"Sana karşı iyi olmayı istemedim. Sen herkese karşı iyi olduğun gibi bana karşı da çok iyiydin ama ben seni her zaman tersledim. Ben sen bana anlatılırken çok terslenmiştim, biraz da bir kişi tarafından olsa bile senin terslenmeni istedim."
Kim Tae...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Episode six, good for you
Kim Taehyung, vücudumdaki her bir sistemi ve aklımı bir anda ele geçiriyor olan bir uyuşturucu gibiydi. Duygularıma resmen savaş açıyor olduğunu, beni kırmayı her seferinde başarabiliyor olduğunu bilsem dahi onsuz yapamazdım. Onsuz eksik kalırdım. Şu anda Sana'nın evinin önünde Jennie ile beraber duruyorduk, girmek için kendime çeki düzen vermem gerekiyordu çünkü çok gergindim. Normalde rimelden başka bir kozmetik ürünü tercih etmezdim ama bugün Jennie'nin ellerine geçmemin sonucunda, çok ağır omayan ama hafif de sayılamayan bir makyaj taşıyordu yüzüm. Siyah elbisem normal durması gerektiği gibi duruyordu, çok iyi taşıyabilmiş miydim bilmiyordum. Yeri ile bedenlerimiz tamamen aynı olmadığından bana hafiften bol olmuştu ama çok belli olan bir yanı yoktu.
Jennie saçlarımı düzleştirip iki yandan da gümüş rengi tokalarla tutturmuştu. Normalde saçlarım dalgalı olduğundan düz saç kullanmak tuhaf geliyordu ama güzel hissettimemiş değildi. Kendimi gerçekten güzel hissedebiliyordum.
"Kendini hazır hissediyorsan girebiliriz." Diyen Jennie'ye kısa bir bakış atıp önüme geri döndüm.
"Çok mu abarttım ki? Bunlar bende ya hoş durmadıysa... Taehyung benden daha çok nefret etmez, değil mi?"
"Saçmalıyorsun sen şu an. Gayet de güzelsin, hatta bahse girerim ev sahibinden bile daha güzel parlayacaksın. Sadece kendine biraz güven ve rahat ol, tamam mı? Ben Taehyung'un bu sebepten ötürü senden daha da nefret edeceğini düşünmüyorum, eğer olursa da akıl hastanesine falan görünmeli. Psikolojik bir sorun olur çünkü." Sonlara doğru alayla söyledikleriyle hafifçe gülüp onunla beraber girişe doğru yürümeye başladım. Adımlarımda gerginlik vardı, biraz ise kendine güvenmeye çalışıyor olan bir insan hissi.
Sevgili Kim Taehyung, senin benden ne kadar nefret ediyor olduğunu bilmiyorum. Neden nefret ediyor olduğunu da bilmiyorum. Sadece benden nefret ediyor olduğunu ve bunun beni üzdüğünü biliyorum. Şu anda güzel görünüyor muyum, onu da bilmiyorum. Ancak eğer ben güzel gözüküyor olursam bile sana güzel gelmeyeceğim, bundan eminim. Gözlerinde hiçbir zaman güzel bir kız olarak görünmeyeceğimi bilmeme rağmen, bu gece sadece tüm ihtimalleri karşıma çekmek ve senin için güzel görünmek istiyorum.
"Hoşgeldiniz! Gerçekten mutluluktan ağlayacağım, sizinle kaynaşmak en çok istediğim şeylerden birisiydi." Diye heyecanla konuştu Sana. Gerçekten çok mutlu görünüyor olduğundan gülümsedim.
"Hoşbulduk! İlgin için gerçekten çok teşekkürler, burada olmak heyecanlı hissettiriyor." Dedi Jennie aynı benim gibi gülümseyerek.
Üçümüz beraber içeriye girdiğimizde, ben Jennie ve Sana'nın sohbetini pek umursamıyordum. Yüksek sesli müzik tüm evde dolanıyordu, onların konuşmalarını dinlemek istesem bile zor duyardım ki şu an onlarla alakam yokken duymam imkansıza yakındı. Benim bakışlarım evin içerisinde, bakış açıma alabildiğim her yerde geziyordu. Gözlerimin kimi aradığı belliydi, çaresizce Taehyung'u arıyorlardı.
