The Man from Different World | COMPLETED |

CHAPTER 22

"Kuya I wanna play your toys" ginugulo niya ang kuya niya "Kuya wake up. Its 7 o'clock. I wanna play na"

"You play first okay? I'll come with you later"

"But kuya I wanna play race cars with you" she pouted.

Labag man sa loob ay bumangon ang kuya niya.

"Fine fine" naghikab pa siya.

Makikita mo naman agad ang tuwa sa mata ng nakababata niyang kapatid.

"You wait for a while. I'll just take a bath"

His sister nodded with a smile.

Nang matapos ang kuya niya ay sabay na silang lumabas sa kwarto.

Nasa labas sila ng bahay. Syempre nilalaro ang gusto ng nakababata niyang kapatid.

Nang matalo nito agad umiyak ang kapatid niya.

"Sorry baby but you can't beat kuya. You're still young you're just 7 and I am 10. Don't cry. Once you'll get big you can beat me even with your eyes close"

Pagpapatahan niya sa kapatid.

"You sure kuya I can do that?"

"Of course you can do it. I'm your kuya right? And you're my baby. If kuya can. Then the baby can"

"I love you kuya. You're the best"

I feel emotional as I woke up with that dream. That baby girl in my dream was so lucky. Her kuya really loves her.

Nakakatuwa ang kuya niya doon. Kahit nararamdaman mo ang pagiging hambog ay nagawa parin niya i cheer up ang umiiyak niya ng kapatid.

Kahit pagod ay pinilit kong bumangon. Ngayong linggo kasi na ito ang third grading examination namin.

Medyo kabado akong mag take ng exam. Kasi naman. Palagi pa rin talagang sumasagi sa isip ko ang araw na iyon.

Ewan ko ba. Minsan naiisip ko tuloy na mahalaga ang ginagawa ni Stephen ng araw na iyon at dapat ko iyong alalahanin.

Naging maayos ang resulta ng exams ko. Lubos akong nagpapasalamat kasi kahit may bumabagabag sa aking isipan ay natapos ko ng maayos ang lahat ng aking pasulit.

ISANG LINGGO na naman ang dumaan ngunit hindi pa rin maalis sa isip ko ang mga pinag gagawa ni Steph ng araw na iyon at isa pa, yung parati kong napapanaginipan.

Kahit anong pilit kong kalimutan ang pangyayaring tinuran niya ay sinasabi ng puso at isip ko na dapat ko iyong alamin.

"Baby are you okay?"

Nagising ako sa katanungang iyon. Kasalukuyan pala kaming nasa isang mamahaling restaurant. Nawala na naman tuloy ako sa ulirat na magkasama pala kami ngayon.

"Palagi ka nalang ganyan this past few days. Is there anything wrong?"

"May bumabagabag lang sa isipan ko"

"Sabihin mo naman sakin kung ano yan"

Bumuntong hininga ako. "Sge. After this. Punta tayo sa tahimik na lugar"

Tumango naman siya.

Gaya ng napag usapan. After we had our dinner. Naghanap kami ng tahimik na lugar. Nasa isang beach kami na pag aari na naman nila.