Merhaba sevgililerim ben ~Sla. Umarım hikayemi severek okursunuz. Yorumlarınızı çok merak ediyorum.
Buraya tarih bırakırsanız mutlu olurum. Bende hemen bırakıyorum.
1 Temmuz Perşembe 2021 de sizler için bu satırları yazıyorum:)
🦋🕯️
Benim adım Vanessa...Kaybolmuş nereye konsa kanatları birileri tarafından kırılmış ve hiç kimseye güveni kalmamış bir kelebeğim.
Şimdi yeniden yeni bir yere konacağım. Alt edileceğim ya da her şeye yeniden başlamak için,bir şansa sahip olacağım.
Hiçbir zaman pes etmedim.Her zaman hayatta kaybetmek olduğu kadar, kazanmak da olduğuna inandım.
Büyük anneannem her zaman "Ne kadar acı çekersen,ne kadar kötü şeyler yaşarsan,sonucu her zaman o kadar güzel olur"derdi.
Ne zaman şimdi her şey bitti desem,bu sözü düşündüm ve hayata yeniden tutunmaya çalıştım.
Kabul etmem gerekiyor ki bazen gerçekten yıkılacak gibi oluyorum. Kelebeğin ömrü bir gün diyorum ve her şeyi bırakıyorum.
Sonra duruyorum ve aileme verdiğim sözleri düşünüyorum.O sözleri yerine getirmek zorundayım, onların son vasiyetlerini yerine getirmek zorundayım.
Eğer onların ölmeden önceki son dileklerini yerine getiremezsem kendimi asla affedemem.
Hayat planlar yaparken başımıza gelenlerdir derler ama ben bu sözü asla umursamadan her şeyi planlayan biriyim.
Kalkacağım saat ile uyuyacağım saat arasında yapmam gereken her şeyi not alırım,planlarla yaşarım.
Kendi kendime menejerlik yapıyorum ve her şeyi saatleri ile birlikte,alarm olarak kuruyorum.
Eğer bu planlamam dışında ani bir şey olursa veya bir anda gelişen bir şey olursa asla planımı değiştirmiyorum.Ne olursa olsun günlük programıma devam ediyorum.Eğer hayatımda ani bir değişiklik olursa kendimi kötü hissediyorum.
23 yaşımdayım,bilgisayar mühendisliği okudum ve okulumu 2. olarak bitirdim.Şu an mezunum fakat hâlâ içime sinen bir iş bulamadım.
Annem ve babamı trafik kazasında kaybettim.Bir süre teyzem ile kaldım.Sonra ona da yük olduğumu düşündüğüm için teyzemin yanından ayrıldım.
Kendi başıma idare etmeye çalıştım garsonluk gibi günlük işlere girdim.Fakat artık bir işe başlamak zorundaydım bu yüzden bugün bir iş görüşmesine gideceğim.Mezun olduğum alan ile ilgili değil fakat mecbur kaldım.Kendi mesleğimden ilerleyemeyeceğimi anladım ve para kazanmam gerektiği için bolca araştırma yapıp en azından düzgün imkanları olan bir iş aradım.
En çok içime sinen iş buydu çünkü en az benim kadar planlı ve disiplinli çalışan birinin asistanı olacağım.
Herkesin 8 numara olarak tanıdığı, kimsenin gerçek adını bilmediği,çok iyi bir basketbolcu var.
Kendisini hâlâ tam olarak tanımıyorum bugün gidince tanışabileceğimi söylediler.Henüz çalışacağım kişi ile ilgili sadece bunları biliyorum,geriye kalan şeyleri ise bugün konuşacağız.
İşe başvurusu yaptığımda görüşmeye kabul edileceğimi hiç düşünmemiştim.Herkes 8 numaranın asistanı olmak için çabalıyordur diye düşünmüştüm,fakat çok da benim düşündüğüm gibi değilmiş.
İşe aldıkları hiç kimse 8 numara ile anlaşamamış.Herkes onun çok zor bir patron olduğunu söylüyor.Ben anlaşamasam bile bir şekilde devam etmem lazım çünkü bu işe ihtiyacım var.
