Episode seven, concidence
: "Aferin aptal, mükemmel rol yeteneği."
Yeniden hafta sonuydu. Hafta sonlarını çoğu öğrenci gibi hafta içlerine kıyasla daha çok severdim. Nedeni tek başıma zaman geçirebiliyor olmamdı, hem tek başıma zaman geçirebiliyordum, hem de ailem genellikle evde olmadığından ev bana kalıyordu.
Çoğunlukla ailesi ile zaman geçiriyor olan bir insan değildim. Evimizde çalışıyor olan Bayan Nari ile ailemden daha yakın olduğumu söylemek bile mümkündü. Benimle ailemin ilgilendiğinden daha çok ilgileniyordu, aynı zamanda da benim hakkımda daha çok şey biliyordu. Şu anda da balkonda oturmuş, Bayan Nari'nin gelmesini bekliyordum. Seviyor olduğum kekten yapmıştı ve pişip pişmediğini anlayabilmem için onun burada olması lazımdı. Mutfak işlerinden pek anlamazdım.
Bir an için onu markete tek başına göndermemin ne kadar doğru olduğunu düşündüm. Ona onunla gitmeyi teklif ettiğimde evde kalmamı söylemişti, bu yüzden onunla gitmemiştim. Belki de biraz daha ısrarcı davranıp onunla gitmeliydim.
Poşetleri taşıyamayacak olduğu aklıma geldiğinde en azından şimdi yardım edebilecek olduğumu düşündüm ve balkondaki hasır koltuktan kalktım. Fakat o an bir şey içeri gireceğim sırada durmama neden oldu. Bayan Nari elinde birkaç poşetle bahçe kapısına ilerliyordu, yaşlı bir kadının nasıl elinde poşetlerle bu kadar hızlı gidip geldiğini düşünmemiştim çünkü nedenini sanırım biliyordum. Pekala, ben şu anda gerçekten şaşkındım.
Lalisa Manoban, ona her zaman tam ismiyle seslenirdim, Bayan Nari'nin arkasından birkaç poşetle yürüyordu. Evin bahçesine girdiklerinde kaşlarım çatık Lalisa Manoban'ı izlemeye devam ettim. Gerçekten tuhaf bir karakteri olduğunu düşünüyordum. Öncesinde ondan pek haz etmezdim, hatta ona kötü bile davranıyordum. Fakat son zamanlarda onu gördüğüm zaman bundan daha farklı bir şey hissediyordum, ne olduğunu bilmiyor olduğum bu his beni ucundan rahatsız ediyordu. Sebebi bir şeylerin ona karşı beni değiştiriyor olmasıydı. Artık onunla karşılaştığımızda ve konuştuğumuzda ona verdiğim ters cevaplar resmen numaradan oluyordu. Hatta bazen çok abartıp onu kırdığımı düşünüyor, kendi kendime "Aferin aptal, mükemmel rol yeteneği." diye söyleniyordum.
Lalisa'nın bakışları camlara doğru yönelmeye başladığında hızlıca eğildim balkona bakabilme ihtimalini düşünerekten. Beni görmesini nedensizce en azından şu anlık istememiştim. Ucundan başımı kaldırıp ona baktığımda Bayan Nari ile içeri gidiğini gördüm. Bu kızın her yerden çıkıyor olması beni gerçekten şaşırtıyordu. Çömeldiğim yerden ayağa kalktıktan sonra balkon kapısından içeriye girdim, odamdan çıktığım ansa merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Pekala, mutfağa girmek için bir bahanem olmalıydı. Bana bahane lazımdı, bana bahane lazımdı, o bahane ne olmalıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
good for you, taelice
Fanfiction"Sana karşı iyi olmayı istemedim. Sen herkese karşı iyi olduğun gibi bana karşı da çok iyiydin ama ben seni her zaman tersledim. Ben sen bana anlatılırken çok terslenmiştim, biraz da bir kişi tarafından olsa bile senin terslenmeni istedim." Kim Tae...