500+20 -Tsukkiyama

02

Yamaguchi elindeki fırın eldivenini çıkarıp yaptığı kurabiyeleri tabağa koydu yüzündeki gülümsemesi ile..

Liseyi yeni bitirmiş bir üniversite öğrencisi olmuştu ikisi de. Aralarındaki tuhaf ama güçlü olan bağ ikilinin birbirinden ayrılmasını engelliyordu sanki.

Çalan zil ile tabağı masanın üzerine bıraktı ve kapıya doğru ilerledi parmak uçlarında sekerek. Kapıyı açıp karşısındaki bedene baktığında yüzüne o güzel gülüşünü yerleştirmişti.

"Tsukki" kollarını iki yana açıp karşısındakine sardı ve kıkırdadı. "Daha geç gelseydin eğer akşam olacaktı"

"Üzgünüm" geri çekilip gözlüklü olan bedene baktı. Beta oluşu Tsukishima'ya karşı daha rahat davranmasına neden oluyordu. Sanırım bu da bunca zamanlık beta hayatında sevdiği tek şeydi.

Aslında bir bakımdan mutluydu da. Bir omega olup sapık alfalar tarafından taciz edilmeyi istemiyordu. Beta olduğunu öğrenen herkes kendisinden uzaklaşıyor ya da tuhafça bakıyordu fakat bunu sorun olarak görmüyordu.

"Dün yağmurda ıslanmıştın eve gelince dediğimi yaptın mı?" Yamaguchi kafa sallayıp mutfağa girdi ve arkasındaki bedene döndü.

"Yaptım tabi ki. Hiçbir zaman senin söylediğinin dışında bir şey yapmadım biliyorsun Tsukki" sandalyeye oturan bedenden bakışlarını alıp dolaba yöneldi ve iki bardak çıkardı.

"Üniversite hayatın nasıl gidiyor? Sana zorbalık yapanlar var mı?"

"Hayır. Pek fazla göze batmamaya çalışıyorum zaten. Dikkat çekmeyi seven biri değilim biliyorsun"

"Dil okuyorsun Yamaguchi. Dikkat çekmen normal değil mi?" Yamaguchi elindeki bardağı Tsukishima'nın önüne koyup sandalyesine oturdu. Kendisine gözlükleri ardından bakan gözlere bakıp elini ensesine götürdü.

"İki gün önce grubumuzla sunum yaptık ve biraz dikkat çekmişim gibi hissettim Tsukki. İnsanlar bana bakarak kendi aralarında fısılfaşıyorlardı. Bu rahatsız ediyor"

Tsukishima alayla sırıtıp gözlüğünü düzeltti. "Sosyal anksiyeteni yendiğini sanıyordum" Yamaguchi duyduğu şeyle kaşlarını çatıp masanın altında sarı saçlı olanın bacağına vurdu ayağayla.

"Ah! Ne yapıyorsun?!"

"Bu dalga geçilrcek bir konu mu Tsukki?!"

"Sadece seni biraz sinirlendirmek istemiştim!" Yamaguchi histerik bir gülüş sunup kollarını göğsünde bağladı. "Çok sinirlendim ama!"

Tsukishima karşısındaki bedene bakıp nefesini dışarı verdi ve oturduğu yerden kalktı. Oturan bedenin tepesine dikildi ve her zaman kalkık duran o saçını çekti.

"İnsanların dediklerini umursama Yamaguchi. Böyle yaşayamazsın"

"Söylemesi kolay"

"Trip mi atacaksın?" siyah saçlı olan omuz silkti sadece. Uzun olan kollarını Yamaguchi'ye sarıp kendisine çekti ve mırıldandı.

"Seni her zaman koruyacağıma söz verdim Yamaguchi. Sözlerimin bir etkisi olmayacak ama beni her zaman yanında hissetmen bile yeter. Ne olursa olsun seninle olacağım"

-
Tsukki ben