Te Dashurrej

10/Sherraxhinjte🤬

Rajan POV:

-Prap ketu ne?-pyeta i bezidsur.

-Nuk ishte deshira ime.-tha Maksi i cili rregulloj kemishen e tij blu.

-Bukur, Kristi humbet bastin dhe ne detyrohemi te vijne ketu ne kete vend-thash une nderkohe qe futesha me Maksin brenda ne lokal.

-Qenka i kendeshem-tha ai.

-Po paska ndryshuar-thash une dhe fillova te degjoja nje ze teper te bukur qe mbushte tere lokalin.

-Ejj mos eshte ajo pronarja e cmendur ketej?-pyeti Kristi i cili kruante shpinen e tij sepse i bente alergji etiketa e asaj bluzeje ngjyre blu.

-Jo, jo mos u shqetesoni se kam marr vesh qe vijne vetem ne turnin e 1 ndersa ne turnin e 2 jo-tha Riglesi i cili mezi priste te hante jufka.

-Bukur, sot isha ne mengjes ketej dhe papritur me duhet te vij prap-tha Kristi i bezdisur.

-Ehe-thash une nderkohe qe mendja ime vraponte pas atij zeri te bukur.

-Une mendoj se do te ishte bukur te zinim nje vend andej nga fillimi qe te shijonim kenget e bukura qe po jepen sot.-shprehu mendimin fantastik Maksi.

-Hera e pare qe ke folur drejte-thash une duke ecur para dhe duke ngritur ca djem nga tavolina aty perball.

-Woww kjo vajza-tha Rigelsi duke pare nga skena.

-Cfare?-pyeta duke u perpjekur ta shikoja por njerez te ndryshem festiv ma pengonin pamjen.

- A nuk eshte kjo ajo vajza?-pyeti Maksi duke bere me gisht nga ajo.

U bera teper kurioz dhe u ngrita ne kembe dhe syte e mi u perballen me Ciganen e cmendur. Ngjyra gri i kishte dhene nje bukuri te tepert ndersa floket e kapura i qendronin bukur. Fytyra e saj ishte lyer ne menyren me te lezeshme nderkohe gishtat e saj qendronin te stolisura nga shume unaza te arta. Dukej e qete dhe kendonte e lumtur me zerin e saj si te nje kanarine...

-Po ajo vajza eshte-pohova Maksit une pa ja hequr syte asaj.

Nje moment ajo buzeqeshi dhe syte e saj shkuan drejt meje. Ajo buzeqeshje e lezeteshme ngriu dhe u zvendesua me nje bashkim vetullash.
Me pa e pasigurt nderkohe qe respektoj vijen muzikore te vazhdonte.
Filloj serisht te kendonte me pasionin e saj duke me pare mua me urrejtje ne sy.

-"E di qe jam i bukur dhe terheqes me tepric prandaj s'po mi ndan dot syte mua"-mendova dhe buzeqesha si fitimtar ndersa ajo largoj vemendjen e saj nga une dhe filloj te kendonte e lumtur.

-Hej per cfare jane keto zilet?-pyeti Maksi dhe mori nje me ngjyre te verdhe duke e tundur lehte.

-Paska 4 zilka-tha Kristi.

-E zeze,blu,e verdhe,e kuqe-tha Rigelsi ndersa Maksi lexoj emrin e shkruar me te vogel ne zilken e verdhe. -"Siena" ngjan si emer sirene.

-Pershendetje-degjuam nje ze dhe prane nesh vjen nje vajze e veshur me fund meshine te zi dhe bluze te verdhe ku lexoheshin qartazi emri "Siena".

Siena POV:

-Si nuk me lane nje here te ulem-thash une duke marr pjatat dhe duke ecur me kujdes per te shkuar ne tavolinen numer 8. Degjova zilen time personale sic tha dhe Lea sa here binte zilja telefoni im do te dridhej.

Psheretiva e acaruar dhe me nje buzeqeshje te vizatuar ne fytyren time qendrova si e lumtur dhe duke par me kujdes u perpoqa te kuptoja se cila tavoline po me therriste kur vura re dike qe i binte zilkes sime ore e minut.