Kolej Savaşçıları 2 İhanet

Yirmi Beşinci Bölüm

Tüm kitap boyunca bu bölümü yazmayı bekledim. Umarım seversiniz. İyi okumalar.

---------------------------------------------------------

Wafia-Heartburn 🎶🎤🎧

Söyle bana, kalbim neden böyle yanıyor... Yüzünü gördüğümde.

(Mete Soykan...)

"Ne o, yüzüme bakmayacak kadar iğreniyorum musun benden?" bana cevap vermeden yürümeye devam etti. "Sen nasıl bir canavarsın? Sen nasıl böyle birine dönüştün?"

Olduğu yerde kalıp bana döndü. "Hep kendi istediğin olsun istiyorsun. Başkalarını umursadığın yok. Hiç düşünmedin mi ben gidiyorum ama arkamdakilere ne olacak diye. Ben çok sıkıldım Ecem. Sürekli yanına gelip durumunu öğrenmeye çalıştım ama sen her zamanki gibi bana hiçbir şey söylemin. Senin bu gizemli tavırlarından , her şeyi tek başına yapma çabalarından çok sıkıldım. Senin dünyanda olan olaylardan habersiz olmam beni öldürüyor. Yanında olmak istedim, yardım etmek istedim, destek olmak istedim ama sen hepimizi geride bırakıp gittin. Hep kendimi avutuyorum. Gittiyse bir nedeni vardır diye kendime avutuyorum. Ben sana yardım etmek için yanına geldim ama sen beni bir hiç gibi kenara fırlattın. Her gün 'acaba gelicek mi? Başına bir şey mi geldi diye düşünmekten çok sıkıldım. Hadi beni geçtim yıllardır tanıdığın arkadaşlarını yolun yarısında bırakıp gittin. Şimdi şöyle bana sen nasıl bir canavarsın ? Ya da nasıl bir canavara dönüştün..." sözümü kesip "Belkide canavara dönüşmemişimdir ,belki başından beri canavarımdır. " arkasını ďönüp gitmeye hazırlandığında kolundan tutup onu durdurdum. "Bu gün değil Ecem ,bu gün değil. Artık benden daha fazla kaçma. Bana olan biteni anlatmadan şurdan şuraya gidemezsin ,izin vermem. "

Bana dönüp "Sana hiçbir şey anlatmak zorunda değilim. Hem sen niye kız arkadaşının yanında değilsin. Kafede baya eğleniyordunuz " dedi.

Dışlerimin arasından "o benim kız arkadaşım değil. "

" Aaa ayrıldınız mı ? Çok üzüldüm. "

"Ecem yeter! O benim hiçbir şeyim değil. "

"O gün bankta öyle dedin."

"Yalan şöyledim. Su 'ya gıcık olduğunu bildiğim için öyle dedim." Tuttuğum kolunu bırakıp derin bir nefes aldım. "Bu gün annemin başına gelenleri biliyorum dedi. Annem ne biliyorsa ya da ne bilmiyorsa bana anlatacaksın. Gerçi şimdi sen bana 'sana ne ' diceksin, her zaman dediğin gibi."

"Az önce kendine cevap verdin. Sa-na-ne!"

"Banane değil Ecem . Bana ne olup bittiğini anlatacaksın. "

"Allah Allah! Sana hiçbir şey anlatmak zorunda değilim. Sen kim oluyorsunda sana anlatayım!

"Ben senin er..." kolundan tuttum. "Seni köpek gibi seviyorum. Duydun mu? Sana bir şey olsun istemiyorum . Senin düşünmeden duramıyorum." üstüne üstüne yürüyüp onu bir ağacın gövdesine yasladım. "Her seferinde bir bahane bulup yanına gelmek istiyorum, gözlerimiz buluşsun diye ne kadar uğraşıyorum haberin var mı? Bora'yı her yanında görüşmedim kendimi kaybediyorum. Asla o çocuk gibi senin yanında duramayacağım diye ödüm kopuyor. Korkuyorum Ecem. Sana bir şey olmasından çok korkuyorum. " elim ile gözünün önüne düşen saçlarını geriye attım. "Ne olur? Bana, ortada ne döndüğünü söyle. Ben böyle yaşayamam."

Gözlerini benden kaçırdı. Kolunu bırakıp ondan birkaç adım uzaklaştım. " Ecem ben senin yanında olmak istiyorum. Birlikteyken her şeyin üstesinden gelebiliriz. Diğerlerine bir şey söylemek zorunda değilsin, aramızda kalabilir. Eğer yanında olmama izin verirsen senin için elimden geleni yapıcam. Belki çok zor zamanlar geçirdin, belki çok kötü şeyler oldu. Ne oldu bilmiyorum ama ben senin yanında yokken ne yaşadıysan şimdi yanında olup o zor zamanlarda yanında olmadığım her dakikanın telefisini yapmak istiyorum. Sadece bana yanında olmam için izin vermen..."