Noya Serena

42 0 0
                                    

Loïs pov.

Ik voel dat Jason zijn arm weg haalt en voorzichtig het bed uitstapt. 'Jason?' 'Liefste, ga verder slapen.' 'Nee ik wil nog even afscheid nemen.' 'Maken we het voor ons zelf niet alleen maar moeilijker?' 'Weet ik niet maar...' Ik kom overeind en sla mijn armen om zijn nek. 'Ik ga je missen Jason.' 'Ik jou liefste, kom hier.' Hij slaat zijn armen om mijn heup en trekt me tegen zich aan. 'Doe voorzichtig.' 'Altijd ik heb een gezin om voor te zorgen en de liefste vrouw die ik nog een hoop liefde moet geven en moet helpen.' Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en begin zacht te huilen. 'Shhst liefste, ik kom terug, ik hou heel veel van je.' 'Sorry.' 'Geen sorry ik wilde niet dat je zo ging voelen alleen je maakt het heel moeilijk.' We beginnen zacht te lachen. Hij geeft me een kus. 'Beloof me dat je rustig aan doet?' 'Zal ik doen.' 'Dan is het goed.' Hij geeft me een nog een kus. 'Liefste maar ik moet nu echt gaan.' 'Is goed.' 'We zien elkaar snel ik beloof het je sneller dan we denken.' Hij geeft me nog een kus en loopt dan de deur uit. Ik zucht even om de pijn te verdragen, het blijft lastig om de liefde van je leven te zien vertrekken. Ik ga weer in bed liggen en probeer weer te slapen, maar het lukt niet ik voel de leegte die achter gebleven is en mis de warmte van Jason. Ik sta maar op en kleed me alvast aan en ontbijt en geniet even van de stilte. 

'Mama.' 'Hey goedemorgen Dean.' Ik til hem op en zet hem op mijn schoot. 'Heb je lekker geslapen?' 'Ja. Waar is papa?' 'Hij had gister toch gezegd dat hij vandaag moest werken?' 'Ja.' 'Dus hij is nu aan het werk.' 'Maar hij heeft ons geen gedag gezegd.' 'Dat klopt, papa moest heel vroeg weg en we lieten jullie maar slapen.' 'Komt hij snel terug?' Ik knipper de verschenen tranen weg. 'Geen flauw idee lieverd.' Hij slaat zijn armen om mijn nek en geeft me allemaal kusjes. 'Oeh dat is lief.' Ik geef hem ook een kus. We knuffelen even want de andere slapen nog. 'Ik hou van je mama.' 'Ik hou ook heel veel van jou.' 'Gaan we Jake wakker maken?' 'Wil je met je broer spelen?' 'Ja en Brent ook.' 'Jij wilt iedereen wakker maken?' 'Ja.' 'Zullen we ze maar laten slapen ze komen vanzelf wel. Wil je ontbijten?' 'Ja pannenkoeken?' 'Pannenkoeken, nou vooruit dan ga je mama helpen?' 'Ja.' Hij laat me los en rent naar de keuken. Ik glimlach en volg hem. 

Langzaam druppelen de kinderen binnen en Dean en ik zijn bijna klaar. 'Goedemorgen Krissie, Jake en Kris.' Ik geef ze alle drie een knuffel. 'Pannenkoeken!' 'Ja Jake. Kristel-Britt niet doen lieverd, alsjeblieft.' 'Ja mama.' 'Dankje schat.' 'Waar is papa?' 'Papa is aan het werk heel vroeg dus heeft hij ons niet gedag gezegd.' 'Dat klopt Jake.' 'Nee papa.' En Krissie begint te huilen. 'Hey lieverd kom hier.' Ik til haar op. 'Hey lieverd, papa komt wel weer terug hij is toch vaker weg.' 'Ja.' 'Ik denk dat hij over een paar dagen thuis is.' 'Zolang.' 'Ja, hij gaat iets heel belangrijks doen.' Ik draai de laatste pannenkoek om en zet alles op tafel. 'Gaan we eten.' 'Ja.' Maar Krissie blijft om mijn nek hangen. 'Lieverd ik ga naar Brent blijf jij hier of ga je mee?' 'Ik ga mee.' 'Is goed Kristal.' Ik loop naar Brent zijn kamertje toe. 'Lieverd.' 'Brent.' Kristal laat mij los en loopt naar Brent toe en klimt op hem. 'Nee Krissie.' Maar te laat hij wordt wakker. 'Goedemorgen Beertje.' 'Goedemorgen mama en Kristal.' Hij geeft haar een knuffel, het zijn ook lieverds. 'Opstaan pannenkoeken.' 'Echt waar?' 'Ja lieverd.' 'Lekker.' 'Opstaan.' 'Ja Krissie.' 'Hij mag ook even wakker worden boefje.' Ik til haar op en Brent staat op. 'Ik heb over dino's en jou gedroomd.' 'Mij?' 'Ja niet papa.' 'Papa weg.' 'Papa weg?' 'Papa is toch aan het werk beertje?' 'Oh ja.' 

'Kristel-Britt ga jij jezelf aankleden?' 'Ja.' 'Is goed lieverd. Brent, Jake, Dean en Kristal naar jullie kledingkast dan ga ik jullie helpen.' Ik pak de kleren van Kristel-Britt en geef het aan haar. 'Alsjeblieft lieverd.' 'Dankjewel mama.' En ze geeft me een kus. Ik pak de kleren van Brent, Jake, Dean en Kristal en help ze met aankleden. Ik steek de haren van Brent half op. 'Jij bent klaar.' 'Mama wil jij mijn haar doen?' 'Ja tuurlijk Kris. Wat wil je met je haar?' 'Ook zoals Brent?' 'Je bedoelt een knotje met je bovenste haren?' 'Ja.' 'Is helemaal goed.' Ik maak ook bij haar een knotje. 'Klaar lieverd en dan wil ik de laatste Krissie lieverd kom je?' 'Ja mama.' Ze komt voor me zitten en ik maak een invlecht bij haar. 'Is het zo goed?' 'Ja dankjewel mama.' 'Tuurlijk lieverd, iedereen klaar?' 'Ja.' 'Dat is mooi.' Ik laat ze lekker spelen en ik begin het een beetje schoon te maken, dan komt Jill binnen. 'Hey Jill.' 'Loïs.' 'Kom hier meis.' We geven elkaar een knuffel. 'Jill.' 'Hey kids.' 'Kan ik iets voor je doen?' 'Ik kwam langs.' 'Mag altijd. Ik maak even de kast af maak het je gemakkelijk.' 'Zal ik doen.' 'Goed bezig.' Ik glimlach en maak de kast af. 'Ik ben klaar.' 'Dan heb ik thee.' 'Lekker.' Ik plof naast Jill en til Dean op. 'Mama.' 'Hoi schatje.' En geef hem een knuffel. 'Jill spelen?' 'Tuurlijk Kris, wat wil je doen?' 'Spelletje doen?' 'Ja is goed.' Ik glimlach en knuffel met Dean en kietel hem. 'Mama.' En hij begint te lachen. 'Wat is er boefje. Kan jij niet zo goed tegen kietelen?' 'Nee.' 

Weerwolf matesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu