20

114 7 18
                                    

Selaammlar epey uzun bir zaman oldu üzgünüm :(

Eğer akışı unuttuysaniz , onceki bolumlere bi bakip gelinn💖

İyi okumalarrr

Buğra'nın boynuna daha da yasladım. O saçlarımla oynarken , ben sessizdim. Yorgundum.

O da tek söz etmedi. Son zamanlarda sessizdik. O günün ardından 1 hafta geçmişti. O günde bir şey dememişti. Bana söylemese de bir sorunu olduğunun farkındaydım.

Bunu onunla konuşmalıydım. Ve Doğa'yla da.. şuan bize dolu gözlerini saklayarak bakan , Doğa'yla evet.

Ne hissettiğimi bilmiyordum. Ne ona ne de... Buğra'ya.. bunu kendime itiraf etmesi epey zor olsa da artık , biliyordum.

Buğra'yla birşeyler eksikti. Huzursuzluk muydu bu? Ya da sıkılmak mıydı? Emin değildim.

Eksikti işte. Buğra'nın her geçen gün yoğunlaşan , sevgisine karşın benim karmakarışıklığım boktandı.

"Eren?!"

İrkilerek kalkıp , Buğra'ya baktım.

"Ne oldu?"

Anlıma yapışan saçlarıma dokundu.

"İyi misin? İki saattir sesleniyorum.."

Derin bir nefes aldım. Geriye yaslandım.

"Yalan mı söyleyeyim?"

"Eren.."

"İyi değilim , Buğra."

Adını duymasıyla dudaklarını ısırdı. Sevgili olduktan sonra ilk defa adıyla seslenmiştim.

Elimi tuttu.

"Bir sorun mu var , sevgilim? Korkutuyorsun beni.."

"Daha neden beni hayatında istediğini bile bilmiyorsun."

Ondan uzaklaşıp , tersi yönde yürümeye başladım. İki saniye sonra peşimden seslendi.

"Biliyorum! Sana yemin ediyorum biliyorum!"

Yürümeye devam ettim. Ancak biraz ilerleyebilmiştim ki , beni dumura uğratacak kelimelerini sıraladı bağırarak.

"Çünkü senden deli gibi hoşlanıyorum! Duydun mu beni?! Ben. Senden. Hoşlanıyorum."

Burnum sızladı. Gözlerimden bir damla yaş düştü. Buğra bana doğru uzanacakken , geriye çekilip elimle durdurdum onu.

Gözlerinin önünde tükeniyorum.

Görmüyorsun...

Berbat bir insandım ben.

"Her şey sebepsizce oluyordu. Sanki olması gereken buymuş gibiydi. Senin yanında olmam gerekiyormuş gibi.. "

Ayaklandım. Buğra da benimle beraber.

"Eren?!"

Bütün bahçenin bakışları üstümüzdeydi şimdi. Umrumda değildi.

Buğra'ya biraz yakınlaşıp , konuştum.

"Yalnız kalmak istiyorum. Anla beni tamam mı? Eninde sonunda yanına geleceğim."

Kısık bir nefes verdim.

"Hep olduğu gibi."

Uzaklaşacakken , bileğimi tuttu.

"Ben burdayım."

Kafamla onaylayıp , okuldan çıktım. Yaklaşık yarım saat sonra tanıdık yere geldim. Ağacın altına oturup , yaslandım.

Bir süre sonra duyduğum çıtırtılarla , yanıma bir beden daha ilişti. Gözlerim kapalı olsa da kokusunu biliyordum. O , gelmişti.

"Kendini suçlama."

Ben haftalardır anlayamamıştım , ama o hemen anlamıştı beni.

"Aranızda ne geçti bilmiyorum. Tek bildiğim burda olmam gerektiği."

Sustum.

"Gözlerini aç.."

Bunu bekliyormuşçasına gözlerimi , Doğanınkilerle buluşturdum.

Kollarımı bedenine dolayıp , kendimden geçercesine ağlamaya başladım. O , da aynı şekilde beni sararken , Buğra'nın sözleri çınladı kulaklarımda...

"Beni hiç bırakma."

Titrek bir nefes verip , saçlarına yüzümü gömdüm.

"Bırakmam."

Sanırım artık bir karar vermem gerekiyordu..

E yani.. artık eren

Bolum fikirleriniz?

Eren kimi seçicekki???

Öpüldünüz❤️🥺

sensiz | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin