Hashira Księżyca | Giyuu Tomioka x OC

Śmierć

Yuko obudziła się w ciemnym pomieszczeniu. Na fotelu siedziała jakaś czarna postać, a w ręce trzymała kosę..
Od razu się domyśliła kim jest postać.

- Przepraszam... Czy ja umarłam? - zapytała zdziwiona.

- Nie do końca- odpowiedziała Śmierć. - Znajdujesz się w świecie umarłych, lecz ty możesz zdecydować czy chcesz wrócić do prawdziwego świata.

- Czy tu jest moja rodzina? - zapytała dziewczyna.

- Jest. Mogę cię do nich zaprowadzić, ale za pięć dni będziesz musiała podjąć decyzję czy chcesz wrócić.

- Zaprowadź mnie do nich!

Śmierć prowadziła właśnie Yuko do jej najbliższych. W krainie było wiele ludzi, którzy zmarli. Było tyle domków, że bez pomocy Śmierci nie zdołałaby odnaleźć swojej rodziny.

Stanęli przed domem z wyrytą tabliczką o nazwie ,,Saito". Yuko zapukała ostrożnie.

- Siostrzyczko? - powiedział jej 10-letni brat, gdy zobaczył Yuko. - Ty umarłaś!

Takashi wywołał tyle zamieszania, że przed dom wyszła cała rodzina.

- Yuko!- krzyknęła mama i podbiegła do córki przytulając ją.

- Mama, tata, Takashi, Haruto! Tęskniłam za wami! - krzyknęła szczęśliwa dziewczyna.

O to takie wyjaśnienie w jakim wieku zmarła rodzina:
Takashi- 10 lat ( brat)
Haruto- 6 lat (brat)
Mama- 44 lata
Tata- 43 lata
(Uwaga! Gdy ktoś trafi do tej krainy mając np. 12 lat, przez całe życie w krainie śmierci ma 12 lat!)

Cała rodzina weszła do domu Saito. Yuko była bardzo zaskoczona, gdy zobaczyła pięknie umeblowany dom. W przedpokoju była szafa na buty, dalej w kuchni szafki i wszystko inne co potrzebne do gotowania. W salonie stała piękna błękitna kanapa z telewizorem powieszonym na ścianie. Teraz zabójczyni przeszła do pokoju braci. Zobaczyła tam łóżko piętrowe, o którym zawsze marzyli, dywan i komodę. W pokoju rodziców znajdowało się duże piękne łóżko, a obok stoliczek z małą lampką. Łazienki też nie zabrakło, stała tam dosyć duża miska, obejmująca stanowisko wanny oraz toaleta.

Teraz Yuko myślała o jednym. Chciała tu zostać... Wtem jej zamyślenia przerwał tata wchodzący do salonu, w którym obecnie znajdowała się dziewczyna.

- Yuko? - zapytał. - Ty umarłaś?

- Śmierć mówi, że nie, lecz za 5 dni mam zdecydować czy chcę tu zostać czy iść do prawdziwego świata.

- To chyba jasne prawda? Pójdziesz tam, prawda?

- Tato, ja chciałbym zostać z wami. - powiedziała Yuko z powagą, aby ojciec nie uznał tego za żart.

- Co ty wygadujesz? Czeka cię tam jeszcze pełno przygód, a ty chcesz się ograniczać do pozostania w świecie umarłych?! - powiedział tata - A poza tym możesz znaleźć jeszcze jakąś miłość i przeżyć z nim całe życie. I tak kiedyś do nas wrócisz - dodał trochę ciszej.

Rozmowa nie skończyła się, ponieważ do salonu wparowali Takashi i Haruto.

- Yuko pobawisz się z nami? - krzyknęło razem bracia.

- Dobrze!

- Hej, Takashi może weźcie Yuko razem z Haruto, aby zobaczyła nasz świat? - zaproponował mama.

- Taak! - rozległ się znowu krzyk młodszych braci.

Nagle wpadła na człowieka z selekcji ostatecznej. Był to chłopak o łososiowym kolorze włosów. Pamiętała go, ten gościu uratował tego czarnowłosego i sam zginął. Zatrzymała się i powiedziała do niego:

- Widziałam cię kilka lat temu na selekcji ostatecznej.

- Tak, byłem tam.

- Jestem Yuko, a ty?

- Sabito.

I tak rozmawiała z owym chłopakiem. Dowiedziała się, że ten czarnowłosy nadal żyje i jest filarem.

- Yuko!? - pogawędkę przerwał Haruto. - Chodź! Nie zobaczyłaś jeszcze wszystkiego!

Po dwóch godzinach Yuko zobaczyła już całą wioskę. Spotkała wielu ludzi, z jedną dziewczyną nawet się zaprzyjaźniła.

Te pięć dni minęło w mgnieniu oka. Codziennie bawiła się z rodzeństwem i pomagałam mamie w kuchni. Niestety wreszcie przyszedł czas pożegnania.

- Czy chcesz wrócić do prawdziwego świata? - zapytała Śmierć

Yuko przemyślała radę taty. Miał rację.

- Tak!

Gdy dziewczyna odchodziła że śmiercią usłyszałam głos.

- Pozdrów od mnie Giyuu! - zawołał Sabito

- Dobrze

Gdy spojrzała w stronę rodziny, zobaczyła, że płaczą i jej machają.

- Wrócę tu jeszcze - krzyknęła dziewczyna. - Do zobaczenia!

Yuko teraz szła pod górę ze śmiercią już za chwilę miała znów się znaleźć na ziemi.