21

561 61 14
                                    

Taksiye bindikleri andan beri camdan dışarıyı izliyordu Yamaguchi. Hissettiği boşluk gözlerine yansırken dudaklarını araladı.

"Sana gitsek olur mu Teru?" kafasıyla onayladı sarı saçlı olan. Yamaguchi dolan gözlerini engellemeyip gözyaşlarının yanaklarından süzülmesine müsade etti.

Elini yine karnını bulmuştu. Ona bunu söylemeyi istediği an öğrendiği şey hayatını bir anda tepe takla etmişti sanki. Düşünemiyordu Yamaguchi. Aklında olan tek şey Tsukishima'nın dudaklarından dökülen o cümleydi.

"Yamaguchi" kendisine seslenen bedene döndüğünde Terushima gülümsedi. "Geldik" kafasıyla onaylayıp arabadan indi Yamaguchi.

Terushima ile birlikte eve doğru adımlamaya başladığında titreyen bacakları ile sarı saçlı olanın kolunu tuttu.

"İyi misin?" Terushima'nın endişeli sesi ile gülümsedi. "İyiyim, dengemi kaybettim sadece" ikisi de başka bir şey demeden eve girdi. Çilli olan atkıyı ve eldivenleri çıkardıktan sonra montunu da çıkarmıştı. Terushima elindekileri alırken kolunu tuttu.

Hiçbir şey demeden sıkıca sarıldığında Terushima şaşırmıştı. "Yamaguchi, iyi olduğuna emin misin?" bir şey demedi çilli olan. Sadece gözyaşlarını akıttı sessizce. Ardından da küçük bir hıçkırık sunmuştu.

Terushima ellerindekileri askıya astı ve geri çekilip Yamaguchi'nin yanaklarına avuçlarını yasladı. "Teru" siyah saçlı olanın şiddetlenen ağlaması ile ne yapacağını bilememiş ve tekrar sarılmıştı.

"Tsukki nişanlanmış"

"Siktir ne?!" dudakları arasından çıkan küfürden sonra geri çekildi. "O herifin çocuğunu taşırken nasıl bunu yapabilir?!" Terushima'nın tepkileri ile omuzlarını düşürdü.

"Hepsi benim aptallığım Teru. Ben sandım ki, sandım ki her zaman benimle olur. Bunca zamandır hep benimleydi şimdi de öyle olur sandım. O gün aklımdan geçenler sadece bunlardı"

Yamaguchi ağlayarak söylediği şeylerden sonra tekrar sarıldı Terushima'ya. "Biz bağlandık Teru"

"Sikeyim, her şey daha da zorlaşıyor Yamaguchi. Neden o herife söylemedin hamile olduğunu?"

"Mutlu görünüyordu. Bunu bozmak istemedim" Terushima nefesini dışarı verdi ve Yamaguchi'nin uzamış saçlarına daldırdı parmaklarını.

"Gerçekleri elbet bir gün öğrenecek Yamaguchi. O zaman ne yapacaksın?" çilli olan omuz silkti. "Bilmiyorum. Şimdilik hiçbir şeyi bilmiyorum Teru. Lütfen bunu unutalım birkaç günlüğüne, olur mu?"

Terushima kafasını salladığında Yamaguchi geri çekildi ve gülümseyip salona doğru ilerlemeye başladı.

Tsukishima'ya bu kadar güvenmesine neden olan şey ne bilmiyordu. Her zaman yaptığı gibi yine bütün hatayı kendisinde arayıp kendisine çok yükleniyordu.

Bencillik edemiyordu Yamaguchi. Tsukishima'yı deli gibi sevse bile onun mutlu olması yetiyordu kendince, yıllardır olduğu gibi.

"Teru, diğerlerine de söyle lütfen, eğer Tsukki beni sorarsa burada olduğumı söylemesinler"






-
Tamam kabul çok boş bölümdü

Ama helletçeö dueun

Bir de diğer bölüm biraz gecikir gibi geliyor çünkü yazdığım bölümü sildim içime sinmediği için.

Yarın geç olmadan atmaya çalışırım 💘

500+20 -TsukkiyamaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin