Next To Him ( BOOK 2: LUCKY ONE )

Chapter 19

SOMEONE'S POV

For many years I've been looking you, nandito ka lang pala sa Pilipinas nagtatago. I thought you're dead, yun pala ay buhay ka pa palang gago ka. Naisahan mo pa ako sa kakambal mong Doctor. But it's okay, I love Playing games, you like a maze games huh? You really like a hide and seek Luca, well I guess it's time to receive my rewards and that's her. It's time to pay back to those all you've been taking me!.

Sobrang madami kang kinuha sa akin at yun ang ayaw na ayaw kong papalampasin. Tignan lang natin kong makakalaban ka pa kapag hawak ko na si Sam at magiging akin na siya. Tignan natin kong hanggang saan ang tapang mo.

Pinag-masdan ko sila ni Sam na nag-uusap sa isang maliit na cottage. They we're talking seriously. Gusto kong marinig kon ano ang pinag-usapan nila ngunit baka makahalata pa si Luca. Masyadong matinik at matalino itong binabangga ko kaya kailangan kong mag-ingat sa mga kinikilos ko. Masyado pang maaga ang lahat para mabisto ako sa mga plano ko, kaya kailangan ko munang dahan-dahanin..

SAM'S POV

*

Bumalik na ako sa table pagkatapos naming mag-usap ni Luca. Aaminin ko na sobrang bigat ng nararamdaman ko ng malaman ang totoong nangyari, ang layo-layo sa mga iniisip ko noon. Hindi ko lubos maisip na pinag-planuhan pala nila ang pag-patay kay Xavier. Kung sino mang-walang awa ang gumawa nun kay Xavier ay sana mahuli na siya at tuluyan ng mabulok sa kulungan para pag-bayaran nya ang ginawa nyang krimen.

Pagka-dating ko doon ay nagkakasiyahan na ang lahat, pwera nalang kay Luca na bumalik muna sa kwarto dahil may tatapusin muna daw siyang trabaho. Saglit lang naman daw at susunod lang daw siya sa akin. Biglang lumapit sa akin si Beauty at Mikaela.

"Hey, are you okay?" Nag-aalalang tanong ni Beauty.

Tumango ako at ngumiti. "I'm okay. "

Hindi ko pinahalata sa kanila na hindi talaga ako okay. Ayoko namang sirain ang saglit naming bakasyon dito sa Resort, dapat e enjoy ko muna ang sarili ko at saka ko na isipin yung mga problema ko. Kinuha nila Ethan at Dreb ang malaking speaker at nag-patugtog, si Ethan ang nag-sisilbing DJ namin ngayong gabi. Nag-sisiyawan na ang iba, bigla akong hinila ni Beauty at Mikaela para sumayaw rin.

"C'mon Sam, let's have fun!" Si Mikaela.

"Let's Dance! Minsan lang to." Masayang sabi ni Beauty.

Umiling ako. "I'm okay here, kayo nalang. " Sabi ko.

Siguro ay naiintindihan nila ang nararamdaman ko kaya hinayaan nalang nila akong maiwan doon.

"Ok, sasayaw muna kami doon." Pag-papaalam nila. I nodded and smile.

Naiwan akong mag-isa dito habang sumi-sipsip ng Pineapple juice. Ayoko ng uminom ng tequila at baka mag-away na naman kami ni Luca ng dahil dun. Naaliw naman akong pag-masdan sila, kagaya ni Beauty na sobrang kalog paring sumayaw at wala paring nagbago sa kanya. I was sitting in the corner of a small couch at kinunan sila ng pictures habang nag-kakasiyahan, e ma-myday ko lang sa IG ko.

"May I sit?" Napaangat ang aking tingin kong sino ang nag-sasalita.

It's Dreb, holding a small glass and a bottle of wine. Tumango ako bilang sagot at umusog sa aking kina-uupuan para makaupo rin siya.

"Why you didn't join them?" I asked.

Sumandal si Dreb at uminom ng dala niyang wine.

"Gusto ko munang mag-relax. Want some?" He offered. Sinenyasan ko siya na ok lang. "Anyways, are you okay" he asked.

"To be honest I'm not okay Dreb. Sobrang bigat ng nararamdaman ko." I answered him honestly.

Dreb is one of my trusted friend. Lahat ng mga problema ko nasasabi ko sa kanya, isa siya pinaka-importanteng tao sa buhay ko. Sobrang dami naming pinag-samahan at siya ang nandyan palagi sa tabi ko noong nawala si Xavier.  Ang dami-dami ng naitulong ni Dreb sa akin at malaki ang utang na loob ko sa taong ito.

"Masakit parin ang pagkawala ni Xavier. Bawat araw lagi ko siyang naalala at na mi-miss. " Naiiyak kong sabi.

Hinawakan nya ang kamay ko. Tinignan nya ako at nag-aalalang tumingin sa akin.

"Everything will be okay Sam. Nandito pa naman kami." He hug me. "Ako na nagmamahal sayo. Nandito lang ako palagi sa tabi mo."

Tumulo ang aking mga luha. Pakiramdam ko kasi wala akong kakampi at nag-iisa lang ako. At nagpapasalamat ako na nandito si Dreb na handang makinig sa mga problema ko. He's really kind to me, and lucky to have him as one of my bestfriend.

"Thank you." I hug him tightly.

Sobrang mapanakit sa akin ang araw ngayon. Noong mga panahon na nawala si Xavier, si Dreb ang naging sandigan ko sa lahat at si KD. Sila Ethan ay busy sa ibang bansa kaya hindi na nagka-time sa akin. Pagka-panganak ko kay Xaviee ay si Dreb ang nag-aalaga sa akin dahil nagka-sakit rin si Mommy sa mga panahon na yun at kailangang alagaan ni Daddy si Mommy. Si Mommy Shaila naman ay nahihirapan sa pagkawala ni Xavier kaya nag-bakasyon muna siya sa ibang bansa. Wala akong ibang malapitan nun kundi si Dreb lang, nagpaka-tatay siya kay Xaviee sa panandaliang panahon. Walang-wala ako nun, maski wala akong pera pang-bayad sa hospital dahil ayokong manghingi sa mga magulang ko kasi alam ko rin na malaki ang nagastos nila daddy sa pag-papa opera kay mommy sa kidney. Lahat yun ay sinalo ni Dreb, siya ang nag-bayad sa gastusin sa hospital at mga gamit na pang-bata para kay Xaviee.

He's really a good man. His parents raise him well, and I'm so thankful. I wish Xaviee would be like his tito Dreb someday.

"Tahan na okay? Smile ka lang dapat. " He said and cheer me up. He's always like this when I feel sad and broken. Tumulo na naman ang luha ko, hindi dahil sa lungkot kundi napaluha ako dahil sa saya. "Wag ka ng umiiyak, ayoko pa namang nakikita kang umiiyak." He said and comforting me again.

"Salamat sa lahat Dreb ha. Hindi ko alam kong anong gagawin ko kapag wala ka sa tabi ko." I said at ngumiti kahit naiiyak na naman ako.

Pinahidan nya ang mga luha ko kamit ang malaking hintuturo nya. "It's okay, you're important to me kaya ko ginagawa iyon." He smiled. "Kakayanin mo yan Sam."

Pinahidan ko ang aking luha at ngumiti sa kanya, para sabihing okay na ako. Hindi nya alam na sobrang napapagaan nya ang aking pakiramdam. Ako na ata ang pinaka-swerteng tao sa mundo, may mga kaibigan akong tapat at handang tumulong. At yun ang hinding-hindi ko mapapantayan kahit kailan.

Tumayo na kaming dalawa at bumalik na sa table kong nasaan nagkakasiyahan ang lahat. Bigla akong hinila ni Beauty at Mikaela para sumayaw. Inabot muna ni Beauty ang isang baso na wine ata yun.

"What's this?" Tanong ko ng hindi alam kong ano yung inumin na inabot nya sa akin. Baka kasi Tequila na naman yun eh.

"It's just a juice!" Halatang lasing na ang dalawa. I smell it to be sure if she's telling the truth, and it's smell like a juice.

"Drink it c'mon Sam!" She said with a happy face.

"Drink! Drink! Drink!" Sigaw ni Mikaela at parang ina-anyayahan ang lahat na sabihin iyon para inumin ko.

"Drink!" Si Ethan

"Drink!"

"Drink"  sigaw ng nakakarami.

Wala akong magawa kundi inumin iyon. Hindi ko maintindihan ang lasa, matapang ito na medyo mapait na may konting tamis. Naramdaman ko na umiinit ang aking tiyan.

"Woahhhh!" Nagpalakpakan ang lahat at sinimulan ang music.

Hinila ako ng dalawa at sumasayaw na kami sa gitna na para bang kami lang ang nandito. I start to dance, ginaya ko ang sayaw nila ni Beauty at Mikaela. Wala na kaming pakialam sa paligid namin basta ang gusto ko lang ay maging masaya at kalimutan ang lahat na problema. Nakaramdam ako ng pagkahilo ngunit todo sayaw parin ako. I just love the feeling being drunk again. We continued dancing at namin silang lahat para sumayaw rin.