Weerwolf mates

Rare dag

Britt pov. 

Ik word voor de zoveelste keer wakker vannacht doordat Dav weer onrustig is, ik kijk op mijn telefoon en zie dat het zeven uur is. Ik ga recht op zitten en pak zijn hoofd en leg hem op mijn schoot en aai door zijn haar, hij wordt meteen een stuk rustiger. Langzaam val ik zo weer in slaap. 

Tijdsprong anderhalf uur later

Ik word weer eens wakker maar nu gewoon omdat het s'ochtends is. Ik zie dat Dav nog slaapt en geef hem een kus op zijn lippen en langzaam opent hij zijn ogen. 'Goedemorgen lief heb je nog een beetje geslapen.' 'Nee je was steeds onrustig dus ik heb je een aantal keer rustig moeten krijgen en uiteindelijk zijn we zo in slaap gevallen.' 'Sorry.' En er flits spijt door zijn ogen. 'Het maakt niet uit het is goed.' Hij geeft me nog een kus en stapt dan uit bed. Ik stap ook uit bed en maak het bed op. 'Dat hoeft niet schat.' 'Tuurlijk wel het bed moet toch een beetje netjes eruit zien.' Dan loop ik door naar de slaapkamer en zie dat ze nog slapen. Ik schud ze langzaam wakker. 'Wakker worden meiden.' 'Goedemorgen.' mompelen ze allebei. 'Beetje geslapen?' 'Ja hoor, voor in deze situatie is het goed geslapen.' 'En is Loïs nog veel actief geweest?' 'Niet dat wij weten.' 'Fijn, ik ga me even omkleden en gaan jullie ook even klaar maken en dan kunnen we gaan ontbijten.' Ik loop naar Davids kledingkast, liggen ook kleren van mij in maar pak toch  een joggingbroek van Dav en een shirt van hem. Ik loop naar de badkamer en kleed me om, doe meteen mijn haar in een slordige knot en ga op het bed zitten kijk of ik nog wat belangrijks heb gemist op mijn telefoon en zie dat mijn moeder heeft geappt en app even met haar. Dan word ik opeens van achter opgetild en in een knuffel getrokken. 'He zet me neer.' 'Nee.' Ik rol met mijn ogen. 'Dat zag en jij dacht laat ik even mijn kleren aantrekken.' 'Ja waarom niet ze zitten veel lekkerder dan die van mij.' En hij gooit me over zijn schouder en loopt richting de eetkamer, ondertussen lopen Floor en Amber mee en ik word door ze uitgelachen en ik heb de hoop al opgegeven om van zijn rug af te komen. 'Schat zet me neer anders mag je me twee uur niet knuffelen.' 'Nee, want het lukt jou niet eens om mij twee uur niet te knuffelen dus wat maakt het uit.' 'Stomme matebond.' 'Meende je dat echt.' 'Nee tuurlijk niet, sorry ik had het niet moeten zeggen.' en geef hem een kus op zijn rug. Ik kijk op en zie dat Floor en Amber met hun ogen rollen. 'He dit soort dingen zijn normaal met je matebond dus kijk niet verbaasd dat jullie dat ook doen.' Ze steken hun handen omhoog. Eindelijk zijn we aangekomen bij de eetkamer en zet hij me neer. We lopen naar binnen. Daar zitten Angelique en Pascal. Pascal ziet er slecht hij heeft een blauw wang en een blauw oog. We gaan zitten zeggen niets. Dan linkt Dav me.

Dit is ongemakkelijk

Inderdaad. Eet smakelijk

Eet smakelijk

Amber en Floor hebben een gesprek en Dav kijkt zijn ouders moordend aan. 'Rustig lief.' fluister ik hem toe. Hij ontspant wat. 'David wij willen dat je je niet zo bezorgt bent over Loïs ze redt zich prima.' 'Moeder dat kan niet dat weet jezelf ook omdat jullie haar pijn doen kan ze het zelf niet alleen en moeten wij haar helpen Amber en ik.' Hij staat boos op en loopt weg en ondertussen smijt hij met zijn stoel. Ik rol met mijn ogen en loop rustig achter hem aan. Ik link hem. 

Dav, wordt rustig en kom als je rustig bent naar je werkkamer

Ik ga naar zijn werkkamer en ga op het bed zitten. Ik pak een boek uit zijn kast en ga lezen na zo'n half uur komt Dav de kamer in. Ik leg het boek weg en open mijn armen. Hij komt in mijn armen liggen en ademt heel diep waarschijnlijk om mijn geur te ruiken. Ik wrijf over zijn rug. 'Waarom.' 'Lief rustig worden, ze zijn niet goed bij hun hoofd. We moeten er voor Loïs zijn en hopen voor haar dat ze een hele lieve mate heeft.' 'Ik ben een wrak.' 'Dat ben je helemaal niet en het is juist goed alles eruit huilen en niet dingen kapot maken. Kom laten we even bij Loïs kijken.' We staan op en lopen naar Loïs toe. Ze is het nog wel aan het verwerken maar minder heftig dan gisteren. 'Kijk lief het gaat nu goed ze is het rustig aan het verwerken dus dan is het ergste gedeelte voorbij.'