Jennie'ye baktığımda hala gözü aynadaydı. Ayağa kalkıp gitmek için hamle yaptığımda "bu gün benimle kala bilirmisin? " diye sordu. Ne olduğunu anlamadan reddettim. Arkamdan ayağa kalktığında gözlerim dizlerindeki sargıyı gördü. Bu kıza ne olmuştu? Aklımdakı sorunu sordum. "Neden bu haldesin? ".Yere bakarak " Sorun yok artık" dedi.Bunu söylerken sesi kısık ve ağlamaklı geldi. Neler olduğunu gerçekten anlamıyordum. Oda anlatmıyordu. O lavaboya giderken aşağı indim. Hiç kapısı açılmamış olan bir odanın kapısının açık olduğunu gördüm. Bu oda çok büyüktü, etrafdakı kanı gördüğümde korktum. Hizmetçiye ne olduğunu sorduğum da, "Dün gece Jennie hanım dans ediyordu. O kadar uzun süre dayanmadan dans etmişti ki, dizleri kanamıştı. Ama sorunu yok şimdi iyi"dedi.O çıktığında , bir kere daha düşündüm. Aynayı kırıp elini yaralaması, şimdide dizleri. Bu kız gerçekten iyi değildi. Ama kızlar yanında kala bilirdiler.Bu yüzden Jennie'nin odasına çıktım. Yatakta oturup telefonuna bakıyordu. Yanına gelip oturdum. "Jennie " bana baktığında devam ettim. "İyi olmadığını biliyorum. Ancak kızlar burada onlara söyle seninle kalsınlar. Daha iyi olursun".Bir müddet sessiz kaldıktan sonra konuştu" Anlamıyorsun. Onlar herşeyi biliyorlar. Eğer beni bu halde görseler yıkılırlar. Sense bilmiyorsun senin için sorun yok. O yüzden kalmanı istedim".Yine bir şeyler den bahs ediyordu. "Neyi bilmiyorum? Anlat"." Şimdi olmaz. İstemiyorsan sorun yok kalma".Sinirle "Eve gidip üzerimi deyişib geliyorum bekle" dedim.Jungkookla Jimin de uyandığına göre eve gide bilirdik. Yanlarına geldiğimde Jungkook "Hyung ne bu acele? "." Eve gitmeliyiz Jungkook hemen"Sorgulamayıp kızlarla vedalaştıklarında eve gittik. Odamda hazırlanırken Jimin "Ne oldu? Nereye? " diye sorular soruyordu. "Jennie iyi görünmüyordu.Bu gün onunla kalıcam" Jimin bir az susup devam etti. "Yalnış anlama. Bitmemiş miydi" . "Bitmişti halada öyle. Sadece ortalıkta bir şeyler dönüyor ve bunu anlamalıyım. " . "Tamam " İndiğimde Jungkook yemek yiyordu. Onlarla vedalaşıp Jennie'nin evine gittim. Kapıyı hizmetçi açtığında yanından geçerek odasına irelledim. İçeri geçtiğimde yoktu. Hizmetçi arkamdan gelip "Bahçede" dedi. Bahçeye çıktığımda hava soğuk olsada üzerinde kalın birşeyler olmadan oturuyordu. Elinden tutup onu kaldırmak istediğimde kalkmadı. Zorla onu içeri getire bilmiştim."Neden oturmama izin vermedin? "." Hava soğuk".Yüzüme bakarak "Ceketini vere bilirdin" dedi. "O kadar gentlmen diyilmişim".Koltuğa oturduğunda gözlerine baktım. Kızarmıştı. Neden bu kadar çok ağlamıştı ki? Yanına oturdum. " Neler oluyor? Anlat".Bana bakmadan elimden tuttu, beni de kaldırıp odasına çıkardı. Yatağa oturduğunda. "Uyuya bilirmiyiz?Yanımda olmanı istiyordum. Lütfen"." Kahvaltı yaptınmı? ".'hayır' anlamında başını salladığında. Onu aşağı indirmek istedim. Ama inmiyordu.Zorla mutfağa indirdim. Kahvaltı hazırlamaya başladım. Oda beni izliyordu. Hizmetçi yanımıza gelerek" Bana söyleseydiniz hazırlardım"dediğinde."Önemli deyil ben yaparım"dedim.Bana yardım etmeye başladığında, Jennie'ye baktım. Karşısına koyduğum kahveni içmiyordu.Yanına oturub kahveyi elime aldım. "İç melisin. Seninle kalmamı istiyorsan kahvaltını yapmalısın" dedim. Yüzüme bakarken halsizce elimdeki kahveni alıp içmeye başladı. Artık kahvaltıda hazırdı. Birlikte kahvaltımızı yapıyorduk. Bittiğinde sofrayı toplamaya başladı hizmetçi. Jennie odasına çıktığında, arkasınca gittim. Yatağa uzandığında bana "Acınıcak haldeyim değilmi?" diye sordu. 'Hayır 'anlamında başımı sallayıp yanına uzandım. "Sadece neler olduğunu anlamıyorum" bana sarıldığında, kendime koyduğum kuralı aşmıştım. Ama o kötü haldeydi. Bunu göre bilmeyecek kadar kör diyildim. Onun bir zamanlar bana yaptığını ona yapamazdım. Gece uyumadığı belliydi. Gözlerini kapadığında, ona sıkıca sarıldım. Son sarılmamız olacağını düşünüyordum. Meğerse yeni başlangıçmış. Gözlerimi bende onun yeni kokusunu koklayarak kapadım. Saçları yüzümü sararken rahatsızlığımı belli etmeden , yüzümü ona yaklaştırdım. Sakince nefes alıp veriyordu. Belimi saran elleri sıkıca tutsa bile sadece rahatlamaya çalışıyordum. Lise zamanlarında bunu severek yapsam da, şimdi onu düşünüyordum. Beni unursamadığını sanıyordum. Ancak şimdi ona rahatlık veriyordumsa sorun değildi. Gözlerim kapalı halde"Neden anlatmıyorsun? Bir zamanlar bana güvenirdin."dedim.Bunları söylediğim için kendime nefret etsem de, onun cevabını bekledim. " Sana kendimden çok güveniyorum. Sadece bekle zamanı deyil"."Ne zaman anlatıcaksın? ." Herşey yoluna koyulduğunda"Bana daha sıkı sarılmasıyla daha da soru sormadım. Yüzümde hiss ettiğim ıslaklıkla öptüğünü anladım. Göz ucu baktığımda uyumayıp beni izlediğini anladım. Haraket etmeden uyumaya devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
