Locked with a Badboy

4

Hoofdstuk 3 • Megan

"Dankuwel!" zeg ik terwijl ik hem zo boos mogelijk aan kijk, ookal kan ik niet echt boos worden op hem. 
Austin begint keihard te lachen.
Wacht maar Ryder ik krijg je nog wel.

Langzaam krabbel ik overeind "Oh, kijk wat er met mijn t-shirt is gebeurd!" Ik draai me langzaam om, mijn witte t-shirt is helemaal verpest door de chocolademousse. Austin begint nog harder te lachen. "Hahaha, wat grappig zeg!" snauw ik geirriteerd. Ik trek met een rood hoofd mijn t-shirt uit en loop, met een lachende Austin op mijn hielen, naar het toilet. Gelukkig had ik nog een hemd aan, want anders was dit een nog veel ergere afgang. Ik prop mijn t-shirt in de wasbak en probeer de vlek eruit te krijgen, maar dat blijkt toch nog erg moeilijk te zijn. Ik eindig met een lichtbruine vlek, tenminste iets beter dan dat het was. Ik hang het natte shirt op aan een deur en ik zie Austin naar me staren. Ik word rood en kijk snel of je mijn bh kan zien, gelukkig niet. Austin begint zacht te grinniken. Ik haat hem echt!

"Na al dat gedoe hebben we alsnog niets gegeten" zeg ik om de stilte te verbreken. "Dat klopt, heb je zin in wat chocolademousse?" grapt hij "Au!" Ik geef hem een stomp, eigenschuld. "Ze hebben waarschijnlijk geen 5 sterren diner, maar brood en beleg moet te vinden zijn." zeg ik, samen lopen we weer terug naar de personeels ingang en al snel zoeken we brood. Ik merk nu pas hoeveel honger ik eigenlijk had. Austin heeft blijkbaar het brood gevonden, want ik krijg een boterham tegen mijn hoofd aangegooid, Ik beleg mijn boterham met kaas en hij belegt die van hem met hagelslag, terwijl hij het stomme deuntje neuriet van de reclame. Hoe kan ik het nog langer met hem volhouden!

Binnen 1 minuut heb ik mijn boterham op, snel pak ik er nog een, en nog een, en nog een....
Austin kijkt hoe ik achter elkaar 4 boterhammen naar binnen werk. "Je eet als een hond, had je honger?" zegt hij "Jij eet als een varken en ja, ik had honger" grom ik met volle mond, terwijl ik mijn 5e boterham naar binnen prop.

Het begint nu echt donker te worden, "Kom Ryder" zeg ik terwijl ik opsta "We moeten een plek zoeken om te gaan slapen". Austin kijkt me verward aan "Wat denk je, dat er hier stapelbedden liggen, speciaal voor ons?" Ik schud mijn hoofd "Nee, maar we kunnen vast wel improviseren." Ik loop naar de gevondenvoorwerpen en pak een rugzak "Kijk!" zeg ik "een kussen!" We zoeken samen wat dingen uit die we kunnen gebruiken voor onze 'bedden' totdat het donker wordt. Het is echt ijskoud, maar de 'dekens' die we hebben houden je niet echt warm. Austin boft nog, want hij heeft een hoodie aan. Mijn t-shirt is nog steeds nat dus draag ik alleen een hemd, dit gaat een lange nacht worden...

Ik ga liggen op mijn 'bed' en probeer te slapen. Het is al elf uur, maar ik kan niet in slaap vallen. Hoe zou het met mijn ouders gaan? Zouden er mensen naar ons opzoek zijn? Misschien denken ze wel dat we dood zijn... Een koude rilling gaat door mijn lichaam "Heb je het koud?" fluisterd Austin. Wat kan het hem schelen "Nee" fluister ik terug, terwijl ik eigenlijk bijna bevroren ben. Ik wil niet dat hij me gaat uitlachen. Uiteindelijk kan ik mijn ogen niet meer openhouden en val ik in een diepe dromeloze slaap.