"Daha neden beni hayatında istediğini bile bilmiyorsun."
Ondan uzaklaşıp , tersi yönde yürümeye başladım. İki saniye sonra peşimden seslendi.
"Biliyorum! Sana yemin ediyorum biliyorum!"
Yürümeye devam ettim. Ancak biraz ilerleyebilmiştim ki , beni...
Doğa hareketsizce vereceğim tepkiyi beklerken , harfleri bir araya getirmekte zorlanıyordum. Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti. Doğa'nın gözlerinden bir damla yaş aktığında , yutkundum.
Doğa birkaç adımda yanıma yaklaştı , çenemi tutup gözlerimi gözlerine hizaladı. O an gördüğüm Doğa , 3 yıllık arkadaşım olan kişi değildi sanki.
"Ciddiyim Eren. Sana karşı duygularımı bu kadar belli ederken , bana kör oldun. İttin , görmezden geldin. Bunların hiçbiri vazgeçiremedi ama beni. Hele sensiz geçen bir yıl... Kabus gibiydi."
"Doğa.. benim bir sevgilim var biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum tamam mı?! Biliyorum ama gelmiyor elimden birşey işte gelmiyor!"
Gözlerimi yine kaçırdığımda omzunu düşürdü.
"Herşeyin farkındayım Eren.. yine de ardında kalacak olmak.. beni anlamaya bile çalışmayacak olman beni o kadar kötü hissetiriyor ki anlatamam."
"Doğa-"
Telefonumun sesiyle ikimizinde bakışları kesişti. Cebimden telefonumu çıkardım. Doğa ekrandaki sevgilim yazısını görünce duraksayarak , bana baktı.
Telefonu açıp kulağıma dayadım.
"Alo?"
"Alo Eren. Nerdesin?"
Burun çekme sesi geldi.
"Dışardayım. Ne oldu?"
"E-eren ben-"
Karşıdan hıçkırık ve ağlama sesleri geldiğinde , kaşlarımı çattım. Doğa da merakla bana bakıyordu.
"Buğra.. iyi misin ne oluyor?!"
Karşıdan ses gelmeyince , daha sakin bir sesle konuştum.
Köşeyi döndüğümde , dizlerini kendine yere çekerek oturmuş Buğra'yı görünce hızlandım.
"Buğra?"
Ona seslendiğimde , kafasını kaldırıp kanlanmış gözleriyle bana baktı.
Yanına ulaşıp ben de onun gibi yere oturdum. Buz gibiydi. Bunu farkeder farketmez , onu kolundan tuttum.
"Buğra.. yer çok soğuk bak. Üşüyeceksin , içeri geçelim hadi."
Buğra göğsüme doğru sokuldu.
"Sarıl bana."
Boğuk gelen sesini duyduğum gibi , kollarımı bedenine sardım.
Kulağına doğru fısıldadım.
"Sevgilim... Ne oldu bilmiyorum ama ben yanındayım tamam mı? Seni asla bırakmayacağım."
Buğra'nın bedeni kollarım arasında titremeye başladığında , ağladığını anladım. Hava git gide soğuyordu ve hasta olacaktı.
Kollarımı bedeninden çekip , tek kolumu bacağından geçirerek kucağıma aldım.
Evin kapısını açıp , salondaki koltuklardan birine onu bıraktım. Titremesinin devam ettiğini gördüğümde , elimle yüzünü yokladım. Buz gibiydi.
Üzerindeki montu ve kendi üzerimdeki montu çıkarıp kalın bir battaniye aldım. Elektrikli sobayı açıp , battaniyeyi üzerine örttüm. Sobayı , koltuğa yaklaştırıp yanına sokuldum. Bu süre zarfında gözlerini kapatmıştı ve bana izin vermişti.
(Bu ortamın güzelliğini hayal edip saplığımasövüyorum tşkler)
Isındığımıza emin olduğum bir süre sonra , ona seslendim.
"Buğra?"
Dışarıya nefes verdi.
"Birşey sorma Eren , ne olur. Sadece böyle duralım biraz." duraksayıp , ekledi.
"Beni hiç bırakma."
Titrek bir nefes verip , saçlarına yüzümü gömdüm.
"Bırakmam."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buğra&Eren
Bölüm fikirleriniz?
Gelecek bölüm sürekli bahsedilen "o gece" yi yazmak istiyorum.
O gece hakkında fikirleriniz var mı?? Sizce o gece ne oldu?
