3e persoons pov
Stap 1. Is voltooid!
Met een opgelucht gevoel stapte Megan in bed en sloot haar ogen. Fantaserend over hoe ze uit deze gevangenis zou komen, viel ze in slaap. Terwijl ze Helga zachtjes hoorde snurken........
"Wakker worden!" Megan werd ruw wakker gemaakt door twee handen die haar door elkaar schudde en een onplezierige mannen stem. "Hmmm" mompelde ze afwezig. "Nu!" de stem klonk dwingend. "Loit hor alstublieft slapfen!" zei Helga. Pets! De man had Helga een klap gegeven. Megan schoot meteen overeind. "Helg, gaat het" De man gooide de deur achter zich dicht en liet Helga met een rode wang en tranen prikkend in haar ogen achter. "Diet zal hoi bezuren." lachte Helga grimmig. "En anders zorg ik er wel voor" zei MeganHet was waarschijnlijk niet later dan 6 uur 's ochtends. Logisch dus dat Megan slaperig was. "Helga, vertel eens" vroeg ze "waarom moeten we zo vroeg op?" Helga wreef over haar wang, die nog steeds rood was van de klap en zei "Woi moeten moihelpen in die koiken" Megan leek het nog niet helemaal te begrijpen. "Hoezo dat?"
"Nou" zei Helga "Zoi hebben besloiten dat woi zelf moeiten koken."Megan sprong enthousiast uit bed "Hmmm, eindelijk van dat ranzige eten af!" riep ze. "Kom dan gaan we naar de keuken!" De deur van de cel was nog open dus Megan en Helga liepen de gang door.
Een agent liep met ze mee naar 2 grote blauwe klapdeuren. "Hier is de keuken" zei hij met monotome stem. "Eerst halen jullie een schort en een haarnetje, dan kunnen jullie beginnen"
Megan en Helga knikten. Samen liepen ze de keuken binnen, meteen links was een deur met een bordje 'wasserette'. Het was een kleine kamer die volgepropt stond met kasten en dozen.
Op elke doos stonden woorden geschreven: 'Schorten', 'Badkleding', 'Leggings', 'Pruiken' en zo kan ik eindeloos doorgaan. "Koik!" riep Helga. Ze wees naar een bak, helemaal bovenop een kast, met het opschrift 'Uniformen'. "Helga, je bent geniaal!" riep Megan "We moeten vier politie kostuums hebben! Kan jij erbij?"
Helga strekte haar lange armen uit, maar ze kwam net een stuk te kort. "Hmpf" gromde ze terwijl ze op haar tenen stond ""Iek moet nog ein klein stukje".
"Laat me op je rug, dan kan ik er misschien bij!" riep Megan. Helga bukte en Megan sprong op haar rug. Langzaam ging Helga staan en Megan strekte haar armen zo ver als ze kon uit. Ze kon de bak aanraken, maar niet van de kast af halen. "Loekt het Megen?" vroeg Helga. "Eh, nou" zei Megan "Ik krijg de bak niet van de kast af..."
Helga plaatste haar handen onder de voeten van Megan en tilde haar nog een stuk op. "Ja, ja" zei Megan "Bijna" Haar handen grepen de rand van de bak.
Juist op dat moment kwam er een agent binnen. "Wat is hier in vredesnaam aan de hand!" schreeuwde hij. Helga verloor haar evenwicht en Megan viel, met de bak nog steeds in haar handen, gillend van Helga's schouder. De politie uniformen vlogen door de kleine ruimte en er kwam een grote stofwolk vrij. De agent keek heel pissig. Megan's brein werkte op volle snelheid, wat moest ze zeggen. Helaas had ze geen tijd meer op een smoesje te bedenken, want de agent schreeuwde "Wat in potjandriedubbelebandanapietvanappelsappelstein is hier gaande"
(Ik heb de originele scheldwoorden misschien een beeeetje aangepast :p)Helga kreeg een kleur. Megan stond langzaam op en zei "We eh, zochten de schorten?" het kwam er meer als een vraag uit en de agent leek niet helemaal overtuigd. "Jullie krijgen 2 minuten om deze RAVAGE die JULLIE hebben aangericht op te ruimen" en met die woorden deed hij de deur met een klap achter zich dicht.
Megan keek naar Helga, Helga keek naar Megan. 5 seconden lukte het ze om ernstig te kijken, maar daarna begonnen ze keihard te lachen. "Habt je zoin gesicht gezien?" vroeg Helga proestend "Oh, het was te mooi om waar te zijn" lachte Megan.
Samen probeerde ze de rotzooi een beetje op te ruimen. Ze deden hun schort en haarnetje aan en Helga pakte 4 politie-uniformen die ze netjes opvouwde en in haar mouwen propte.
Megan en Helga liepen naar de keuken toe, waar een korte, mollige man (met pollepel in zijn hand) op hun aan het wachten was. "Bonjour, Ik ben Monsieur Melló, maar noem me maar 'Arry" Megan knikte.
Harry, of 'Arry zoals hij zichzelf noemde, leek niet al te streng. Een glimlach vormde rond zijn mond "Oké, we moeten koken voor het personeel en ze krijgen alleen het beste eten, de vier gevangenen-" Harry stopte abrupt met praten. Megan keek hem nieuwsgierig aan "Betekent dat dat Ik, Helga, Austin en Ash de enige gevangenen zijn?" vroeg ze.
Harry werd langzaam rood en stamelde "Ik heb niets gezegd, we vergeten dit gesprek en nu gaan we koken!" Helga begon met het snijden van groenten en begon een liedje te neurieen, maar Megan kon zich niet concentreren. Ze deed brooddeeg in een pan met kokend water en ze goot rijst in de broodmachine.
Toen Megan voor de 3e keer een bord had laten vallen én een stuk kip had laten aanbranden werd ze eruit gezet. Harry kon er niet meer tegen "Megán" zei hij met zijn franse accent "Uit mijn cuisine, tu es HORRIBLE"
(vertaling: Uit mijn keuken, je bent een ramp)
Zo, Ik heb al een hele tijd niet geupdate. Sorry.Ik zal extra veel schrijven! I Promise!
Even GROOT nieuws, WE HEBBEN 130 duizend reads!!!!!!!!!!!!
WOW, Niet normaal! Dankje, dankje, dankje, dankje!!!!
Ik flipte echt toen ik het zag!
Morgen ga ik op vakantie voor 3 weken, ik hoop dat ik wifi heb. Anders weten jullie wat het probleem is!Groetjes Zoë
JE LEEST
Locked with a Badboy
RomanceAustin Ryder is een 19 jarige badboy die de 'baas' is van de campus. Als je vijand bent van hem, ben je vijand van iedereen. Alle meisjes staan voor hem in de rij, met zijn tattoos en flirterige opmerkingen brengt hij hun hoofd hol. Megan Andrews ee...