500+20 -Tsukkiyama

20

"Seni beklememi ister misin?"

"Hayır Teru, senin de dinlenmen gerek" Terushima onaylayıp Yamaguchi'nin kafeye girmesini bekledi ellerini montunun cebine koyarken.

Yamaguchi kafeye girip masalardan birisine geçti ve Tsukishima'yı beklemeye başladı. İçindeki heyecana engel olamazken hala çok aceleci davrandığını düşünüyordu. Henüz iki gün olmuştu ve hala konudan cayma düşüncesi aklının bir köşesindeydi.

Gördüğü beden ile yüzüne en güzel gülümsemesini yerleştirdi ve Tsukishima'nın karşısındaki sandalyeye oturmasını izledi.

"Nasılsın Tsukki?" sarı saçlı genç bir gülümseme sundu. "İyi sayılırım. Asıl sen nasılsın? Söylemen gereken şey önemli gibiydi"

Yamaguchi elini ensesine götürdü sadece. Söylemeli miydi hala emin değildi. "Aslında benim de sana söylemem gereken şeyler vardı Yamaguchi. Buluşmamız iyi oldu"

Siyah saçlı olan şaşkınca karşısındakine baktı. "Ne söyleyeceksin?" dudakları arasından şaşkınlıkla dökülen cümleden sonra Tsukishima gözlüğünü düzeltti.

"Acele etmemize gerek yok önce bir şeyler içelim" Yamaguchi midesindeki kasılmaların arttığını hissederken elini iki yana salladı.

"Aslında biraz acele etsek iyi olur" Tsukishima karşısındaki bedenin değişen yüz ifadesi ile kaşlarını çattı hafifçe.

"Söyleyecek misin?" Yamaguchi'nin sorduğu soru ile boğazını temizledi sarı saçlı olan. "Konuya nasıl gireceğimi bilmiyorum" bakışları Tsukishima'nın ellerine kaydığında gördüğü şey ile kaşlarını çattı hafifçe.

"Ben, nişanlandım Yamaguchi"

Duyduğu tek bir cümle bütün bedeninin olduğu yere çakılmasına neden olmuştu sanki. Kalbinde hissettiği tuhaf sızı ve gözlerindeki hayal kırıklığı ile bakışlarını Tsukishima'nın bal sarısı gözlerine çevirdi.

Dudaklarını araladı fakat tek kelime dahi edemedi. Bakışlarını kaçırdı. Eli iradesizce karnına gittiğinde yutkunmaya çalıştı. Koca bir boşluğun içinde gibiydi. Bedenini hissetmiyordu sanki.

"Şey, ben, yani şaşırdım. Beklemiyordum" dudakları arasından zorlukla çıkmıştı kelimeleri. Oturduğu yerden kalktı. Titreyen bacakları ile dengesini kaybetmişti fakat umursamayıp yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.

"Ben senin adına mutlu oldum Tsukki. Umarım mutlu olursunuz"

"Yamaguchi, sen iyi misin?" Tsukishima'nın sorduğu soru ile kafasını salladı. "İyiyim endişelenme. Söylemem gereken şey o kadar da önemli değildi. Sadece uluslararası bir şirkete kabul edildiğimi söyleyecektim. Tekrar tebrik ederim seni"

Daha fazla saçmalamamak adına kafeden çıkmak için adımladı. Gözyaşlarını tutmaya devam ederken kafeden çıktı. Nefesini dışarı verdi ve etrafına bakındı. Bunu kesinlikle beklemiyordu.

"Yamaguchi" ismini seslenen bedene döndü. Savunmasızca Terushima'nın beline sardı kollarını ve gözyaşlarını akıtmaya başladı.

"Ben, ben aptalın tekiyim Teru"

-
Bok gibiydi