Weerwolf mates

Het begin van een hele hoop ellende

Loïs pov. 

Ik word wakker van de vogels en van de wekker. Ik sla hem uit. 'Liefste hij hoeft niet kapot.' 'Nee hoeft niet kan wel.' Dat levert gegrinnik op. 'Ochtendhumeur?' 'Ja beetje.' 'We hebben vandaag vergadering over gisteren. Je mag erbij zijn aangezien je vaker bij vergaderingen wil zijn.' Ik denk even aan Iris en zucht. 'Liefste we vinden haar.' 'Hoe?' 'Ik zag het aan je.' 'Zullen we vandaag rennen?' 'Ja is goed.' Ik geef hem een kus en loop naar mijn kleding gedeelte en pak een zwarte  jurk tot mijn knieën en de mouwen lopen wijdt uit. Ik laat mijn haar los en doe mijn make up op. Dan komt Jason de badkamer uit en zijn blik valt op mij en staart me aan. Ik sla mijn ogen neer. 'Is het mooi?' 'Mooi, prachtig. Wauw.' Ik glimlach en hij geeft me een kus. 'Waarom zo netjes?' 'Omdat ik er verzorgd uit wil zien.' 'Nee. Je verbergt je verdriet liefste.' Ik veeg mijn traan weg en zeg:  'Niemand hoeft te zien dat ik verdriet heb.' 'Liefste dat mag.' Ik draai mijn blik weg en knipper mijn tranen weg. 'Het is goed Loïs.' Hij trekt me in een knuffel en ik leg mijn hand op zijn borst. 'Je mag voelen dat weet je.' 'Niet waar je adviseurs bij zijn die mij onderuit willen halen.' 'Je bent slim, maar toch mag je je gevoel tonen zelfs naar hun.' 'Mag ik me verder klaar maken?' 'Ja dan kleed ik me ook aan.' Ik doe mijn kettinkje van Floor om en kijk er even naar. Dan doe ik mijn ringen en armbandjes om. Ik doe nog oorbellen in. 'Jason?' 'Ja bijna klaar.' Hij komt de gang op in een zwarte broek met een wit shirt. 'Klaar.' We lopen naar beneden en zien de rest al zitten. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen Jason en Loïs.' Ik geef Donna en Laura een knuffel. 'Het ontbijt staat.' 'Lekker kom.' We gaan zitten en ik krijg een blik van Jason je gaat eten. Ik zucht en knik, ik moet want ik ben verplicht. 

'Meneer er staat een man met een lap voor zijn ogen en een vrouw die beweren u te kennen.' 'Jason dat zijn Samuel en Samira.' Ik sta op en loop naar de deur. 'Loïs.' 'Hoe is het Samira?' 'Goed met jou?' 'Kan beter.' 'Loïs wat ben je hard wat is er?' Ik kijk Samuel aan. 'Ik ben misschien blind maar niet gek.' 'Sorry mijn nichtje van een paar maanden is eergisteren ontvoerd door waarschijnlijk rogues maar ze kunnen geen aanwijzingen vinden het was alleen gericht op het packhuis.' 'Oh wat erg voor je.' Ze geeft me een knuffel. 'Ik vind het ook heel moeilijk.' 'Dan ben ik blij dat ik er ben ik kan jullie helpen. Samira ga maar naar Thomas.' 'Vader redt u het?' 'Ja ik heb Jason en Loïs.' 'Is goed.' 'We brengen hem naar huis Samira.' 'Dankjewel Loïs.' 'Samira heb je toevallig mijn stok bij je?' 'Ja vader.' Ze geeft hem een stok en we zeggen haar gedag en lopen naar binnen. 'Samuel ik zet je zo op je stoel en komt Nick naast je zitten.' 'Is goed.' We lopen naar de vergaderzaal. 'Nick.' 'Ja Loïs?' 'Kan je Samuel naar zijn plek brengen dan kom ik straks.' 'Ja tuurlijk.' 

Iedereen zit al alleen Jason en ik zijn als enige nog niet in de vergaderzaal. 'Jason schiet op.' 'Rustig liefste.' Hij komt de gang op en geeft me een kus. 'Klaar?' 'Ja.' Hij geeft me een hand en we lopen naar binnen. 'Goedemorgen alfa en luna.' 'Goedemorgen.' Ik kijk rond en zie Laura en Donna zitten. Ik kijk ze aan van jullie hier en ze knikken. Levie en Nick zijn er ook maar die weet ik. Ik ga zitten. 'Onze excuses omdat wij zo laat zijn.' 'Alfa waarom zijn wij bij elkaar geroepen?' 'Omdat de Bluemoonlight pack een aanval heeft gehad op het packhuis waarbij de jongste dochter vermist is en het rare is dat alleen het packhuis is wat is beschadigd is en dat niemand iets van ze heeft vernomen. We kennen ze niet.' 'Ik heb wat vernomen alfa.' 'Ja Samuel?' 'Ik heb vernomen dat omega's tegen jullie in opstand komen hier ook en niet alleen van deze pack van alle pack's.' 'Ja je het nu zo zegt Samuel zien de omega's er vaak vermoeider uit of ze zijn er gewoon niet.' 'Levie en dat meld je niet.' Ik begin te lachen om Jasons reactie. 'Oh ik dacht echt dat ik het had verteld sorry.' 'Dankjewel Samuel, Nick schrijf een brief naar alle packs en vertel ze deze informatie en dat ik een vergadering met ze wil.' 'Ja Jason.' 'Samuel waarom doen ze dat?' 'Ze willen dat ze meer gerechtigheid krijgen.' 'Wij zijn daar hier druk mee bezig.' 'Het gaat ze niet te snel alfa.' Ik kijk Laura aan en ze knikt. 'Maar luna ze zijn heel blij met u en dat u veranderingen door duwt.' Ik glimlach naar Samuel.