LUCA'S POV
" Yaya, can you please stay away that kid here? " Naiirita kong paki-usap.
Kanina pa iyak ng iyak yang bata na yan at hindi ako makapag-trabaho ng maayos dahil sa sobrang ingay. Kanina pa ako nag-titimpi sa batang ito.
" Sir, ayaw pong tumahan, kanina ko pa po itong pinapatahan. " Nag-aalalang sagot ni yaya.
I sighed. Napapikit ako ng mariin at parang sasabog na sa sobrang inis. I have worked to finish, but I can't concentrate because of this F*cking crying baby! I need to finish this work ASAP, because I need to submit this papers with my clients. Almost 1hour na ata itong umiiyak at hanggang ngayon hindi pa tumatahan.
" Did you give him a milk? Baka nagugutom siya. " I asked.
" Opo sir, kaso ayaw po talaga. " Napakamot nalang si Yaya sa ulo.
I approached him, he just look at me while crying. This kid remembers me to Xavier, his eyes, his voice when we're still young, and also being a cryboy always. I'm not good at comforting kids. Lumuhod ako sa harapan niya para magkapantay kami.
" D-didi. " He said while sobbing. Malalaki ang mga luha na lumalabas sa mga mata niya.
I'm not his dad, pero parang natutuwa akong banggitin nya mismo iyon sa harapan ko.
" What do you want little kiddo? " I asked. He wiped his tears using his hands.
" Didi.. want melk. " He said, while pointing the milk in the table.
Binaling ko ang atensyon kay Yaya. " Sigurado ho ba kayong binigyan mo to ng gatas ya? " Naiinis kong tanong.
" Opo sir, ayaw niya po talaga kanina ng gatas. " She said. " Baka gusto nya po na kayo ang magpa-didi sa kanya. " Sabi pa nito.
" Seriously?!" Hindi pa nga ako tatay, pero parang inako ko na ang responsibilidad ng batang to. Ano pa bang magagawa ko right? " You want that milk? " I asked him for sure. He nodded.
Kinuha ko ang gatas niya at binigay sa kanya. He started dringking it at huminto na sa pag-iyak. Gatas lang pala ang katapat ng batang to pinahirapan pa kami. Tumayo na ako para tapusin muli ang ginagawa kong trabaho. Ngunit hinawakan nya ang aking kamay, it means he want me to stay with him. I don't have any choice kundi manatili muna sa tabi nya habang maubos ang dinididi nya. Nang maubos ito he give me the bottle and said..
" Want more didi. " He suggested.
"Ya. " I called yaya, to get him some milk,. But this demanding little kid...
" N-no Yaya. Didi get me melk. " He can speak but not to clearly, but I understand him naman.
Since I don't want him to cry again, ako na ang mag-titimpla ng gatas nya. Ginawa ata akong babysitter ng batang to eh. This is my first time to be with a kid at hindi ako sanay sa ganito. His mother supposed to do this responsibilities to his child and not me. Nag-tungo ako sa kusina to get some milk of him, ngunit pag-tingin ko sa lalagyan ng gatas wala na itong laman.
" Yaya, wala na bang gatas si Xaviee?" Tanong ko habang nang-hahalungkat sa mga lalagyan, incase meron pa.
" Naku Sir. Nakalimutan ko pong sabihin kay ma'am Sammer kanina na wala na palang gatas si Baby. " Aniya.
Iiwan man lang ang bata dito, wala pang gatas. That girl! Pinaanakan man lang ni Xavier tapos iiwan lang pala, yan tuloy ako ang namomoblema sa ploblema nilang mag-asawa.
" Can you buy at groceries? "
*
Here I am in front at Groceries store with this kiddo to buy his milk. I hate this day! Naki-usap ako kay yaya kanina na siya nalang ang bumili ng gatas ngunit ang sabi niya ay hindi nya pa kabisado ang maynila at baka mawala pa siya kong siya lang ang bibili. Walang ibang mapag-utusan na bumili ng gatas kaya ako nalang ang nag- insists. Ngunit sobrang kulit ng batang ito, nagpupumilit itong sumama sa akin, at ano pa bang magagawa ko baka umiyak na naman ito kapag hindi ko pinasama. Pinasama ko na rin si Yaya para sa susunod siya na ang bibili.
YOU ARE READING
Next To Him ( BOOK 2: LUCKY ONE )
RomanceIt's been 2 years since I meet Xavier.. I really miss him a lot. Kahit saan ako magpunta lagi ko siyang naiisip at nakikita. The fact that my hallucination kills me. Yes, mahirap parin ang pagkawala niya.. But maybe I should move on and move forward...