Nanny Assassin ( On Going Story)

Chapter 30

"Ba--Bakit niyo pah ako binuhay!!" Galit na tangala ni Angel kay Chairman.

" To give you a chance" pamulsang sagot ng Chairman.

" hahahha" mapait na tawah ni Angel na dahan dahang tumayo, itinongkod niya ang espadang dala.

" A chance Chairman?, a chance to suffer, a chance to become a monster, is that the chance your talking about!!" Gigil na sabi ni Angel..

" YOU RUINED MY LIFE!, Bata lang akong wa-walang alam sa mundo, hindi man lang ako nakapaglaro ng saranggola, at tagu-taguan" umiiyak na sabi ni Angel.

Sigaw ni Angel.

Unti-unting nagising si Frank at gulat na gulat na tumingin sa paligid na puro dugo at halos wala ng buhay na mga tauhan nila at mga  assasin.

Agad siyang tumayo at tinanaw ang batang kaniyang inilagaan at tinuruan.

" Sana ay hindi niyo nako binuhay, nang hindi ko madanasan lahat ng sakit na nag-iisa!!!!!!"

Patuloy sa pagsigaw ni Angel habang umiiyak.

Nanatili lamang si Chairman na nakikinig.

" That's life Angelica, this is your fate, Hindi lahat ng oras ay kailangan natin ng karamay o kasamah na harapin ang sakit ng panahon, kailangan nating matutunan na tumayo mag-isa at maging matapang saluhin lahat ng sakit."

Seryosong saad ng Chairman na tumalikod at lumabas ng silid naiwan lamang si Angel.

" Angel!!" Tawag ni Frank sa alaga na paalis narin ng silid.

" Hay!!" Buntong hininga ni Frank.
.
.
.
.
Naghihintay lamang si Mark sa labas HQ. At gulat siyang makita ang pigura ni Angel na may bahid ng dugo ang kaniyang mukha at espada.

" What happened to you?" Alalang tanong ni Mark kay Angel.

" Magbayad dapat ang magbayad!"
Malamig na sabi ni Angel, na may dinukot sa bulsa niya.

" Anong----"

" BOGSSSH"
Hindi pah natapos ang sa sabihin ni Angel, ng pasabugin niya ang 2nd floor ng building.

" What the!!!"
Gulat na Gulat na bulalas ni Mark sa ginawa ni Angel. Na agad ng sumakay at pinaharurot ang kaniyang motor...

.
.
.

" F*ck!!!" Bulalas ni Zion sa nangyaring pagsabong

" What the  hell is happening,??!!!" Gulat na pagtataka ni Frank

" AGENT ZERO!!!!!!!"
Halos maputol ang ugat sa leegan ni Chairman sa galit.
.
.
.
.

Hotel

" Damn it Angel!! Bakit mo iyon ginawah!!!!!"

Galit na sigaw ni Mark kay Angel na nakadungaw sa bintana..

" They deserve it"

" Shit! Maria, hindi natin pwedeng tirahin ang sariling organization Angel hanggat hindi pah tapos ang mission mo!! Nag-iisip kabah!"

Nakayuko lang si Angel sa sinabi ni Mark.

" Im sorry" Paghingi ng paumanhin ni Mark kay Angel.

" Alam kong hindi madali ang pinag-dadaanan mo ngayon Angel, ngunit nais ko lang ipa-alala sayo nah hindi basta basta ang binabangga natin"

Paliwanag ni Mark na umupo sa tabi ni Angel.

" Ilang taon akong nagtiis Mark, sa kamay ng mga taong pumatay sa pamilya ko, kinain ko lahat ng bala para mabuhay lamang at mahanap ang nagpapatay sa pamilya ko. Alam kong napakagago ko dahil pinili kong manatili sa organisasiyong ito kahit alam ko sa sarili kong mali itong ginagawa ko. Natutuan kong lumaban at maging matapang. Ngunit ang matapang ay nanghihina rin ang matatag ay nagiging lumpo rin."
Mabigat na salita ang binitiwan ni Angel.