Te Dashurrej

17/Situata djegese🌶🌡♨️

Olivia POV:

Ishim te gjithe duke diskutuar ne paqe. Ne fakt Siena po diskutonte me Rajanin ndersa une me Maksin.

Maksi dukej nje person shume i pjekur. Mesova qe ishte diplomuar si Psikolog dhe gjithashtu ishte psikologu me i mire ne Amerik.

-Pra ti merresh me...

-Muzik-thash une.

-Muzik, a eshte dicka premtuese te pakten?-pyeti.

-Sipas meje muzika eshte art ne vete dhe per shpirtin tim eshte 100% premtuese. Ama...

-Ama cfare?

-Sipas prinderve te mi eshte nje humbje kohe. Nuk ke te ardhme ne Shqiperi me artin. Ne Shqiperi ky art nuk vleresohet shume sipas tyre ama sipas meje...Eshte gjeja qe mua me mbush shpirtin, kjo ka rendesi-thash une duke pritur mirkuptimin e tij.

-Po nese ti ndihesh mire atehere kjo ka rendesi-tha ai dhe shtoi-Syte e tu fshehin nje histori te cuditeshme per punen e shkolles. A eshte e vertet?-pyeti.

-Po ti si e gjete?-thash duke bere pershtypje.

-Kjo eshte puna ime-tha ai i cili hodhi syte nga Siena duke e kontrolluar here pas here se cfare po bente.

-Epo kur ishte ne gjimaz askush nuk donte te ardhmen time si muzikante dhe keshtu une ja mbatha nga shtepia ne mesin e nates. Do pyesesh nese jane shqetesuar ato kohera per mua? Teper normalisht nuk shkova per 1 muaj ne shtepi. Jam nje natyre teper rebele-thash.

-Po ku qendrove tere kohes?-pyeti.

-Ne shtepizen e braktisur te mikut tim Peshkut-thash.

-Po me vone cfare ndodhi?

-Me pas kur shkova ne shtepi vendosen te me fejonin me zor pra te me "shtypnin" per deshiren time. Ne disa raste jane prinderit ato qe nuk i kuptojne femijet e tyre...Pastaj nuk fejova fatmiresisht ktheva gjithcka permbys. Ndonese nuk para flas shume me tim at por... ky ishte fati im-thash une.

-Ndonjehere prinderit duhet ta kuptojne qe femijet e tyre duhet te ndjekin endrrat e tyre. Ke te drejte per merzitjen tende por mos u shqeteso ndoshta gjithcka do te rregullohet-tha ai.

-Ashtu shpresoj-thash.

-Rajan pra na ke ftuar te 3 ne dhe nuk na thua gje?-degjova zerin e nje djali pas nesh i cili po mbante Delen prej dore.

-Hiqe doren tani-tha Dela e cila ia leshoj doren.

-Nuk e kam organizuar une po im at-tha Rajani i tensionuar. Dukej se marredheniet me te atin nuk ishin teper te mira.

-Shume bukur, po te pakten t'na kishit ftuar beqar mos te kishim marr shpirtin vajzave te shkreta. Apo jo kuqalashe-tha ai duke ju drejtuar Deles.

-Une...nuk vije-tha ajo.

-Po ti pranove... Une e di shume mire qe pranove prandaj te pres ne oren 19:00 ne shtepi.-tha ai zeshkani aty qe te them te drejten shkonte shume me Delen.

-Prit pak dhe ti do vish ne feste?-pyeta une.

-Pse dhe ti?-pyeti Dela.

-Le te themi se jam e detyruar-thash dhe hodha syte drejt Rajanit.

-Meqe jane 2 shoqe te le shkojne 3-tha Maksi duke u afruar Sienes.

-Si thua sirene e vogel?-pyeti.

-Po meqe jane vajzat me duhet t'i mbaj ne kontroll. Pra, pranoj-tha ajo.

-Atehere shkoni te 3-ja ne parukeri dhe vishuni bukur behuni elegante dhe te rregullta sepse sot do te jete nje nate e gjate per ne-tha Rajani.

-Faleminderit qe nuk portove per te na i thene keta gjera-thash me ironi.