Vandaag is mijn woordje: Nee

227 7 0
                                    

Loïs pov. 

Ik word wakker en zie Jason naast me liggen. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen Marcella.' 'Slaapt hij nog?' 'Ja.' 'Wil je wat eten?' 'Nee, dankje.' 'Je moet prinses.' 'Waarom word je altijd wakker als ik nee zeg?' 'Omdat, je moet eten.' 'Ik wil niet.' 'Een sneetje, graag Marcella.' 'Komt eraan.' Ze draait zich om en loopt weg. Ik zucht en ga met mijn rug naar Jason liggen. Niet om kinderachtig te zijn maar om even rustig te worden. 'Prinses.' 'Laat me even met rust.' Hij staat op en loopt de kamer uit. 'Je brood Loïs.' Ik negeer haar en sluit mijn ogen. 'Loïs?' Laura komt naast me zitten en legt een arm op mijn schouder. 'Wat is er?' 'Niks.' 'Dat is niet waar je doet afstandelijk.' 'Heb slecht geslapen.' 'Oké.' Ik hoor aan haar stem dat ze weet dat ik lieg. 'Je kan eerlijk zijn.' 'Ja weet ik.' 'Mooi zo.' Ze staat op en verlaat de kamer. Ik zucht en pak mijn telefoon en zie dat Charlotte me heeft geappt. 

Charlotte: Hoe gaat het?

U: Slecht

Charlotte: Ik hoorde het, zou ik langskomen?

U: Nee hoeft niet, ik heb even aan mezelf genoeg

Charlotte: Loïs ik kom eraan, je moet niet zwakker worden want anders is wordt het steeds moeilijker voor ons allemaal

U: Eigenlijk dankjewel

Charlotte: Geen probleem, tot zo

U: Tot zo

Ik leg mijn telefoon weg en staar uit het raam. 'En nu eet je je brood op.' 'Nee.' 'Ja Loïs.' Marcella pakt het brood en geeft het aan me. 'Je gaat het opeten.' 'Nee.' 'Ja.' 'Nee.' 'Loïs hier heb ik geen zin in.' 'Ik heb ook geen zin in het brood.' 'Loïs, geen discussie.' Ik rol met mijn ogen, maar ga niet eten. 'Loïs.' 'Nee.' 'Ja.', horen we opeens, ik kijk naast Marcella en zie Charlotte staan. 'En wie ben jij?' 'Charlotte Loïs haar begeleider toen ze nog bij haar broer zijn pack woonde, en nog steeds wel. Ze komt elke week.' 'Hallo aangenaam kennis te maken Marcella.' 'Hallo, Charlotte. Loïs en nu ga jij het opeten in plaats van koppig te doen.' 'Nee.'  'Loïs, hij gaat op voor de lunch.' 'Nee.' 'Ja.' Ik zucht en staar koppig uit het raam. 'Heb je sondevoeding?' 'Ja.' Ik zucht gaan we weer. 'Loïs, je weet nog hoe het werkt?' 'Ja. Helaas.' Marcella komt aan  lopen met een slangetje en een zak. Ze beginnen alles vast te maken en te doen.  'Sorry Loïs, maar je weet dat dit het gevolg is van het niet willen eten.' Ik krijg nu de voeding binnen en rol met mijn ogen. 'Loïs, hier heb jezelf voor gekozen.' 'Marcella zal ik hier blijven.' 'Ja is goed dan kan ik door. Tot straks Loïs.' 'Tot straks.' Ik pak mijn telefoon en app naar Britt.

Britt

U: Hi, hoe gaat het? Ik geef even een kleine update: ik lig aan de sondevoeding

 Britt: Wat is er gebeurd? Maar goed hoor

U: Te koppig, dat is fijn om te horen

Britt: Loïs, waarom schat

U: Ik weet het

Britt: Sterkte 

U: Dankje 

Ik open de app naar Floor toe. 

U: Hi, schatje

❤Floor❤: Hi, hoe gaat het?

U: Slecht, zit aan de sondevoeding

❤Floor❤: Want?

U: Ik wou niet eten

❤Floor❤: Loïs!!

U: Ik weet het maar ik wou niet

❤Floor❤: Ja dat had ik door schat, sterkte

Weerwolf matesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu