Next To Him ( BOOK 2: LUCKY ONE )

Chapter 2

I wake up at 11:40 pm. Bigla akong nauhaw kaya bumaba ako para uminom ng tubig. Si Baby Xaviee nasa kwarto ni mommy natutulog, kaya ako lang mag-isa sa dating kwarto ni Xavier. Napansin ko na bukas ang pinto, ngunit patay naman lahat ng ilaw, tanging maliit lang na lampshades sa kusina ang naka-ilaw.

I was looking around, Nagtataka parin ako kung bakit to bukas eh sa pagkakantanda ko kanina, naka-sarado na ang mga pintuan. Nagtungo ako sa may bukas na pinto at tinignan sa labas, wala namang tao at tsaka imposibling may makapasok na magnanakaw dito, sa sobrang higpit ba naman ng security nila dito. Nagpahangin muna ako saglit sa garden. Sobrang ganda ng buwan at kumikinang ang mga bituin sa kalangitan hindi talaga ako magsasawang tignan sila gabi-gabi. Looking up above the skies and starring those beautiful stars makes me relieve and happy. My star is Baby Xaviee and Xavier, they made my life beautiful.

Sinara ko muli ang pinto at umakyat na sa taas, sinilip ko muna sina mommy sakabilang kwarto. Masaya akong tinitignan ang dalawa na mahimbing na natutulog.

I decided to go back to sleep, but I notice the third room, It was opened. Lumapit ako doon para tignan, the lights are open, wala naman ibang guest si mommy Shaila sa mga ganitong oras. I entered the room, it was big and there was also a picture of Xavier. I wonder why Xavier's picture is here, e may mga picture nya din doon sa kwartong tinutulugan ko. Umalis na ako sa kwartong yun at bumalik na sa kwarto ko. 

Ilang beses akong pabaling-baling sa paghiga ngunit hindi ako dinadalaw ng antok. Siguro ay bumalik na naman itong insomnia ko, ang hirap pa naman kapag wala kang maayos na tulog. Pinilit kong ipikit ang aking mga mata ngunit ayaw talagang makipag-kooperate nito. Kinapa ko ang cellphone ko sa side table ngunit wala. Saan ko na naman yun nalapag, ito na siguro ang sinasabi nila na sign of aging ang pagiging makakalimutin ko masyado. Haist.

Wala akong choice kundi hanapin ang cellphone ko, baka naiwan ko sa baba. Dala-dala ko lang yun kanina lang eh. I turned on the lights in the kitchen, but no cellphone in there. Wait, baka nasa kabilang kwarto ko naiwan. I looked at the  clock it's 12:47 am almost 1:00 am. Paniguradong lalaki na naman tong eyebags ko bukas. Pumasok ako sa nabanggit na kwarto kanina, I saw my phone in the bed. Dinampot ko na kaagad iyon at lalabas na sana sa kwartong iyon ngunit may napansin akong tao na nakatayo malapit sa bintana. I can't see him clearly dahil sa kurtinang lumulukob doon at nakatalikod ito. Dahan- dahan akong lumapit doon and I already recognize his back, My heart is pounding and yet aching. I really miss the person that  I love.

Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at niyakap siya at hinalikan. Yes, I desperately kiss him and  I miss him so much. This is not a dream right? Or should I'll say that this is really a dream. Well if that's the case, ayoko ng gumising pa. I hugged him tightly at parang totoong-too talaga siya.  I won't miss this night with him again, I know it's him.

" Hey! " nagulat ako ng tinulak nya ako.

I'm so happy to see him again and hearing his voice. I miss him so much, I really do. I hugged him again. For real? This is the best night I ever had, masilayan at mayakap si Xavier sa panaginip na ito.

" Get off me!" He said.

" I MISS YOU BABY. I MISS YOU BADLY. " I can't help my tears falling.

" What are you talking about? " He said. Did he just not know me?.

" Hanggang sa panaginip ba naman nagbibiro ka ng ganyan? Ikaw nga talaga si Xavier na nakilala ko, na minahal ko. " Lumapit ako sa kanya. He keep distancing me.

" Did you really miss him? " he said with a low tone.

" I do. I do really miss you. Walang gabi na hindi kita inisip, hinding-hindi ka nawala sa puso at isipan ko Xaviee. " And again I hugged him really tight. Sa pagkakataong ito, hinayaan lang nya akong yakapin siya ng mahigpit.

Naramdaman ko na gusto niyang kumawala sa pagkakayakap ko, ngunit mas lalo ko pang hinigpitan iyon. " Please, let me hugged you and stay with you tonight. Before this dreams end, I will always say this you how much I love you. Thank you for coming tonight, I know that you are always by our side. And I won't miss this night to be with you love. "

*

I wake up in the morning almost 9:00 am. Napatingin ako sa cellphone ko, nasa side table ito. At nandito ako sa mismong kwarto ni Xavier. Wait, that night...

" Tama, panaginip lang iyon. At sobrang ganda ng panaginip ko. " I smiled.

I fixed my hair at naghilamos narin bago bumaba sa baba. Sigurado akong hinihintay na ako nila mommy at Xaviee for breakfast. Ano ba naman pinag-gagawa ko kagabi hindi ko na maalala.  Lumabas ako ng kwarto ng marinig ang masayang tawa ni Mommy Shaila. Siguro tuwang-tuwa na naman iyon kay Xaviee, si baby lang naman ang nagpapasaya sa lola nyang yan. Masaya akong bumaba at nag-tungo sa kusina kong saan sila nagkakasiyahan.

" Good morning Mommy, Good morning ba-" nabitawan ko bigla ang bedberon ni Xaviee na may lamang gatas. " I-it c-can't be. X-xavier?" I was really shocked when I saw a man in front of me.

He look at me with a serious looked. Nanaginip na naman ba ako? No, it can't be. Dahan- dahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang mukha. Hindi maalis-alis ang pagkagulat sa mukha ko dahil sa  nakikita ko ngayon. His real.

" Your real. " I touched his face slowly. " Tell me I am not dreaming. Please. " I said, halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.

" Your not dreaming. " He respond.

" Really? " I smiled but mixed emotions.

Titig na titig ako sa mga mata niya, the color of his eyes are mixed grey and green. It's really look like Xaviers eyes.

" Ahm, Iha. " Umagaw ang atensyon ko kay mommy. " Have a seat for awhile. Please. " She said.

" D-didi. " Xaviee said while looking his daddy. But how?

" Iha, He's not Xavier. " Seryosong sabi ni mommy.

" W-what? " Naguguluhan kong sagot. How can't be? Eh Xavier na Xavier ang nakikita ko ngayon.

" He is Luca iha. Siya ang kapatid ni Xavier. Ang kakambal na kapatid ni Xavier. "

Parang mahuhulog ako sa kinauupuan ko ng marinig ang sinabi ni mommy. Kakambal? Bakit wala man lang itong nabanggit sa akin lalo na si Xavier noon.

" I- I don't get it Mom. Why did you not tell me about this, even Xavier? " I don't know how to react right now.

" Beca-"

" Because I told them for not telling anyone. " He inserted.

I look at him. I can't deny na nakikita ko talaga sa kanya si Xavier. It hurts to think that he is not Xavier.

" Iha, I'm so sorry. Alam kong nagulat ka sa nakita mo ngayon. But please, don't be mad at me. " Malumanay na sabi ni Mommy sabay hawak sa aking kamay.

I smiled at tila tutulo ang luha ko sa anumang oras. " Hindi po ako galit mom. Naguguluhan lang po talaga ako. " Sabi ko. Tinignan ko ang kamukha ni Xavier which is Luca. And now my heart is really aching. " Nice to meet you Luca, and I'm sorry.  Excuse me. "

Tumayo ako at diretsong umakyat sa taas. Ayokong makita nila akong umiiyak  sa harap nila mismo. Nakakahiya kaya. Siguro ay kailangan ko  munang magpahangin para maka-recover man lang sa nalaman ko.