala pa yung ginawa nya... hanggang ngayon kasi hindi ko alam kung ano ang mali sakin eh... sinusunod ko naman sya, binibigay ko lahat ng gusto nya basta kaya... tapos in the end niloko nya parin ako... and worst sa bestfriend ko pa..."
Kahit pinipigil nyang humikbi, alam ko paring umiiyak sya... Nakatitig kasi ako sa mukha nya at kitang kita ko kung paanong nag-uunahan sa pagpatak ang mga luha nya... Para namang may sariling isip ang mga kamay ko at kusa nitong pinahid ang mga luha nya...
"Wag ka ng umiyak... hindi ka nya deserve... marami pa namang ibang lalaki jan na iniintay lang na mapansin mo sila..."
"what *sob* do *sob* you mean?"
"what I mean is do not close your heart to new people... you deserve to be happy... forgive him for hurting you.." niyakap ko sya saka ko hinagod ang likod nya para gumaan ang pakiramdam nya, "and most of all forgive yourself for loving him so much and for burning the chance of other people's chance to be with you and love you..."
Naramdaman kong huminto sya sa pag-iyak pagkatapos kumalas na sya sa pagkakayakap ko, " why are you doing this?"
Natigilan ako sa tanung na yun. Dapat ko na bang sagutin? Buo na ba ang desisyon ko? Ahhhhhhhhhhh!!!!! Bahala na talaga!
"Be-because I like you so much!" nakita kong natigilan sya sa sinabi ko pero nagtuloy tuloy parin ako, wala ng urungan to baka maubusan pa ko ng lakas ng loob!
"No, hindi pala kita gusto! kasi mahal na mahal na kita! alam ko halos kakakilala lang natin pero ewan ko minahal na kita agad ng sobra! Hindi ko naman hinihiling sayo na mahalin mo din ako ngayon eh... sana lang hayaan mo ako na mahalin ka, hayaan mo lang akong patunayan sayong mahal kita..."
Tuluyan na akong nagpanic ng bigla syang tumayo at tinalikuran ako... kaya kinapalan ko na ang mukha ko at tuluyan ng sumigaw...
"MAURIELLE YSABELLE SYLMEROS! PLEASE ALLOW ME WIPE YOUR TEARS AND DRAW YOUR SMILES... PLEASE... ALLOW ME TO COURT YOU..."
BINABASA MO ANG
The Phoenix of Ice [ON GOING]
RomansOnce believed in love but it is only pain that got Lived in fear and mistrust to the power of the heart Discovered new things and found thou at last Exposed me to a feeling, once feared at Truly it is a mystery understanding this entity called LOVE.