Fake | Min Yoongi

Dramatik

--

12. Bölüm

Taehyung korkuyla arkadaşına bakıyordu.

Akari..

İyi değildi.

"Akari, gel gidelim işte doktora uzatma!"

Sifonu çekerek doğruldu yerden genç kız. Gün boyu kusmuştu.. Çatlayacak gibiydi.

Lavaboya ilerleyerek ağzını çalkaladı.. Ayakta duracak hâli yoktu. Kustuğu için sabahtan beri bir şey yememişti, bu yüzden kusarken çatlıyor gibi oluyordu.

"İyiyim ben,"

Taehyung biliyordu.

Akari ne zaman cidden üzülse böyle oluyordu. Bu yüzden de doktora gitmeye gerek görmüyordu. Doktora önceden gitmişti ve psikolojik olduğu söylenmişti. Psikoloğa yönlendirmişti ve Akari de gitmişti.

Fakat bir sonuç alınamamıştı. Netice hep aynı oluyordu.

Akari zorlukla salona geçtiğinde kendini koltuğa atarak uzandı.

"Nasıl oldu?" Jungkook elindeki suyla çıktı mutfaktan. "İyiyim deyip duruyor geri zekalı. Geberecek haberi yok."

Jungkook suyu uzattığında Akari almak için doğrulmaya çalıştı. Fakat yapamamış, Jungkook destek olmuştu.

"Aptala bak. Sadece su içiyor." Taehyung söylenip duruyordu, çünkü elinden bir şey gelmiyordu ve Akari de söz dinlemiyordu. Kusması için ilaç almasını da istemişti ama Akari ilaçların bünyesini zayıflattığını söyleyerek bunu da reddediyordu.

"Su kaybediyor ya şuan.. İyi geliyordur." Jungkook da telâşlıydı.. Fakat Taehyung'un aksine daha mantıklı düşünmeye çalışıyordu.

Bu nedenle Akari engel olmasın diye Taehyung'u uzağa çekerek yapmıştı konuşmasını.

"Öyle diyorum ama olmaz böyle bu... Sen arabayı hazırla. Ben indiririm aşağıya. Hâli yok zaten engel olamaz.. Zorla götürelim hastaneye."

"Tamamdır öyle yapalım. Umarım bu sefer bir şeyler yaparlar, her gitmemizde psikolojik deyip duruyorlar...."

"Ya serum falan bağlarlar en azından, besin de alamıyor şuan,"

Taehyung öfleyerek onayladı. 

"Tamam ben garajdan alayım arabayı."

-/

Hoseok, Asuna'yı kaldığı otele yerleştirdikten sonra, Yoongi'nin yanına dönmüştü.

Yatağına uzanmış dinleniyordu Yoongi.. 

Dışarıdan onu gören birisi, herkesi birbirine düşürüp bu şekilde uzanmasından onun çok dertsiz bir adam olduğunu düşünebilirdi. 

Ki bu pek de iyi bir imaj değildi. 

Hoseok ise sandalyeye oturmuş, kafasında dönen bir ton düşünceye rağmen arkadaşını izliyordu uzun bir süredir..

Fakat nedense yaklaşık bir 10 dakika sonra konuşabilecek havada hissetmişti kendini.

"Asuna'ya.. Haksızlık, yapma.."