Love born of hate|SasuSaku|

8-Orman.

Sasuke can havliyle bana doğru koştuğunda anlam veremeyerek ona baktım. Hızla bana doğru sarıldığında donup kalmıştım. Noluyor bu çocuğa? Neden böyle davramıyordu ki?

"Napıyosun be!?" Diyerek onu ittirdiğimde afallamıştı.

"İyi misin bir yerin yaralandı mı?" Telaşlı hali beni daha da afallattı. Derin bir nefes aldım.

"İyi değilim ayağımı burktum." Dediğimde gözleri ayağıma kaydı. Yavaşça ayağıma dokunduğunda şaşkınlığımı gizleyemedim.

"N-napıyosun sen!? Bırak ayağımı!" Ne yapıyordu bu salak! Sanki dokunsa iyileşecek. Sıkıntıyla iç çektim.

"Ayağın fena halde şişmiş." Onu biliyorum zaten. Aferin size doktor bey çok büyük bir teşhis koydunuz, diyesim var ama şu ortamda daha fazla onunla kavga etmek istemiyorum. Mazallah beni burda bırakıp gider sonra burdaki hayvanlara yem olurum.

"Ne yapıcağız şimdi." Dediğimde sıkıntıyla nefes verdi.

"Polislerle gelmiştim." Dediğinde mutlulukla gülümsedim. Allah'ım sonunda bu yerden çıkıyorum!

"Ee hadi onlara götür beni!" Dedim heyecanla.

"Ama..."

"Ama?"

"Onları kaybettim." Ne... NE!?

"NE!? SEN SALAK MISIN NASIL KAYBEDERSİN POLİSLERİ!?" diyerek sinirle gürledim.

"Sakin ol sakura bağırmasana kurtları buraya toplama niyetindesin galiba." Dediği şeyle dona kaldım. K-kurt mu!?

"K-kurt mu burada kurt mu var..."

"Doğal olarak ormandayız." Haklıydı. Ormanda olduğumuz için kurtun yanımıza gelme olasılığı %60-70 falandı. Yavaşça sasuke'nin kolunu tuttum. Şaşkınlıkla bana baktığında. Sahte bir öksürmeyle boğazımı temizledim.

"Şimdi ne yapıcağız?" Desim fısıltılı bir şekilde. Hafifçe kıkırdadığında anlam veremeyerek ona baktım, Hafifçe boğazını temizledi.

"Şimdi yapacağım şeye umarım kızmazsın." Dediği şeye anlam verememiştim. Ne planlıyor bu salak.

"Ne ya- HİYAA!" sözümü bitirmeme izin vermeden beni kucağına almıştı. Napmaya çalışıyor bu deli manyak!?

"İndir beni yere!"

"Yürü ye bilececekmisin?" Evet... Yürüyemezdim. Düşmemek için iki kolumuda boynuna doladım. Sinsice sırıttığında kaşlarımı çattım.

"Yanlış anlama! Sadece düşmemek için."

"Eminim öyledir." Dediği şeyle iyice sinirlenmiştim. Yavaş adımlarla ilerlemeye başlamıştık. Yol çok karanlıktı nasıl görüyodu bu salak.

"Bekle." Dediğimde direk durdu. Aferin sana kuçu kuçu! Cebimden telefonu çıkardım ve flaşı açtım.

"Böyle daha iyi."

"Teşekkürler." Ne demek köpecik!

~~~

"Kaç gündür yoldayız..." Dediğim şeye kıkırdadığında kaşlarımı çattım.

"Abartma sakura daha yarım saat bile olmadı."

"O kadar çok yavaş yürüyorsun ki bu yüzden bana günlerce yürüyormuşuz gibi geliyor. "

"Böyle mızmızlanırsan seni burada bırakıcam." Dedi bıkkın bir şekilde.

"Tamaaaamm~" Diyerek iç çektim. Burnumun üstüne bir damla su düştüğünde kafamı kaldırarak havaya baktım.

"Sanırım yağmur başlayacak." Dediğimde sasuke sıkıntıyla nefes verdi. Sasuke adımlarını hızlandırmaya başlamıştı. Yağmurda başlamıştı.

"Biraz daha hızlansan mı?"

"Seni taşıyorum farkında mısın acaba?"

"Şişman mıyım ben be!?"

"Onu demeye çalışmadım dediklerimi çarpıtma." Biz konuşurken yağmur şiddetlenmeye başlamıştı. Bu nasıl yağmur ya! Amazonlardamıyız da bu kadar hızlı yağmur yağıyor!?

"Sanki orada bir kulübe var." Sasuke'nin dediği şeyle etrafıma bakınmaya başladım. Haklıydı sağ tarafımızda kulübe tarzı bir yer vardı.

"Oraya doğru gidelim belki birileri bize yardım eder." Dediğim şeye kafa sallayarak onay verdi. Hızlı adımlarla kulübeye doğru yaklaşmaya başladık. Kulübeye vardığımızda rahatlamışçasına nefesimizi verdik.

"Beni yere indir." Yavaşça beni yere indirdiğinde koluna girdim. Bana dik dik baktığında sıkıntıyla soludum.

"Dengemi mi kaybetmemi istersin? Çal şu kapıyı." Kafasını salladı. Kapıyı tıktıkladığında hiç kimseden cevap gelmemişti.

"Kimse var mı!?"

"Orada birisi var mı!?"

"Bidaha kapıyı çalsana." Kapıyı tıktıkladığı an kapı açıldı. Ama kimseler yoktu.

"Öküz kapıyı çal dedik kır demedik!"

"Benim ne suçum var ben yavaşça çaldım kapı çürükse ben ne yapayım!?"

"Tamam sus içeri girelim."

✍🏻

Galiba kötü yazıyorum :)

Umarım bu bölümü seversiniz seviyorsanız lütfen voteye basmayı unutmayın💞🌙