The Man from Different World | COMPLETED |

CHAPTER 18

I LAUGHED SILENTLY when I saw Yrah dropped her phone without her noticing it. Damn! I never imagine I can be like this at this serious moment of us.

What was she thinking to act like this? She look so upset.

The moment Yrah decided to go home. I have the feeling that there's something keeps on bugging her and maybe I have an idea what was that.

I am so silent as I manouvered the car. May iniisip lang kasi ako. I even tried to divert my mind of something more important to think yet I failed.

Mas sumasagi sa isip ko ang nangyari ka gabi. I mean what I saw and heard.

And I am so guilty for not telling Yrah, for pretending that I know nothing about them on that night.

This the first time that I lied to her and I can't take this anymore. I should tell and talk to her as soon as possible. Or maybe when I get her home.

Its nearly 11 AM when we reached their house. She asked me to cook for her so I did.

Nasa kusina kami ngayon, I prepared a Chicken Soup, Adobong Baboy and I also made Apple Juice.

Tahimik lang ako habang ginagawa yon lahat hanggang sa maihaiin ko ito sa dining area. Good for two person ang niluto ko. Para sa aming dalawa ano pa nga ba!

"Kain kana" pag aanyaya ko sa kanya.

"Salamat Hector"

After she said that ay tahimik siyang kumain kaya kumain nalang rin ako.

I really hate this. Kailangan ko na talagang sabihin sa kanya to. Its nearly new year and I want everything to be in good when this year ends.

"Yrah can we talk?" As asked her politely after we had our lunch and cleaned the used utensils as well.

"Sure. Punta tayo sa labas" nakangiti siya.

Nang maka upo kami sa pabilog na upuan dito sa labas ng bahay nila ay hindi na ako nag pa ligoy-ligoy pa.

"Yrah. I saw  both of you on that night" Kabado kong sabi.

"Tama nga ang nararamdaman ko. Nakita mo kami. And I even told you na nagkita kami" sigurado niyang sabi. "And why are you acting like that?"

Nangunot ang noo ko sa kanya but suddenly I get her point. "I even heard you two"

"You heard what?" She asked sarcastically. "Well I guess hindi mo narinig lahat. Tell me if I'm wrong?"

Umiling ako. "You're right. I didn't hear all. I just heard a little" nahihiya kong sabi.

"I know" her voice was so sarcastic. "Kasi hindi ka naman aakto ng ganyan kung narinig mo lahat" tumayo siya sa pag kaka upo. "Salamat sa pag luto ng pagkain Hector. You can go home now. Mag papa hinga lang ako" huli niyang sabi bago pumasok ng bahay.

Naiwan akong nakaupo. Sinundan siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa loob.

Ano bang ibig niyang sabihin? Ano pabang meron sa mga sinabi niya na hindi ko narinig? Kailangan ko pa bang problemahin yon? Hindi paba sapat yung narinig ko? Bawal ba akong umakto ng ganito?

Nailing nalang ako sa mga naisip kong tanong saka napag desisyonang umuwi na rin lang.

NANG MAKAPASOK AKO sa kwarto. Agad akong humiga sa kama. Naiinis ako kay Hector. Kaya ba ganun siya umakto kasi nga may narinig siya?

Tss! Kung narinig lang niya lahat hinding-hindi siya mag gaganyan. Unti-unti na talagang nagbabago yung Hector na kilala ko.

Hindi na siya masyadong inosente kagaya noon. May ideya na talaga siya sa mga nararamdaman niya ngayon. Noon kasi wala. He even told me tinatanong niya pa daw sa mom nya kung anong tawag sa mga bagong nararamdaman niya.