Weerwolf mates

de bevalling

Loïs pov.

Ik word wakker en voel iets verkrampen in mijn buik. Het zal toch niet vandaag. 'Jason.' 'Ja liefste?' 'Het gaat beginnen.' 'Weet je het zeker.' Ik knik want krijg weer een kramp, ik ga staan dat vind ik fijner en mijn vliezen breken direct. 'Jason ik weet het vrij zeker nu.' 'Ga maar op bed liggen liefste dan ga ik de verloskundige halen.' Ik knik hij geeft me een kus en kleed zich aan. 'En Britt?' 'Ook Britt.' 'Dankjewel.' 'Tuurlijk liefste rustig ben zo terug.' Ik maak alvast wat ontbijt en eet het snel op. De vijf maanden zijn voorbij gevlogen helaas is het ons nog niet gelukt om Kyra te verslaan of in het nauw te drijven. Dus mijn gedachte komt uit mijn kindje moet in de grot opgroeien, Bente is bevallen van een prachtige zoon James. Dan komen ze binnen. 'Goedemorgen luna, ik ben Mandy.' 'Goedemorgen, noem me Loïs.' 'Natuurlijk' 'Gaat het schat?' 'Ja Britt het gaat nog.' 'Gelukkig.' 'Trek iets makkelijks aan.' Ik knik. 'Kom dan help ik je.' 'Dankje.' 'Ik ruim je vruchtwater op.' 'Sorry Mandy.' 'Nee hoeft helemaal niet, als je omgekleed bent wil ik dat je gaat liggen zodat ik even kan kijken hoe ver je bent.' 'Ja is goed.' Ik trek een joggingbroek aan en een shirt van Jason. 'Kom dan doe ik je haar in een knot.' 'Dankjewel.' 'Het is goed, ik blijf vandaag de hele dag bij je Loïs.' 'Dankje.' 'Kom ga liggen.' 

Ze helpt me liggen en Mandy gaat kijken. 'Je hebt nu 3 centimeter dus je mag hier nog acht uur over doen tot de vier centimeter dan vervolgens wordt het een centimeter per uur rekenen we. Dus het kan nog dertien uur duren maar het kan ook binnen een uur gebeuren' 'Wat?' 'Ja sorry, heb je veel pijn?' 'Nog niet maar als ik nog acht uur zo moet rondlopen word ik daar niet heel blij van.' 'Snap ik, ik kan nu niks voor je doen, als je de weeën zoals nu hebt dan gewoon rustig in en uit ademen en als ze om de paar minuten komen moet de alfa naar mij toe komen.' Ik knik. 'Ik hoop voor je dat het snel gebeurd.' 'Hoop ik ook.' 'Ik kom vanmiddag nog wel even kijken hoe ver je bent.' 'Is goed dankjewel.' 'Graag gedaan.' Jason laat haar uit. 'Nou Loïs rustig aan doen en ik kom helpen.' 'Dankje.' 'Tuurlijk Jason, dit is het minste wat ik voor mijn liefste zusje kan doen.' 'Mag ik lopen.' 'Ja ga je gang als je wilt lopen ga je lopen.' 'Soepel.' 'Vandaag draait het om jou.' Ik voel weer een wee en begin hem weg te zuchten en begin heen en weer te lopen. 'Wil je wat drinken Jason?' 'Koffie graag.' 'Loïs?' 'Water.' 'Is goed.' Jason geeft me een kus. 'Je doet het goed liefste.' 'Dankjewel.' Ik leun op een stoel en ga weer verder lopen. 

'Hoe is het?' Ik lig ondertussen op bed als Mandy binnenkomt. 'Ik trek het niet meer het doet zo een pijn.' 'Ik ga even bij je kijken.' Ik zucht en begin weer in en uit te ademen. 'Je doet het super liefste.' 'Je zit op negen.' Ik slaak van verschrikking een zucht. Jason houdt mijn hand vast en wrijft erover. 'Loïs ik begin alvast spulletjes te pakken voor de baby.' 'Dat doe ik wel ik weet wat hij aan moet.' 'Dank u wel luna Britt.' Ik slaak een gil van de pijn en begin te huilen. 'Dit nooit meer.' 'Liefste je doet het geweldig.' 'Ik zal weer even kijken.' Ik knik en hou Jason stevig vast. 'Je zit op tien centimeter ontsluiting bij de volgende wee mag je gaan persen.' 

Ik val huilend neer en hoor het gekrijs van ons kindje. 'Het is een meisje.' Ik krijg Kristel-Britt op mijn borst. 'Hallo lieverd.' Ze heeft een hoop donkere haartjes. Ik begin te lachen en Jason geeft me een kus en mag de navelstreng door knippen. 'Gefeliciteerd liefste.' 'Dankjewel jij ook met onze dochter.' Hij geeft me nog een kus en wrijft mijn tranen weg. 'Je hebt het super goed gedaan.' Hij geeft me een kus. 'Ze heeft jouw haar Jason, jouw donkere haren.' 'En jouw ogen' Ik glimlach en leg mijn armen rond Kristel-Britt en streel haar ruggetje. Ik hoor gejuich in de woonkamer ik moet glimlachen. 'Iedereen is er.' 'Maak jij de naam maar bekend bij ze.' 'Is goed liefste.' Mandy begint de baby verzorgen.

Jason pov.

Ik loop de woonkamer in. 'En?' 'Ze heet Kristel-Britt Flora Amber Loïs.' 'Wauw gefeliciteerd.' Iedereen feliciteert mij. 'Oh Jason gefeliciteerd.' 'Dankjewel mam.' Ze geeft me een knuffel. 'Je bent gewoon vader.' 'Ja het is onwerkelijk.' Britt kijkt me aan met tranen in mijn ogen, ik geef haar een glimlach en we geven elkaar een knuffel. 'Gefeliciteerd Britt.' 'Dankjewel, waarom Kristel-Britt?' 'Onze moederfiguren in ons leven en voor mij is dat mijn moeder natuurlijk en voor Loïs ben jij dat.' 'Ik ben vereerd.' We beginnen te lachen. 'Mag ik vragen wat als het een jongetje was geweest.' 'Tuurlijk Floor Brent David Jason.' 'Ik?' 'Ja Loïs wilde perse David Jason.' 'Mooi, waar komt Brent vandaan?' 'Kristel en Britt.' 'Ik zie hem.' 'Alfa?' 'Ja Mandy.' 'U mag de baby laten zien.' 'Dan zal ik dat maar doen.'