Sabah saatin dört buçuğu.
Gözlerimin altı yine hafiften şişmiş. Buz kesilmiş yüreğim, soğuktan.
Üşüyorum...
Tüylerim diken diken olmuş. Başımı yaslayacak bir omuz, bedenime sımsıkı sarılacak seni bekliyorum uzaklardan.
Tutsan elimi, bırakmasan. Bir daha üşür müyüm sanki?
Kaç sene oldu sayamadım yine, onca yıl sana yazdığım halde. Geceydi iki saat önce, kaç yıldız vardı gökyüzünde bakamadım.
Gözlerim doldu istemeden. Çaresiz kalmış gibi, oturduğum yer de canım yandı sen gelmeden.
Kaç sabah geçti sensiz? Kaç rüya bitti bizsiz? Saymadım hiç.
Belki bir umut gelirsin diye,
Ben sana küsmedim hiç.
Gülüşünü özledim yine, son resmine bakmadım hiç.
Belki tekrardan gelirsin diye, son resmini yırtmadım hiç.
Bekliyorum yine gelmesen de, bir ihtimal.
Oturuyorum bilmediğim bir parkta. Çürümüş, kırık bankta.
Şiirler yazıyorum, gece boyu. Hep sana, ille de sana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hasretinden Bu Yana ( Şiir )
ŞiirNeden böyle olduk? Yani çok iyiydik. Hani seninle ilk günkü gibi olacaktık. Bak her zaman, her gün demiyorum, yeri gelecekti beraber üzülecektik, yeri gelecekti beraber ağlayacaktık ama her ne olursa olsun beraber olacaktık. Bizim sevgimiz bunu hak...
