problem?

105 5 0
                                    

* ellen we zijn bang * " maar waarvoor dan?" * voor die mensen die jou bijna neerschoten * "jongens kom eens hier." ze kwamen dichterbij en ik gaf ze een 'group hug' " jullie hebben toch ook al gevochten tegen mijn oom, dat is toch ook goed gekomen. ik weet zeker dat dit ook goed komt. kom dan gaan we nu zwemmen" * oke is goed* we liepen met zijn allen get water in, zelf alejandro liep twijvelend hef water in. " he alejandro, ik wist niet dat je kon zwemmen" " nee ik ook niet, maar ik wou het toch proberen" " haha wat goed zeg" ik liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. we liepen verder het water in totdat ik tot aan mijn middel stond. hmmm lekker dit water, en het zonnetje die op het water schijnt, lekker warm met de verkoeling van het water. danila ging achter me staan en sloeg zijn armen om me heen "en prinses hoe bevalt het je hier?" ik draaide me om en sloeg mijn armen om zijn nek. " wel relaxt zo als je eigenlijk bijna niks te doen hebt, maar ik denk dat als ik koningin ben dat er heel wat meer verplichtingen komen" "ja dat denk ik ook wel" "danila ik denk dat ik eerst de school wil afmaken voordat dit alles, als je me begrijpt" "ja tuurlijk, dat kan geregeld worden. denk ik" " oke mooizo" " maar je moet wel weten dat je als je hier terug bent weer les krijgt" " en waar is dat dan goed voor?" " voor alle koningklijke dingen" " oh aha" ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht en gaf danila een zoen. hij pakte me vast en gooide me in het diepe water

" ooh danila " hij zwom naar he toe en pakte me weer vast, en begon me te zoenen, ik voelde iets onder me door glibberen. een gil brak uit. "ellen wat is er!?" zei danila met grote ogen.

" ik...ik voelde iets onder me door glibberen" daniel die buiten stond te kijken met een grote glimlach op zijn gezicht zei " dat zijn vast de meerminnen " " wow wat? zijn die er ook nog?" " ja, alle sprookjes figuren en alle verhalen die je om het kampvuur verteld, zijn echt"

" uhm oke?, dit doet me een beetje denken aan de film ' the mortal instruments: city of bones' " " nou eigenlijk is dat ook echt gebeurt maar" " dus demonen bestaan echt?, enzo?" " ja eigenlijk wel, als je wilt dan kan ik james metcalfe campbell bower wel ophalen" ( hij speelt in de film als shadow hunter) " uhm ja goed idee". daniel liep weg en danila keek me raar aan. " wat?" " hallo ik ben annabelle" " wow ik schrok me rot" " sorry" naast ons was een meisje met lang bruin haar. het was zoals daniel al zei, een meermin. ze was prachtig en ongeveer mijn leeftijd, ze had roze schubben en een roze top. " zo leuk om je eindelijk eens te ontmoeten prinses, we hebben al wel veel van je gehoord" ze keek me aan en dacht iets * dus je kan echt gedachtenlezen? en is dat die ene jongen?* " ja en zekerweten" " omg zo gaaf"

" haha ja he" " maar kan je dan ook water sturen?" " dat kan ik zeker" ik stuurde een bolletje water de lucht in, in de vorm van een hartje " wow kan je ooj dieren vormen? " " jazeker" ik maakte de vorm van een leeuw. " wauw zo gaaf " " annabelle schatje, val de prinses toch niet zo lastig" " goeiedag mevrouw, het is eigenlijk leuk om nieuwe mensen te leren kennen" " oke, ik ben janelle. ik ben de moeder van annabelle, ik hoop niet dat je het erg vind als we hier zwemmen. dit water is hier veel beter dan verderop" " ik heb er geen probleem mee, het water is toch van iedereen?" " oke bedankt" blue kwam aanzwemmen met een grote zachte borstel in zijn mond. * ellen wil je me mischien poetsen?* " tuurlijk blue ik kon eraan" ik zwom een klein stukje naar blue toe, maar ik kon nog niet staan. blue stond nog met 4 poten op de grond en kwam ver boven het water uit " wow blue je groeit echt super hard" * hihi ja dat klopt* " ik ga even op je rug zitten hoor" * oke* ik ging op de rug van blue zitten en begon met zijn kop. hij vond hef heerlijk om gepoetst te worden. en vooral met mooi weer. ik voelde iets opkomen, dit keer geen visioen maar iets wat nog moet komen. ik zag daniel met jamie dat ze werden aangevallen. " danila meekomen nu!" " wacht wat is er " "NU!" Zonder me ombte kleden of wat vloog ik weg op blue met danila achter me aan. ik zag een groepje quillianen et pijl en boog * die hebben danila en mij waarschijnlijk ook aangevallen*. ik schoot een vuurbal af en raakte een grote groep. " ik ga je verlaten jongen, doe je best" ik vloog bij blue vandaan en vloog naar de overige groep toe, ik kon van een van hen zijn pijl en boog afpakken. ik zag jamie en daniel al vliegen. ik schoot 2 man dood en waren er nog 5 over danila seinde mij dat hij de drie nam en ik de 2, maar 1 was al weg? never mind. ik had geen pijlen meer dus die gooide ik weg ik wou net een vuurbal afvuren toen ik 2 pijlen door mijn buik zag gaan, ik probeerde mezelf

te helen, maar dat lukte niet mijn krachten waren weg, ik kon niks meer jamie paktte de 2 mannen en ik had blue verteld dat hij terug moest gaan met daniel. ik voelde me zwak, ik verloor veel bloed en kreeg steeds meer moeite met vliegen " danila, jamie help?" kon ik nog net uitkramen voordat ik naar beneden viel en alles zwart werd.

' " ellen wordt wakker please! "

" danila ik kan niet helpen, ik heb de krachten van ellen, als zij geen krachten mer heeft dan ik ook niet" " maar hoe kan het dat ze geen krachten meer heeft dan?" ' langzaam werd ik wakker, ik zag jamie en danila naast me op bed zitten. " hey ellen kan je me horen?" " ooh man die pijlen dedeb zeer zeg"

" oke gelukkig je bent wakker, ik ben jamie" " hey jamie, eigenlijk ken ik je wel maar... weet jij waarom ik geen krachten meer heb?" " ja die quillianen waren demonen en als je door zo'n pijl bent geraakt dan ben je je krachten kwijt en kan je bijna niks meer, ik ga je naar de naruur hert brengen, die kan je helpen" " maar hoe... jij ook...? " " ja ik kan ook met hem comuniceren maar heb het nooit iemand verteld" " oke wow" " kom ik help je overeind" ik wers geholpen zodat ik kon zitten en kreeg iets te eten zodat ik wat kon aansterken voor de reis " danila, ellen en ik moeten dit alleen doen, geen bewaking niemand mag mee alleen wij"

" oke maar waarom" " dat heeft zo zijn redenen" ik at mijn eten op en dronk een kopje thee. " ellen wat wil je aan? want je hebt alleen nog een bikini aan" "oja uhm doe maar een broek met een sweater ofzo" ik werd overeind geholpen en moest proberen te staan, ik ging staan en alles om me heen begon te duizelen " rustig aan ellen " " wow alles duizelt. wat is dit" " rustig maar we zijn er voor je" ik werd in een broek geholpen en paktte mijn sweater aan en trok hem aan. " oke en hoe gaan we naar het bos?

creature academyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu