Weerwolf mates

weer naar het ziekenhuis

Loïs pov. 

Ik open mijn ogen en zie dat we op de bank inslaap zijn gevallen. Jason is op mijn schoot inslaap gevallen. Oh ja zijn zusje, ik ga door zijn haar en druk een kus op zijn lippen. 'Dat is leuk wakker worden.' Ik voel mijn wangen rood worden en leg mijn handen erop. 'Hoeft niet.' Dan zie ik iets in zijn ogen veranderen. 'Zeg niks tegen de rest van gisteren.' 'Ja.' Hier is weer de harde Jason. Ik laat hem maar, maar ergens doet het toch wel pijn. 'Ik ga me omkleden.' Ik ga onder zijn hoofd vandaan en loop naar de kledingkast. Ik kijk naar buiten en zie dat het bewolkt is. Ik pak een zwarte leren broek met een zwart shirt en stop dat shirt in mijn broek. Ik loop naar de badkamer en kam mijn haar door en krul het licht waardoor ik golven krijg. Ik doe make up op en pak wat sieraden. Ik loop naar de schoenen kast en pak een paar zwarte enkellaarsjes. Dan voel ik opeens twee armen om me heen slaan. 'Sorry prinses van net.' 'Maakt niet uit.' 'Jawel ik deed je pijn.' 'Ik snap het Jason echt waar is niet erg.' 'Jawel.' Dan wordt de deur open gegooid en verschijnen vier paar mensen in de kamer. 'Goedemorgen.' Ik zucht en draai me om en inderdaad daar zie ik Donna, Levie, Nick en Laura staan. Jason zucht en zegt: 'Goedemorgen.' Ik geef de meiden een knuffel. 'Jullie zien er niet vrolijk uit zeg.' 'Donna, we zijn allebei net wakker.' leg ik haar uit. 'Nee dan is het goed.' 'Kom we wachten in de woonkamer op ze.' Laura ziet dat er wat anders is en geeft me een knipoog. Laura duwt iedereen de kamer uit. 'Het spijt me echt waar.' 'Maakt niet uit ik snap het.' 'Maar dan moet ik alsnog niet zo tegen jou doen.' Ik geef hem een kus. Hij slaat zijn armen om mij heen. 'Het is al goed.' 'Zeker?' 'Zeker.' Hij drukt zijn lippen tegen die van mij aan. We blijven zo staan totdat we allebei geen adem meer over hebben. 'Hou van je.' 'Ik ook van jou prinses.' Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. Waarom heb ik hem verdiend ik verdien dit helemaal niet. Hij verdient mij niet er zijn zoveel betere personen. 'Gaan we ontbijten?' 'Ja is goed.' We lopen naar onze woonkamer waar de rest zit. 'Ik maak het ontbijt wel als we hier gaan ontbijten.' zeg ik. 'Nee dat hoeft toch helemaal niet.' 'Weet ik maar ik vind het leuk om eten klaar te maken.' Ik sta op en loop naar de keuken. Ik ga wentelteefjes maken. Ik begin te bakken. 'Ruikt lekker hulp nodig?' 'Nee hoor.' Als alle wentelteefjes klaar zijn verdeel ik ze over de borden en zet alles op mijn arm en loop naar de woonkamer. 'Wauw.' 'Als ieder een bord wil pakken dan is het goed. Eet smakelijk.' Ik pak zelf een gebakken broodje. 'Wil je geen suiker of kaneel erop?' 'Nee hoeft niet hoor Nick.' Ik eet hem op en leun tegen Jason aan. 'Ik moet zo nog even naar de gevangenen toe met Nick en Levie. 'Loïs we wouden een film kijken, kijk je mee?' 'Nee dankje ik pak nog even de laatste spulletjes uit.' 'Oké is goed.' Als iedereen het ontbijt op heeft gaan ze ieder hun eigen kant op. Ik loop naar de badkamer en pak alles uit. Daar kom ik mijn scheermesje tegen, het scheermesje waar ik mezelf altijd mee snij. (Sla dit stukje over als je er niet tegen kan hier komt in voor dat ze zichzelf snijdt.)

Ik pak het mesje en kijk naar me pols. Ik zet het mesje op mijn arm en maak diepe sneeën in mijn ene arm en dan doe ik het bij de andere arm, de tranen lopen langzaam over mijn wangen. Het brand maar ik kan het niet uitschreeuwen van de pijn. Shit het wil niet stoppen met bloeden ik doe er een doek op maar het bloed komt er doorheen. Dan word ik duizelig en probeer iets vast te grijpen maar mis en val om en land me mijn hoofd ergens op en val weg. 

(het is voorbij je mag weer verder lezen, ze is flauwgevallen want ze landde met haar hoofd op de punt van de wastafel.)

Laura pov. 

'Donna vind je ook niet dat ze lang wegblijft?' 'Ja, we zijn al een uur verder en ze hoefde alleen nog maar de laatste spulletjes op te ruimen. Kom we gaan kijken?' We komen voor hun vertrekken als ik bloed ruik. 'Donna ik ga niet naar binnen ik ruik bloed en daar kan ik niet tegen ik haal Jason.' 'Ja is goed.' Ik ren naar Jason. 'JASON!!' 'Wat is er Laura.' Hij komt naar boven gestormd. 'Het is Loïs.' 'Wat is er met Loïs?' Hij schud me door elkaar en kijkt me bang aan. 'Ik weet het niet.' 'Waar is ze?' 'Jullie vertrekken.' Hij laat me los en rent naar haar toe.