Pamuk Şekerim (TAMAMLANDI)

49| Hayırlı işler esnaf (özel bölüm)

Sabah Paul'un beni dürtmesiyle uyandım. Gözlerimi aralamadan dürtmeyi bırakmasını bekledim. Bırakmayınca en sonunda bağırdım.

"Ne var Paul?" diye bağırdığımda şaşkın gözlerle bana baktı.

"Uyandın mı demek için dürtmüştüm"

"Sayende uyandım işte" deyip arkamı döndüğümde Paul'un yataktan kalktığını hissettim. Kapıya doğru gittiğinde bana döndü.

"Ben dışarı çıkıyorum"

"Neden?"

"Istenmediğimi fark ettim" dediğinde hafifçe doğruldum ve ona baktım. "yanıma gel."

"Neden?"

"Seni o halde dışarıya göndermem için bir neden söyle"

"Çıkmak istediğim için?"

"Kabul edilmedi. Şimdi yanıma gel" dediğimde yavaş adımlarla yatağın önünde durdu. Kolundan çektiğimde ise yatağa oturdu.

"Ya ne kadar isteksizsin. Alt üstü sana sarılacaktım onu da mahvettin."

Tekrardan pes edip arkamı döndüğümde yatakta hareketlenmeler sezdim. Dönüp arkama baktığımda Paul'la burun buruna geldik. Nefeslerimiz birbirine karışırken Paul kollarını açarak beni sarmaladı.

Vücudum onun tenine değdiği anda sıcaklaşmaya başladı. "Neden bu kadar soğuksun?" dediğinde bende ona sarıldım.

"Çünkü yanımda sen yoktun."

Sarılmamızı Paul'un telefon sesi böldüğünde Paul huysuzlanarak doğruldu.  "Hay ben böyle zamanlamayı s-" dediğinde devamını getirmemesi için işaret parmağımı dudağına koydum.

Paul parmağımı öpüp komodine uzandı ve telefonunu aldı. Hoparlöre aldığında Kian'ın sesi kulaklarımızı doldurdu.

"Hayırlı işler esnaf. Bu kadar odaklanmayın lütfen etrafınıza kulak verin"

"Kian ağzını kırdırtma bana. Sadete gel"

"Bahçe kapısını açar mısınız beyefendi. Biz geldik"

"Sabah sabah niye geliyorsunuz oğlum"

"Işinizi böldüysek gidebiliriz"

"Gidin benced-" diyecekken duruma ben el koydum.

"Gelin kapıyı açıyorum Kian"

"Aa yenge sende mi ordaydın"

"Evet" deyip telefonu kapattım. Filli pijama takımımla yataktan kalkmaya çalışırken şortum yukarıya sıyrıldı. Paul'la göz göze geldiğimizde sessiz bakışmalar yaşadık.

Yataktan aldığım yastığı hızla Paul'a attım ve odadan kaçtım. Merdivenlerden koşar adım inerken kahkahası evde yankılandı.

O kadar güzel gülmüştü ki yukarı çıkıp öpesim gelmişti. Dış kapıyı açıp çıplak ayaklarımla bahçe kapısına gittim. Kapının şifresini girerken Zeynep gülerek bana baktı.

"Şu anda evden kaçmış gibi duruyorsun" dediğinde bende güldüm ve kapıyı açtım.

"Çünkü evden kaçtım"

Eve girdiğimizde Paul ortalıkta yoktu. "Siz ne için gelmiştiniz" dediğimde üçü bana döndü.

Kian "Ev halkına kahvaltı hazırlamak için" dediğinde Ashe onun koluna vurdu.

"Aslında gelmeyecektik. Sonuçta yeni evli çiftin evine gidilmez daha ilk günden. Ama Kian tutturdu gidip biz onlara kahvaltıyı hazırlayalım diye"