Yin Yang/Boku No Hero Academia/Bnha

Teşekkür

Sakura'nin anlatımıyla

O gün odama çıktım ve birdaha aşağıya inmedim neden böyle bişey yapmıştı ki gerçekten benim kim olduğumu bilmiyormuydu düşündükçe sinirleniyor ve üzülüyordum yatağıma oturmuş kırılmış ve parçalara ayrılmış fotoğrafı düzeltmeye çalışıyordum sinirimi bastirmasi için sesli bir müzik açtım müziğin sinirimi bastirmasini beklemiyordum sadece sakinleşmek istiyordum ama bu kadar yüksek sesle dinlediğimiz farkinda değildim birden kapı kirilacakmiscasina açıldı müziğin sesinden kapinin sesini bile duyamamistim müziğin kesilmesiyle başım sağ tarafa döndü etrafına ateş saçan ve cidden çok sinirlenmiş bir Bakugou görüyordum olamaz suanmi bana sinirle yaklaşıp " Müziğin sesini açarak ne halt yapıyorsun lan sen " dedi sakin bir şekilde cevap verdim "Üzgünüm bu kadar yüksek sesli olduğunun farkında değildim" dedim ve fotoğrafı yapistirmaya devam ettim sanırım onu görmezden gelmeme çok sinirlenmişti " Hem beni rahatsız ediyorsun hemde görmezden mi geliyorsun" derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım "Bakogou sen üzüldüğunde genellikle ne yaparsın moralini nasıl yerine getirirsin" dedim konudan alakasizdi biliyordum ama gerçekten moralimi düzeltmeye ihtiyacım vardı  Bakugou'nun şaşırdığını tahmin edebiliyordum burnunu çekip ona gülümsedim ve konuşmasına izin vermeden devam ettim "Yani bilmiyorum mesela cidden üzüldüğunde kendini bitik hissettiginde ne yaparsın?" Bakugou duvara yaslanmış elleri cebinde bana bakıyordu benim kafam egikti ona bakamiyordum derin bir nefes aldım ve fotoğrafın son parçasınida yapıştırıp başımın hizasına kaldırdım ve dolu gözlerimle gulumsedim  yataktan kalkıp fotografi Bakugou'nun olduğu duvarın yanına astım Bakugou derin bir nefes verip konuştu "Ceketini al." Bidakika ne neden bilmiyordum ama sormakta istemiyordum dediğini yapıp ceketimi aldım ve  Bakogou ile birlikte yurttan çıkıp sahile doğru yürümeye başladık sessizliği ilk bozan Bakugou oldu "Genellikle mutsuzken sahile iner dolaşırım lanet olası deniz dalgalari beni rahatlatiyor" dedi evet haklıydı deniz dalgalarinin sesi içimi huzurla doldurmuştu "Evet gerçekten rahatlatıyor " dedim ve birden durdum Bakogou bana bakıyordu "Eğer mutsuz olduğu da herzaman sahile iniyorsan o zaman şey yani" Bakogou yüzüme bakarak " Ne soyliyceksen şöyle çabuk " dedi bende derin bir nefes aldım "O zaman açıkça sorcam  sen kötüler birliğine yakalandıktan sonra seni sahilde dolaşırken gördüm yani isteyerek olmadı ben alışveriş yapmak için gelmiştim ve seni gördüm bu yüzden offf o zamanda mı mutsuzdun" tek nefeste söylemiştim bunları Bakogou yürümeye devam etti  bende peşinden yürüyordum derin bir nefes aldı "O lanet kötüler birliğine yakalandigim için All Might o hale geldi eğer" kısık sesle konuşuyordu ama duyabiliyordum şeydi sanki duygularını ifade edemiyor gibiydi hatta gibiydi değil duygularini kimseye belli etmiyordu içimden vir ses onu teselli etmemi söyledi çünkü neredeyse bende onun gibiydim ama onun kadar değildim "Evet anlıyorum senin yüzünden All Might'in o hale geldiğini düşünüyorsun ama bence bu yanlış bence senin yüzünden olmadı ben All Might'in yaptığı şeyin çok onurlu bir davranış olduğunu düşünüyorum ve inan bana oda aynı düşüncededir çünkü bütün halk bütün insanlar böyle düşünüyor All Might hala onların gözünde barışın sembolü. Aslında bende öyle düşünüyordum ailemin benim yuzumden öldüğünü çünkü  özgünlüğümu kullanmayi bilseydim belki ölmemiş olucaklardi ama dokuz yaşındaki bir çocuktan ne beklenir ki bence onlarda böyle düşünüyordur. Hickimse bilerek hata yapmaz hele senin gibiler yani senin gibiler derken şeyi kastettim yani şey-" Bakogou biraz şaşkındı benim böyle şeyler söyleyeceğimi düşünmüyordu  lafımı kesip konuştu "Tamam anladım artık geri dönelim dondum bide seninle uğraşamam" duymayacagi şekilde kikirdadim ve arkasından yürümeye başladım yurda kadar hiç konuşmadık yurda gelince ben hemen odama çıktım tam giricektimki Bakogou bana seslendi yani ben öyle tahmin ediyordum "Oi inek " yanıma gelip acayip kısık sesle " Sağol" dedi şaşırmıştım fazla şaşırmıştım "Nee " Bakogou bana kaslarını catip "Tekrar ettirme" dedi tamam anlamında başımı salladım kendimi yatağa atıp daha yeni olanlari düşündüm Bakogou bana teşekkür etmişti sanırım Bakogou'yu biraz anlamaya başlamıştım ve bu beni çok mutlu ediyordu tahmin edilemez derecede mutlu oluyordum.