●KIRIK DÜŞLER ÜLKESİNİN HAYALPEREST İNSANLARI●(°Yarı Texting°)[ASKIYA ALINDI!]

-♤-7-♤-

Hepinize merhabalar Hayalperest'ler!Size gökyüzünden kucak dolusu sevgiler getirdim.

Bana yorumlardan ya da DM kutusundanda içinizden ne geliyorsa yazabilirsiniz,bu hayalperest yazarın size ihtiyacı var!

🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈🎡🌈

Dilara'nın ağzından...

Eve vardığımda ilk işim çantamdaki ıvır zıvırları çöpe atmak oldu,Burak'ın görmesi çok kötü olmuştu.Kesin bu işin peşini bırakmayacak ve benim başımı belaya sokacaktı,Burak'ı tanıyorsam eğer benimle eğlenmek için bile burnunu sokardı bu olaya.

Çöpe baktığımda bu kremlere,ağrı kesicilere ne kadar ihtiyacım olduğunu bir kez daha hatırladım,onlar olmazsa yaralarım kapanmazdı.Hepsini çöpten çıkardığımda,Evrim'den daha yalnız olduğumu anladım.Kremlere bir kez daha baktığımda,bir plan kurmam gerektiğini fark ettim.Burak çantamda görmüştü bunları,geri koyamazdım.Ebru'yla Gümüş'e de veremezdim,her dakika yanımdaydılar ve fark edebilirlerdi yaralarımı.Etrafıma baktığımda eski eşyalarımı koyduğum dolabın en alt rafındaki beslenme çantası dikkatimi çekti,orta birden beri kullanmadığım o çanta altı sene sonra kurtuluşum olabilirdi.Bir heyecanla çıkardım ve kremleri,ağrı kesicilerle, yara bantlarını içine doldurdum.Soran olursa cevap belliydi;Ne olur ne olmaz diye yanımda taşıyorum.

Beni düşüncelerimden soyutlayan annem oldu."Salona gel,önemli bir konu hakkında konuşacağız,babanla seni bekliyor olacağız"

"Konuşacağız derken,ne zamandır o adam aile meselerine dahil anne"

"Sen okulda bir haltlar yediğinden beridir,benim senin vukuatlarını önlemek için kullandığım gücüm tükendiğinden beridir."

"Geliyorum"dedim,sesime öfke eklemem her zamanki gibi umrunda olmamıştı.Beslenme çantasını dolaba tıkıştırdım ve odamdan çıktım.İkiside salonda beni bekliyorlardı,ilk cici babam söze girdi.

"Dilara'cım senden hiç beklemezdim."

"Ben beklerdim,bunun gibi kibir manyağı her şeyi yapar." dedi annem bana iğrenircesine bakarak.

"N'oldu ne yapmışım ben?"dedim,ya kızın birinin yüzünü rujla boyamışımdır ya da kızlara sarkan şerefsizin tekine çelme takmışımdır diye düşünüyordum ki annem devam etti.

"Okul ortasında kavga çıkartmak ne demek Dila,arkadaşına kumpas kurmak ne demek?"gözlerindeki öfkeydi,küçük bir kız çocuğu iken bana sevgi dolu bakan o gözlere şimdi öfke hakimdi.

"Haa o muydu?bende önemli bir konu zannetmiştim."rahat tavrım onu çileden çıkarmıştı."Ne sandın Dila hanım ha?" sustuğumu görünce bir daha tekrarladı "Ne sandın,bundan mühim konu mu var?"

"Ne bileyim,cici babamla boşanıyorsunuz falan zannetmiştim.Tüh görüyor musun?Boşuna ümitlenmişim." dedim,amacım eski annemi geri getirmekti ve planım ters tepti.Yüzüme yediğim ağır tokatla o küçük kız çocuğu geri geldi,halbuki ben annem geri gelsin istemiştim.O adamın iki gün önce tokat attığı bölgeye atması bile canımı kanatmaya yeterli olmuştu,anne kendine gel diye bağıramadım,zırıl zırıl ağlayamadım.Elimden gelen tek şey onun gözlerine bakıp beni görmesini beklemekti.

Sözde babam olacak o adam annemi ne kadar sakinleştirmeye çalışsada iş işten geçmişti artık.Annem beni bir süre daha patakladıktan sonra durdu ve yüzümü incelemeye başladı.

"Ben seni biliyorum,amacın süs püs.Bakalım bu makyajları silince ne olacak Prenses Diana"demesiyle kan dolaşımımın yavaşladığını hissettim,bir an ölmek istedim.Geri adım attı ve çekmecelerden birine yöneldiğinde haplarını alacağını düşünsemde,sonuç bambaşkaydı.