sensiz | bxb

7

Eren'den...

Başımı sırama koyup , gözlerimi kapattım. Uykuya tam dalacakken , saçımda hissettiğim ellerle derin bir nefes aldım.

Kafamı masadan kaldırıp , bir suçlu gibi gözlerini kaçıran Buğra'ya baktım. Hemen ellerini çekti.

"Özür dilerim b-ben uyandırmak istememiştim. "

"Önemi yok. Ders başlayacak şimdi neden sıranda değilsin?"

Yutkundu.

"Şey.."

"Ney?" dedim kaşlarımı kaldırıp.

"Sıra arkadaşım kovdu beni yanından."

"Sebep?"

"Bahçede.. ikimizi görmüşte."

"Anladım." diye mırıldandım.

Daha sonra çantamı çektim.

"istersen yanıma oturabilirsin. Sırandan etmişim zaten seni."

Gözlerindeki heyecanı sesiyle bastırmaya çalışarak cevap verdi.

"Tamam! Ben şey yapayım o zaman. Heh! Çantamı alayım."

✨

"Hayır diyorum Buğra. Hayırdan anlamıyor musun? Sana umutlanma demiştim. Her hareketimde bunu belirtmem mi gerekiyor?"

"Umutlanmıyorum zaten. Sadece seninle daha fazla vakit geçirmek istiyorum. Bu çok doğal bir şey değil mi?"

Okuldan çıktığımızdan beri benimle bir yerlere gitmek istiyordu. Bense reddediyordum. Onu kolundan tutup bir köşeye çektim.

"Buğra.. yapma böyle. Canın yanacak."

Beklemediğim bir tepkiyle kolunu elimden kurtardı ve bağırmaya başladı.

"Şuan acımıyor mu sanıyorsun?! Cidden ben bilerek mi senden vazgeçmiyorum! Bir iyisin bir kötü! Resmen elinde oyuncak oldum! Farkında değil miyim sanıyorsun?! Ama geçiremiyorum. Kalbime söz geçiremiyorum anasını satayım!"

Hiçbir şey demeden suratına bakmaya devam ettim. Içindeki nefreti , öfkeyi çaresizliği kussun istiyordum. Kussun ve rahatlasın.

"Anlamıyorum! Cidden! Ne yapmış olabilirim seni kendimden soğutacak! Neden bana şans veremiyorsun! Onca şeye rağmen.."

"Bak.. nasıl hissediyorsun biliyoru-"

"Bilmiyorsun! Bilmiyorsun Eren! Hiç bir halt bilmiyorsun!"

"Biliyorum amına koyayım! Biliyorum!

O gece beni hastaneye getirenin sen olduğunu da biliyorum! Tüm tedavim boyunca her hafta bıkmadan usanmadan çiçek yollayanın sen olduğunu da biliyorum!"