Azerbaycan: Baba!.. O ablamın nişanlısı!
Osmanlı: NE?!
Osmanlı İmparatoluğu gözlerinden ateş fışkıracakmış gibi Japonya'ya döndü.
Osmanlı: Sen...
Japonya: Ben anlamıyorum. Siz kimsiniz? Azerbaycan buraya nasıl gelebiliyor ve... Niçin bana öyle bakıyorsunuz?
Osmanlı: Dur, ben senin bütün sorularını cevaplayacağım (!) !
Osmanlı, Japonya'nın yakasından tuttu ve kendine çekti. Japonya hâlâ yaşananlara anlam verememiş bir ifadeyle Osmanlı'ya bakıyordu.
Osmanlı: Sen, benim kızımın-
Osmanlı sözlerinin devamını getirmek istemedi. Sadece alev alev yanan gözlerle Japonya'ya bakıyordu.
Japonya: Siz...
Osmanlı: Nişanlandığın kızın babasıyım!
Japonya'nın gözleri faltaşı gibi açıldı. Şaşkınlık içinde adama bakmaya başladı. Evet, bu adam Türkiye'ye çok benziyordu. Ama onu ilk gördüğünde babası olma ihtimali aklının ucundan bile geçmemişti.
Japonya: A... Ama... Türkiye, babasının hayatta olmadığını söylemişti. Siz nasıl onun babası olabiliyorsunuz?
Osmanlı: Bu seni uzaktan yakından ilgilendirmez! Sen karışma!
Japonya elini alnına vurdu. Hâlâ bu duruma bir anlam veremiyordu.
Japonya: Off! Sanırım aklımı kaybediyorum.
Osmanlı: Bence sen aklını çoktan kaybetmişsin!
Osmanlı, Japonya'nın bileğinden tuttu ve onu Azerbaycan'ın olduğu ağaca kadar götürdü. Azerbaycan iyi olaylar yaşanmayacağını sezerek oradan uzaklaştı.
Osmanlı: Otur.
Japonya: Niçin?
Osmanlı: Otur!
Japonya çekinerek denileni yaptı ve ağacın altına oturdu. Osmanlı'nın ne yapacağını bilmiyordu. Ama Osmanlı'nın ifadesinden kendisi hakkında iyi planları olmadığını anlayabiliyordu.
Osmanlı onlardan uzakta, bir ağacın arkasında durup, olan biteni seyreden Azerbaycan'a döndü.
Osmanlı: Oğlum, arkanı dön ve kulaklarını tıka.
Azerbaycan: Niçin?
Osmanlı: Sen dediğimi yap.
Azerbaycan arkasını dönüp ağacın altına oturdu ve gözlerini sıkıca kapatıp parmaklarıyla kulaklarını tıkadı.
Osmanlı, Azerbaycan'ın bunları yaptığından emin olunca Japonya'ya döndü. Gözlerinden ne kadar sinirli olduğu anlaşılıyordu.
Osmanlı eline tükürdü ve havaya kaldırdı. Japonya daha onun ne yapmaya çalıştığını anlayamadan...
ÇAT!..
Japonya yüzünün sol tarafının tamamen çöktüğünü hissediyordu. Kulağında televizyon karıncalanmasına benzer sesler... gözlerinin önündeki karartı ve boynu yerinden ayrılacak gibi. Nefes alamıyor.
Osmanlı: Kızımdan uzak dur!
Japonya: ...
Osmanlı: Beni duydun mu? Cevap ver!
Japonya: ...
Osmanlı, Japonya'nın kolundan tutup doğrulttu. Japonya'nın kulağındaki çınlama hâlâ devam ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Countryhumans 2020 >~< {2021} (2)
Adventure"Countryhumans 2020 >~< {2021}" adlı kitabın devamıdır. _______________________________ ???: Bana engel olacak mısın? Osmanlı: Bunu yapmana izin veremem! ____________________________ Japonya: Türkiye! Uyanmışsın! Japonya sevinçle Türkiye'ye, o...
