12

29 12 2
                                    

#Pazartesi#

Uzun zamandır giymediğim eteklerinden birini dolabımda seçip giyinmiş ve üzerine Ayaz'ın dolabından çaldığım sweatshirti giyinmiştim. Yazın gelmiş olmasına rağmen bu gün bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.

Ayağıma kalın tabanlı botlarımı da geçirip aşağıya indiğimde ben hariç herkesin masada olduğunu gördüm.

''Günaydınar Güner ailesi.''

Ayvaz beni süzüp yemeğine geri dönmüştü.

''Cici kız moduna sonnunda geri mi döndün?''
''Bir sorun mu var dönmemde?''
''Hayır aksine sevinirim, peşinizde koşmaktan bıktım.''

kıkırdayıp babamın diğer tarafındaki benim için ayrılmış sandalyeye oturmuştum.

''Öğretmenininzle konuştum. açıklarınızı özel kurs şeklinde tamamlayacağız.''
''Bence gere yok baba ya. Hayır yani bir şeyi de bilmeyi verelim olmaz mı?''
''Olmaz.''

Babam bu gün her zamankinden daha sinirli gözüküyordu.

''Baba bir sıkıntı mı var?''

Babam kafasını tabağından kaldırıp bir iki saniye bana bakmıştı.

''Yemeğiniz bittikten sonra odama gelin.''

Kafamı sallayıp anneme döndüğümde o da kafasını ''ne olduğunu bilmiyorum.'' anlamında sallamıştı.

#

Yemeğimiz bitince babamın odasına çıkmıştık.

''Oturun.''

Hepimiz karşısındak koltuklara oturmuştuk.

''Geleceğiniz için bir planınız var mı?''

Hepimiz birbirimize bakmıştık.

''Aynaz? Geleceğin için bir planın var mı?''
''Planım olmasa da bir hayalim var.''
''Neymiş o hayalin?''
''Oyun şirketlerimizden birinde bir şeyler tasarlamak istiyorum.''
''Tamam. Peki Ayvaz senin hayalin ne?''

Ayvaz duruşunu dikleştirip elini  ensesine götürmüştü.

''Tek hayalim kendi dijital platform şirketimi kurmak.''
''Yani şu an var olan şirketlerden birini stemiyorsun?''
''Her şeyin kendime ait olmasını istiyorum.''
''Anladım. Ayaz senin?''

Ayaz gözlerini kırpıştırıp bize bakmıştı.

''Benim sabit bir hayalim yok baba. Yani ilerdeki dururmum belirler he-''
''İLERDEKİ DURUM MU?''

Babamın bu ani tepkisi hepimizi korkuturken babam sandalyesinden kalkmıştı.,

''HALA İLERDEKİ DURUM DİYORSUNUZ! SİZ 17 YAŞINA GELDİNİZ! VE BİR HAYALİNİZ BİLE YOK! SİZ NA-''
''Peki baba senin 17 yaşındaki planın neydi? Şu an bize bu kadar kızdığına göre senin o zamanlar bu kadar büyük bir konuma gelmek için iyi bir planın vardı eminim ki? Ya da yoktu mu demeliydim? Ben biliyorum. Tek planın annemdi. Annemle evlenmek. Çünkü ne de olsa büyük babam sana yüklü bir miras bırakırdı değil mi? SÖYLESENE!''
''BANA SESİNİ YÜKSELTME AYNAZ! BEN SİZ DEĞİLİM! BEN BÜYÜK BABANIZ DEĞİLİM, BEN KİMSE DEĞİLİM TAMAM MI? HAYATININ GİDİŞATINI BANA GÖRE BELİRLERSENİZ BATARSINIZ! EVET BENİM BİR HAYALİM YOKTU! AMA ELİMDE SİZDE OLMAYAN BİR ŞEY VARDI. KENDİ KURDUĞUM KÜÇÜK DE OLSA BİR ŞİRKET! BENİ KENDİNİZLE KIYASLAMADAN ÖNCE ARAMIZDAKİ FARKLARI BULMAYA ÇALIŞIN VE SONRA BANA GELİN! ŞİMDİ ÇIKIN!''

Ayaz ve Ayvaz odadan çıkarken gözlerimde akmayı bekleyen yaşları yerinde tutmaya çalışarak babamın yanınagitmiştim.

''Bana küçükken ne olursa olsun bize asla sesini yükseltmeyeceğini ve her hatamızda ve doğrumuzda yanımızda olacağını söylemiştin. Şu an hepimiz belli bir hayali var... Ayaz'ın bile. Ama sen bize böyle davranmaya başladıkça elimizde hayalimizden çok kurtulmak istediğimiz bir hayatımız kalacak... Sen de buna emin olabilirsin. Ayrıca... Annem hayatımıza girdiğinde bir çok şeyin değişeceğini biliyordum ama asla bunu hayal etmemiştim... ''

Sandalyenin yanından çantamı alıp babamın çalışma odasınan çıkmıştım.

Sinirle arabaya atladığımda Ayaz' a döndüm. Normalde her sabah şakalar yapan Ayaz'ın bu gün sesi bile çıkmıyordu.

"Ayaz? Babam öyle demek iste-"
"Babam haklı Aynaz."

#

Öğle teneffüsünde Ayaz'ın sırasına oturmuştum.

"Yemeğe niye inmiyorsun?"
"Bilmem... Aç değilim."

Kafamı omzundan kaldırırp kafasını ellerimin arasına almıştım.

"Minik şerefsiz üzülme. Belli ki biri babama bir şey demiş ona sinirlenmiş. Ayrıca son yaşanılan olaylar, Emre olayları, hangi ebeveyni etkilemez ki?"
"Ben babamın bana kızmasına üzülmüyorum. Benim yüzümden size kızmasına üzülüyorum."

Gülümsemiştim.

"Ne demişler, kurunun yanında yaş da yanar."
"Öyle mi demişler?"

Kafamı salladığımda bana sarılmıştı.

"Eğer seni bir daha böyle görürsem piskoloğa gitmem gerekecek sanırım... Bir süre sonra Ayaz'ın duvar yüzü piskoloji pozuyor."

Kıkırdayıp bana biraz daha sarıldığında içeri Ayvaz girmişti.

"Oooo abinizi unuttunuz?"
"Ya alt tarafı 3 dakika var aramızda. 3 dakika bile değil yani."
"Olsun Aynaz ben sizin abinizim."

O da gelip bize sarıldığında kendimi o kadar iyi hissetmiştim ki. Bu hayatta senden daha salak 2 kardeşinin olması harika bir şeydi.



AY'IN ÖPTÜĞÜ KIZ (3. Nesil)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin