Selaammlar epey uzun bir zaman oldu üzgünüm :(
Eğer akışı unuttuysaniz , onceki bolumlere bi bakip gelinn💖
İyi okumalarrr
Buğra'nın boynuna daha da yasladım. O saçlarımla oynarken , ben sessizdim. Yorgundum.
O da tek söz etmedi. Son zamanlarda sessizdik. O günün ardından 1 hafta geçmişti. O günde bir şey dememişti. Bana söylemese de bir sorunu olduğunun farkındaydım.
Bunu onunla konuşmalıydım. Ve Doğa'yla da.. şuan bize dolu gözlerini saklayarak bakan , Doğa'yla evet.
Ne hissettiğimi bilmiyordum. Ne ona ne de... Buğra'ya.. bunu kendime itiraf etmesi epey zor olsa da artık , biliyordum.
Buğra'yla birşeyler eksikti. Huzursuzluk muydu bu? Ya da sıkılmak mıydı? Emin değildim.
Eksikti işte. Buğra'nın her geçen gün yoğunlaşan , sevgisine karşın benim karmakarışıklığım boktandı.
"Eren?!"
İrkilerek kalkıp , Buğra'ya baktım.
"Ne oldu?"
Anlıma yapışan saçlarıma dokundu.
"İyi misin? İki saattir sesleniyorum.."
Derin bir nefes aldım. Geriye yaslandım.
"Yalan mı söyleyeyim?"
"Eren.."
"İyi değilim , Buğra."
Adını duymasıyla dudaklarını ısırdı. Sevgili olduktan sonra ilk defa adıyla seslenmiştim.
Elimi tuttu.
"Bir sorun mu var , sevgilim? Korkutuyorsun beni.."
"Daha neden beni hayatında istediğini bile bilmiyorsun."
Ondan uzaklaşıp , tersi yönde yürümeye başladım. İki saniye sonra peşimden seslendi.
"Biliyorum! Sana yemin ediyorum biliyorum!"
Yürümeye devam ettim. Ancak biraz ilerleyebilmiştim ki , beni dumura uğratacak kelimelerini sıraladı bağırarak.
"Çünkü senden deli gibi hoşlanıyorum! Duydun mu beni?! Ben. Senden. Hoşlanıyorum."
Burnum sızladı. Gözlerimden bir damla yaş düştü. Buğra bana doğru uzanacakken , geriye çekilip elimle durdurdum onu.
Gözlerinin önünde tükeniyorum.
Görmüyorsun...
Berbat bir insandım ben.
"Her şey sebepsizce oluyordu. Sanki olması gereken buymuş gibiydi. Senin yanında olmam gerekiyormuş gibi.. "
Ayaklandım. Buğra da benimle beraber.
"Eren?!"
Bütün bahçenin bakışları üstümüzdeydi şimdi. Umrumda değildi.
Buğra'ya biraz yakınlaşıp , konuştum.
"Yalnız kalmak istiyorum. Anla beni tamam mı? Eninde sonunda yanına geleceğim."
Kısık bir nefes verdim.
"Hep olduğu gibi."
Uzaklaşacakken , bileğimi tuttu.
"Ben burdayım."
Kafamla onaylayıp , okuldan çıktım. Yaklaşık yarım saat sonra tanıdık yere geldim. Ağacın altına oturup , yaslandım.
Bir süre sonra duyduğum çıtırtılarla , yanıma bir beden daha ilişti. Gözlerim kapalı olsa da kokusunu biliyordum. O , gelmişti.
"Kendini suçlama."
Ben haftalardır anlayamamıştım , ama o hemen anlamıştı beni.
"Aranızda ne geçti bilmiyorum. Tek bildiğim burda olmam gerektiği."
Sustum.
"Gözlerini aç.."
Bunu bekliyormuşçasına gözlerimi , Doğanınkilerle buluşturdum.
Kollarımı bedenine dolayıp , kendimden geçercesine ağlamaya başladım. O , da aynı şekilde beni sararken , Buğra'nın sözleri çınladı kulaklarımda...
"Beni hiç bırakma."
Titrek bir nefes verip , saçlarına yüzümü gömdüm.
"Bırakmam."
Sanırım artık bir karar vermem gerekiyordu..
E yani.. artık eren
Bolum fikirleriniz?
Eren kimi seçicekki???
Öpüldünüz❤️🥺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sensiz | bxb
Teen Fiction"Daha neden beni hayatında istediğini bile bilmiyorsun." Ondan uzaklaşıp , tersi yönde yürümeye başladım. İki saniye sonra peşimden seslendi. "Biliyorum! Sana yemin ediyorum biliyorum!" Yürümeye devam ettim. Ancak biraz ilerleyebilmiştim ki , beni...