ရိပေါ်တျောက် ဆေးရုံအပေါ်ဆုံးထပ်မှာ တျောက်ထဲငိုနေတုန်း ကျိုးချန်ဆီကဖုန်းဝင်လာတယ်......
"Ring Ring Ring"
ရိပေါ်
"Hello!"
ကျိုးချန်
"ရိပေါ် ငါမင်းကိုအရေးတကြီးပြောစရာရှိတယ်.....အရမ်းအရေးကြီးတယ်နော်...."
ရိပေါ်
"အင်း"
ကျိုးချန်
"ဒီနေ့ချန်ချင်း ရှောင်းကျန့်နဲ့လာတွေ့သွားတယ်.......ပီးတော့ သူက ^#*#^^@(*^$^@ အဲ့လိုတွေ ရှောင်းကျန့်ကိုပြောသွားတယ်......"
ရိပေါ်
"ဘာ!ချန်ချင်း ကောဆီလာပီး အဲ့လိုတွေပြောသွာတယ် ဟုတ်လား.....အောက်တန်းကျလိုက်တာ.....အဲ့ဒါကိုမင်းသိရဲ့သားနဲ့ဘာလို့ခုမှပြောတာလဲ...."
ကျိုးချန်
"ငါလည်း မင်းကိုပြောပြမလိုပါပဲ....ဒါပေမဲ့ ငါ့အိမ်ကအရေးကြီးလို့ လှမ်းခေါ်လို့ ငါသွားလိုက်တာ....ငါ့စိတ်ထဲမှာ မင်းဒီနေ့ရှောင်းကျန့်ဆီမသွားလောက်သေးဘူးလို့ထင်လို့....အဲ့ဒါကြောင့်ငါခုမှပြောဖြစ်တာ....ဆောရီးပါကွာ...."
ရိပေါ်
"ရပါတယ် ကျိုးချန် ငါကိစ္စလေးရှိသေးလို့သွားလိုက်ဦးမယ်....."
ကျိုးချန်
"အင်း"
ရိပေါ်
(*ချန်ချင်း မင်းကကောက်ကျစ်ယုတ်မာရုံတင်မကဘူး အောက်တန်းပါကျလိုက်တာ....ငါမင်းကိုသိပ်ရွံသွားပီ.....မင်းကြောင့် ငါနဲ့ကောစိတ်ညစ်ခဲ့ရတယ်....မျက်ရည်တွေကျခဲ့ရတယ်.....ခုမင်းဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းလုံးဝဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး.....မင်းစောင့်ကြည့်နေလိုက်.....*)
ရိပေါ် ချက်ချင်းပဲ အပေါ်ထပ်ကနေပြေးဆင်းသွားတယ်.....
ရိပေါ်
"ဟောက်ရွှမ်း ကျိရန် ကောရော....ကောဘယ်မှာလဲ...."
ဟောက်ရွှမ်း
"သူခုလေးတင်ပဲပြန်သွားတာ....မင်းလိုက်ရင်မှီလောက်သေးတယ်....သူခုလောက်ဆို ကားပါကင်မှာပဲရှိဦးမှာ...."
