Ziekenhuis dag 2

285 8 0
                                    

Loïs pov. 

Ik word wakker en zie dat ik een witte kamer lig en dan weet ik het weer ik lig in het ziekenhuis. 'Goedemorgen Loïs.' 'Goedemorgen Floor.' 'Lekker geslapen?' 'Ja, maar ik word gek van die draadjes.' 'Snap ik.' 'Goedemorgen meiden.' horen we mompelend, Floor en ik schieten in de lach als we Amber zien. 'Ik kleed me om.' Floor springt van het bed en pakt wat kleren en kleed zich om. 'Floor mag ik een shirt en mijn yogalegging?' 'Tuurlijk.' En even later krijg ik een legging en een shirt naar mijn hoofd geslingerd.' 'Dankje.' 'No problem.' Amber kijkt ons verveeld aan. 'Ik heb geen zin om me om te kleden.' 'Anders kan je niet met mij mee ontbijten.' 'Oké.' Floor doet de kamer op slot zodat we ons rustig kunnen klaarmaken. 'Meiden mag ik binnen komen met de dokter?' 'Tuurlijk, kom binnen.' zeg ik. 'Mag de deur dan van het slot af?' We beginnen te lachen en Floor draait de deur van het slot af. 'Kom binnen.' De dokter geeft me een hand. 'meneer Jansen, maar zeg gerust  Thomas.' 'Loïs en dat zijn Floor en Amber.' 'Dag dames en Loïs hoe gaat het met je?' 'Prima.' 'Prima?' 'Alleen ik haat de zonnevoeding.' 'Het is het best voor je.' 'Maar alsnog.' Hij knikt dat hij me gehoord heeft. 'En nu gaat Charlotte wat testjes bij je doen.' 'Hij zegt ons nog gedag en  loopt weg en Charlotte doet wat testjes en gaat ook weer weg en heeft me meteen aan de zonnevoeding gelegd en de meiden komen binnen. 'Hey hoe was het ontbijt?' 'Lekker en jou ontbijt?' 'Ik proef niks.' 'Dat is raar.' zegt Amber, ik knik en staar naar buiten. 'Wat gaan we doen?' 'Netflix kijken.' 'Jij bent saai Loïs.' 'Ik weet het Floor maar ik verveel me heel erg.' 'Snap ik.' Ik start teen wolf open we beginnen te kijken. We waren hier ooit aan begonnen en we dacht kijken we hem toch verder. 'Hoe konden we hier vroeger ooit naar kijken?' zegt Amber. We beginnen allemaal te lachen. 'Klopt. Maar ach het is een jeugdsentiment dus het is oké.' We schieten in de lach als Floor dat zegt. Dan komt David plus hele aanhang, ik zet de tv uit. 'Hey mensen.' 'Hoi meiden.' zegt David en Lies die rent op ons af en geeft me een knuffel. 'Hoi schatje heb je me dan zo gemist?' Ze knikt hard ja. Als Lies heeft losgelaten, zeg ik de rest gedag door ze een knuffel te geven. 'Je mag uit bed?' 'Ja Britt had ik je geappt.' 'Oh ja.' We lachen allemaal. 'Kom toch zitten.' zegt Amber en ik ga weer op het bed zitten. Net opdat moment als we net zitten komt Charlotte. 'Hey Charlotte.' Als ze David ziet buigt ze netjes haar hoofd. 'Alpha, sorry dat ik zo binnen kwam ik had u helemaal niet gezien.' 'Het is goed.' Ze staat op en loopt door naar mij. 'Ik heb wat uitslagen. Je zou onder strenge toezicht moeten eten omdat het nu de goede kant opgaat en je zal regelmatig terug moeten komen voor controle.' Ik knik dat ik het snap. 'Je bloedwaardes zijn nog heel laag maar als je zo door blijft gaan dan komt het goed. Voor de rest we geven je meer zonnevoeding, zodat je proces versneld en vrijdag avond mag je pas naar huis want we willen je eigenlijk de hele vrijdag nog aan de voeding houden.' Ik zucht. 'Sorry meid het is het beste voor jou.' 'Het is goed.' 'Ik kom zo weer voor je voeding.' Ze buigt haar hoofd nog even snel voor David en loopt weg. 'Jeej wat moet je een hoop info opslaan zeg.' zegt Bente en ik lach als ik haar hoor dan wordt de deur geopend en staat daar Jill. 'Hey meid. Hoe gaat het?' 'Prima.' Ik sta op en geef haar een knuffel. 

Floor pov. 

Ik merk dat Loïs haar best doet om vrolijk te doen maar eigenlijk is ze gewoon gebroken en ze is hartstikke te dun en hartstikke bleek. Ik zucht maar ga op het bed naast Amber zitten. Dan komt Jill binnen en Loïs geeft haar een knuffel ik zie hoeveel energie het haar kost. Ik zeg: 'Loïs, kan je niet beter zo veel mogelijk op bed blijven je ziet hartstikke bleek.' Amber knikt instemmend en ze zucht en laat zich op het bed vallen. Ik geef haar een knuffel en zeg: 'Ik ben zo trots op je.' 'Dankje.' 'Ik wil naar buiten.' hoor ik opeens Loïs zeggen. 'Nee Loïs dat ga jij niet doen alleen en niet lopend maar in een rolstoel.' Ik ben blij dat David het met me eens is. 'Nee David ik ga lopen ik mag lopen.' 'Niet zulke grote stukken.' 'Dat heeft ze niet gezegd David.' Hij zucht verslagen, op dat moment komt Charlotte binnen. 'Wat is hier aan de hand?' 'Ik mag niet naar buiten.' 'Van wie niet Loïs?' 'David en Floor.' 'Je mag best naar buiten maar niet lopend je mag nog geen grote stukken lopen en het is niet ver maar het is te zwaar voor je, weet je wat dan loop je met mij mee naar beneden naar de rolstoelen en ga je naar buiten in de rolstoel.' Ze zucht maar knikt toch. Ik sta op en pak mijn schoenen en trek ze aan en doe mijn jas aan en geef die van haar aan haar. 'Dankje.' 'Geen probleem.' Charlotte helpt Loïs en ze loopt voorzichtig met Loïs naar de gang toe wij volgen ik heb Lies op getild. 'Floor.' 'Ja Lies?' 'Is Loïs heel erg ziek?' 'Ja ze is een beetje ziek maar ze wordt weer beter.' Ze knikt en gaat met haar hoofdje op mijn schouder liggen. Ik ben met Bente, Britt, Jill aan het praten. We komen bij de ingang en Charlotte haalt een rolstoel en zet Loïs erin. 'Wie gaat haar duwen?' 'Ik duw haar wel.' zeg ik. Ik pak de rolstoel over en we rijden naar buiten ondertussen is Lies op Loïs haar schoot gaan zitten. We lopen door het parkje naast het ziekenhuis en we gaan zitten op het bankje. 'Loïs.' 'Ja.' 'Ga je wel eten thuis?' 'Floor, wil je me daarbij helpen?' 'Ja tuurlijk.' Ik geef haar een knuffel en Lies wurmt zich tussen onze armen in. 'Wil je ook een knuffel Lies.' Ze knikt en ik geef haar een knuffel. We praten nog gezellig door en dan komt Charlotte. 'Hey Charlotte.' 'Hey Loïs, hoe gaat het met je?' 'Goed, waarom dan?' 'Gewoon interesse en ik snap dat het heel gezellig is maar ik moet je aan de voeding zetten.' Loïs zucht en kijkt me moeilijk aan. 'Ik ga wel mee.' 'Dankje Floor.' Ik rij met Loïs naar binnen en help haar naar haar kamer en dan opeens als we op haar kamer zijn barst ze uit. 'Ik wil geen zonnevoeding. Ik wil niet eten. Ik wil uit dit rot ziekenhuis waar je dik word en ik haat iedereen.' en zo blijft ze nog even doorgaan en ik hou haar vast, zodat ze niet valt. En opeens is ze stil en valt ze in mijn armen en ze begint te huilen en niet huilen maar echt janken en hard. Ik streel haar over haar rug en knuffel haar. 'Het komt allemaal goed Loïs. Echt waar.' Ik ga op het bed zitten en trek haar tegen mij aan en Charlotte wacht tot dat Loïs rustig is. Ik zie dat het nog een tijdje gaat duren waarschijnlijk Charlotte ook en gaat naast Loïs zitten. 'Hey meisje waarom dit opeens?' Loïs kijkt naar Charlotte en zegt niks en blijft alleen maar huilen. Ik trek haar tegen me aan. 'Loïs blijf wel rustig ademen.' zegt Charlotte. Loïs word helemaal wit en haalt onrustig adem. Charlotte gaat voor Loïs op haar hurken zitten. 'Loïs, haal rustig adem.' Charlotte pakt de hand van Loïs en legt die op haar hart en zegt: 'Volg mijn hartslag.' Ze controleert zich op haar adem halen en uiteindelijk krijgt ze weer wat kleur in haar gezicht. 'Dankjewel Charlotte.' 'Geen probleem je moet Floor ook bedanken. 'Dankje schat.' 'Geen probleem.' Dan komen de rest binnen. 'Hoe gaat het met mijn zusje?' 'Kan beter Micheal.' 'Waarom?' vraagt Bente. 'Ze heeft net een aanval gehad en was onrustig en begon om zich heen te slaan en te huilen.' zegt Charlotte ze schrijft wat op en zegt: 'Loïs nu heb je nog steeds geen voeding gehad, ik pak even je voeding. Kom er zo aan.' Charlotte loopt weg en ik sla mijn arm om Loïs heen en ze komt tegen mij aan liggen. 'Ik ben moe.' 'Snap ik.' David loopt bezorgd heen en weer. 'Schat please ga rustig zitten.' zegt Britt, David gaat langzaam op een stoel zitten. Dan komt er een wachter binnen. 'Alpha we worden aangevallen door een groep rogue's.' David staat op en Micheal en Lucas lopen met hem mee. 'Meiden wat gaan wij doen?' vraagt Jill. 'Film kijken?' vraag ik, ze komen bij ons op bed zitten en we starten een film op die ook leuk is voor Lies. We starten net de film als Charlotte binnen komt. 'Loïs, het spijt me maar waarschijnlijk moet je een dag langer blijven.' 'Wat waarom?' 'Vanwege je aanval en we weten niet precies wat er is en waar het vandaan kwam en voor de controle, want als je zo iets nog steeds krijgt willen we je wel in de gaten houden.' 'Mag het dan na mijn verjaardag want ik wil het wel graag vieren.' 'Loïs we kunnen onze verjaardag ook verzetten als je dat wilt.' 'Nee Floor, ik wil gewoon mijn verjaardag vieren op de dag dat wij jarig zijn.' 'Eigenwijs.' 'Oké Loïs ik weet het jij gaat gewoon naar huis en als je weer zo'n aanval krijgt kom je meteen naar het ziekenhuis met wie dan ook.' 'Dankje, dankje.' Loïs geeft Charlotte een knuffel. 'Het is al goed Loïs. Ik zet je even aan de voeding en daarna ga ik verder met mijn ronde.' Ze legt Loïs aan de voeding en zegt ons gedag en loopt weg. We kijken de film af en ik vraag: 'Zullen we lunch halen?' 'Ja eten.' We doen snel onze handen voor onze oren. 'Lies.' 'Sorry mama.' We lachen allemaal als we Lies haar gezicht zien. 'Niet grappig.' 'Kom dan gaan we wat beneden eten halen dan komen we zo weer terug Loïs.' 'Is goed Britt.' We staan op en lopen naar beneden. 

Weerwolf matesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu