"Cennet'i de Cehhem'i de tatmış, Araf'ta gözlerini açan o kadın"
Eylem Martinez
Ben Eylem Martinez.
Yirmiyedi yaşında dünyaya gözlerini açan o kadın.
Sahip olduğu herşey ellerinden tek bir günde sökülüp alınan, Ahsen'in intikamı için uyandırılan bir canavar.
Ben Eylem,
Azrail'in ete kemiğe bürünmüş hali.
Dünya üzerinde kullanabileceğiniz en tehlikeli silah.
Vicdansızlığın en büyük haykırışı.
Vahşete yeni anlamlar kazandıran o kadın.
Ben Eylem,
Dünyaya gelmesine bile izin verilmeyen öfkeli ruhun intikam yemini.
Cennet'i de Cehennem'i de tatmış; Arafta gözlerini açan o kadın.
Ben Eylem, acımasızlıklarımı kimse sorgulamasın.
🩸
Fedakarlık.
Aptallık ve fedakarlık arasında o kadar ince bir çizgi vardır ki anlamak için ne yaptığını bilmek gerekir.
Benim şu an yaptığım aptallık mı, fedakarlık mı hiç bilmiyorum. Ne yaptığımı da bildiğim pek söylenemez. Sadece Ayıboğan'ı tehlikede bırakamam, bu kadar bencillik benim için bile fazla.
Fethi Kulaksız adında bir adamdan sürekli olarak ve ısrarla aldığım mailler şu acil durumda tek çıkış planım olmuştu. Avcı'nın planı ve Kıyamet' in yapılandırılması hakkında detaylı bilgilere sahip olduğunu söylüyordu. Mailden gönderilebilecek kadar bilgiyi güvenli bir yolla şifreleyip bana ulaştırmış, güven kazanmaya çalışmıştı.
Her ne kadar büyük riskler barındırdığını bilsem de bu görüşmeyi yapmak zorundaydım. Ayıboğan'ın üzerinde ki takip cihazı tek bir nokta da hareketsiz kalmıştı. Dağın başı denilebilecek kadar ıssız bir yerdeydi. Derisinin altında ki çip benim ürettiğim ve herhangi bir taramada ortaya çıkmayacak özellikteydi.
Hayati tehlike bulunduran ve bir kaçış yolu olmadığını anladığımız durumda merkezde ki sisteme çipten uyarı gönderiyorduk. Kurtarılmak için. Hiç bir çıkış yolu olmadığına kesin emin olduğumuz bir durumda isek de üst üste dört hafif dokunuş üstündeki minibombayı aktif hale getirip intiharı gerçekleştiriyordu.
Uzaktan erişimde nabzını da görebiliyorduk, normaldi. Ayıboğan için hayati bir durum söz konusu olduğunda uyarı göndereceğini bildiğimiz için hemen bir saldırı düzenlemek yerine, planlı hareket etmeye karar vermiştik.
Aksi bir durumda yapacağımız operasyonda UKTE'nin ifşa olma riski vardı. Bu hepimizin ömür boyu içerde kalması demekti. Her ne kadar devlete bağlı olsakta ifşa riski olan her hangi bir durumda hükümet tarafından tanınmayacak, görevde sayılmayacaktık. Öyle bir durumdansa kafama sıkmayı yeğlerdim. Cezaevi kaldırılacak bir yer değil çünkü. Hele de dışarıda seni bekleyen kişiler olmayınca.
Babamdan öğrenmiştim bunu. Çocukken çok fazla içeriye alınmıştı. Haftada bir kapalı görüş, ayda bir de açık görüşler oluyordu.
Daha 8 yaşında babanın kalın bir camın arkasında durup sana sarılamaması bir çocuğun yaşayabileceği en berbat şeylerden biri.
Hiç unutmam, babam 14 ay 16 gün kalmıştı bir kere cezaevinde. Bir muhabbet kuşu almış yanına, bir süre sonra bize verdiler kuşu.
Yasaklamışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
11.CİNAYET
Teen Fiction"Ben Eylem Martinez. Yirmi yedi yaşında dünyaya gözlerini açan o kadın. Sahip olduğu herşey ellerinden tek bir günde sökülüp alınan, Ahsen'in intikamı için uyandırılan bir canavar..." "Annesinin katili bir çocuktum ben, kimse güzel bir kalbimin olma...
