Locked with a Badboy

14

Hoofdstuk 14 Megan's pov

"Wat heeft dit te betekenen?" piept Ash. "Waar slaat dit op!" schreeuwt Austin "Kom te voorschijn als je durft! Ik kan je wel aan Brandon! Ik weet dat je mee aan het luisteren bent. Kom hier en vecht!"

Het is doodstil in de bibliotheek. De moordenaar laat niets van zich horen. Ik klop op Austin's schouder en probeer hem rustig te krijgen. Het werkt tot we een akelig bekende lach horen....

Ash rent naar de deur, gooit hem open en vlucht naar buiten. Ik kan me niet bewegen een felle angst kruipt van mijn tenen naar mijn hoofd. Ik wil weg rennen, net als Ash, maar mijn benen voelen als lood. Naast me staat Austin, ook hij weet niets uit te brengen.

"Zo, zo, zo" zegt de stem, "Jullie hadden mij hier niet verwacht, hè?" Ik probeer te antwoorden, maar de woorden verliezen hun klank voor ze mijn mond uit zijn. We zaten er naast, we zaten er zo verschrikkelijk naast. "Maar.... waarom?" zegt Austin, die kennelijk zijn stem terug heeft gevonden.

De kamer is donker, op een kleine straal licht die van het dakraam komt na. We kunnen de moordenaar dus nog steeds niet aankijken. "Hmpf, wat denk je zelf!" zegt de schorre stem, "Ik ben het zat!" Hij stapt het licht in en ik en Austin kijken recht in het gezicht van de gymleraar.

Hij komt steeds dichterbij, ik strompel achteruit, maar struikel. Austin trekt me snel omhoog "Rennen!" sist hij. Dat ene woord, gaf mijn kracht in mijn benen terug. Ik ren zo hard als ik kan weg en duik achter een boekenkast. Ik hoor stemmen schreeuwen en een doffe dreun. Austin staat niet achter me.

Dit is echt niet goed. Ik hoor Austin zachtjes kreunen, terwijl ik me zo stil mogelijk probeer te houden. Ik moet iets doen, maar wat?

Austin's Pov

Even wordt het zwart voor mijn ogen, die klap kwam hard aan. Ik voel hoe meneer Pihp's me vastbind met een touw dat hij blijkbaar bij de hand had, alsof hij wist wat er zou gebeuren. Megan is nog maar even veilig, dan is zij ook aan de beurt. Mijn maag keert om bij die gedachte. Ik word omhoog gehesen en ik krijg nog een klap in mijn gezicht.

Mijn neus begint meteen te bloeden, maar dat is mijn minst grote zorg op dit moment.
Ik probeer mezelf los te wringen, maar het touw zit te strak en het snijd alleen maar meer in mijn huid. "Waarom jij?" vraag ik

"Dat zei ik al" gromt Pihp "Ik ben het zat, iedereen maakt een grap van me, iedereen probeert me in een hoekje te drijven. Nu bijt ik terug! Ik heb altijd al een hekel gehad aan mijn baan! Ik haat jongeren. Op een gegeven moment knapte er iets bij me en nu, nu wil ik wraak! En jij bent de eerste."

Ik slik moeizaam, maar ik weet dat ik zo lang mogelijk de tijd moet zien te rekken "Maar waarom heeft u ons dan niet meteen van eh... kant gemaakt?" vraag ik hem "Dat zou saai zijn geweest, eerst even spelen met de prooi" eindigt hij met een krankzinnig lachje er achter aan. "Maar... ehm... waar sloegen die briefjes op?" vraag ik om hem aan de praat te blijven houden.

Die gast spoort echt niet. "De briefjes, oh, haha, een kleine hint" grijnst hij "Begrijp je het dan niet? Dom joch! Kom hier met die briefjes dan leg ik het uit!" Ik haal langzaam de 2 briefjes uit mijn zak "Hier!" Hij strijkt het papier recht. "Kijk, de eerste letter van elke zin staat voor een letter in mijn naam, let op, De eerste zin is; Proberen jullie maar niet te ontsnappen. De letter p staat voor de eerste letter van mijn achternaam, Pihp, zo gaat het ook in het volgende zinnen."

(Proberen jullie maar niet te ontsnappen. Ik weet waar jullie zijn!
Het is een kwestie van tijd voor ik julllie in de juiste positie heb. Pas op!

XXX de "Moordenaar?")

"En hetzelfe geldt voor het volgende briefje, daar staat Mr. Pihp, ik wist wel dat jullie dat niet zouden begrijpen, maar ach! Ik mag toch ook wel even lachen?!"

(Mmmm, weten jullie nog steeds niet wie ik ben?
Raad eens? Hier een kleine hint:

Pijn, een steek in mijn hart
In het diepste van de nacht
Het zuivere wit, inktzwart
probeer niet te ontkennen, probeer niet te rennen.)

"Jij bent echt ziek" schreeuw ik. Hij komt dichterbij en net als hij me een klap wil geven spuug ik in zijn gezicht. "Hier ga je spijt van krijgen" brult hij "Jouw dood wordt niet kort en snel, maar lang en pijnlijk." Wat heb ik gedaan, hoe stom kan ik zijn! Ik had hem niet uit moeten dagen, hopelijk heeft Megan een plan!

Megan's Pov

Ik begin lichtelijk te flippen. Binnen nu en zoveel minuten in Austin er niet meer. Meneer Pihp haalt iets uit zijn jaszak, een mes! Hij loopt naar Austin toe en drukt het tegen zijn wang aan. Een druppel bloed glijd naar beneden en ik moet mijn best doen om niet te gaan huilen. Maar ik moet sterk blijven. Ik moet iets bedenken!

Denk Megan denk! Wat kan ik doen.
En dan opeens, PLING! IDEE!!!! Serieus, als ik een gloeilamp had, was die nu aan gesprongen!
Ik kijk snel even naar Austin voor ik aan mijn plan begin. Ik kijk even rond en pak dan een groot boek. Niet te zwaar, maar zeker niet ligt. Ik sluip naar de achterkant van de kast, zodat ik achter Meneer Pihp langs loop, hij ziet me niet, vanwege de boekenkasten en het is pikdonker.

Net op het moment dat Meneer Pihp uithaalt naar Austin, gooi ik het boek naar de andere kant van de bibliotheek. Hij en Austin kijken op. "Wie is daar!" schreeuwt hij. Hij loopt richting het geluid, en ik volg hem stilletjes. Mijn hart bonst in mijn keel, al mijn zintuigen staan op scherp, ik ben nog nooit zo bang geweest.

Als hij ongeveer bij de plek komt waar het boek is gevallen, duw ik met al mijn kracht tegen de boekenkast aan. Ik voel de kast een beetje mee geven, maar ik ben niet sterk genoeg. Meneer Pihp zal niet veel langer blijven staan, dit is mijn enige kans. Ik duw zo hard als ik kan, nog een klein stukje! Kom op!

Meneer Pihp draait zich met een ruk om en ik kijk recht in zijn gemene ogen. Help, ik ben ontdekt!

Hoi,
Bedankt voor het lezen! Wat denken jullie? Hadden jullie het goed? Was Meneer Pihp ook jullie hoofdverdachte? Of hadden jullie Brandon verwacht? Het hoofdstuk is heel anders gelopen dan gepland en ik ben er niet helemaal tevreden over, maar ik wilde toch nog even updaten.
Vote en Comment!

Groetsels IAmALitlleBookWorm