Loïs onderneemt actie

204 7 0
                                    

Loïs pov.

Ik word wakker in de armen van Jason. Ik herinner me de ruzie van gisteren en de pijn en krimp zachtjes in elkaar. 'Hey rustig.' Hij streelt voorzichtig mijn arm. 'Wat is er?' 'Niks.' 'Liefste, rustig.' Ik kruip dichter tegen zijn borst aan. Hij streelt door mijn haren. 'Dacht je aan gisteren?' 'Ja.'  'Sorry.' 'Hoeft niet.' 'Rustig. Loïs, Loïs haal rustig adem.' Hij gaat rechtop zitten en ik kan alleen maar onrustig ademen en zie wazig. 'Loïs.' Ik word tegen een borst aangedrukt. 'Luister naar mijn hart.' Langzaam komt mijn ademhaling in orde. Dan begin ik te huilen het werd even te veel. 'Hey rustig liefste.' Hij slaat zijn armen om me heen en huil tegen hem aan. 'Het komt goed.' Maar diep van binnen voelde ik me nog steeds depressief. 'Dankjewel het gaat weer.' 'Dat is fijn.' Ik druk zachtjes een kus op zijn lippen. Hij wrijft even over mijn wang. 'Ik ga douchen.' 'Oké, wil jij hier eten of bij de rest?' 'De rest.' 'Oké, ik wacht op je.' 'Is goed.' Ik loop naar mijn kleding en en pak een zwart met wit gestreepte broek met wijde pijpen en pak een grijs shirt en een vest want het is herfst aan het worden. Ik was mijn haren en mijn lijf en trek de kleding aan. Ik borstel mijn haar door en föhn het droog en vlecht de bovenst haren. Ik doe alleen wat mascara op en loop naar mijn sieraden om een kettinkje te pakken met oorbellen. 'Klaar.' 'Prachtig.' Hij drukt een kus op mijn hoofd en we lopen naar beneden. 'Hey meiden.' 'Loïs.' Ik geef ze allebei een knuffel. 'Je ziet er weer prachtig uit.' 'Schei toch uit Laura.' 'Nee ik meen het. Jason waarom is ze nog steeds zo bescheiden.' 'Dat zal ze altijd blijven en we moeten haar laten hoe ze is.' Ik begin te lachen als ik Laura hoor zuchten. 'Laten we gaan eten.' We gaan zitten en beginnen met te eten. 'Eet smakelijk.' 'Eet smakelijk.' 

Loïs gaan we zo rennen?

Hey Naomi ja natuurlijk

Ik moet even energie kwijt

Snap ik alleen ik word wel in de gaten gehouden

Ja alsjeblieft

Oké vooruit 

Yes, na het eten?

Ja is goed

'Jason ik ga zo een rondje rennen met Naomi.' 'Is goed kijk je uit.' 'Ja.' Hij glimlacht naar me en ik glimlach terug.

Die ogen ze zijn prachtig

Naomi!!

Ja? Ze begint te lachen

Je hebt gelijk maar tot zo het is niet netjes om te praten tijdens het eten met jou

Dat is waar tot zo 

'Met wie ben je druk aan het linken?' 'Naomi.' 'Wie is Naomi?' 'Naomi is mijn wolf.' 'Aha.' 'Hoe heet jou wolf Donna?' 'Missy.' 'Wat een leuke naam.' 'Ja vind ik ook.' 'En die van jou Laura? 'Daisy.' 'Oh die is ook leuk.' 'Nick en Levie?' 'Die van mij heet Stefan en die van Levie heet Tristan.' 

-

Ik ren door het bos en Naomi heeft helemaal de controle en ik geniet van het prachtige weer. 

Zullen we bij dat meertje stoppen? 

Ja is goed Naomi

We gaan liggen aan het meertje en genieten van het uitzicht, totdat we geritsel van poten horen en geen konijnen nee wolven waarschijnlijk

Naomi midlink Jason nu 

Ben al bezig 

Naomi pov. 

Jason!!

Ja Naomi 

We horen wolvenpoten bij het meertje en we worden nu aangevallen door een groep zwarte wolven

Weerwolf matesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu