P_10 (zawgyi)

848 83 11

by KattKatt962

by KattKatt962

ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာၿပီး ေဘးကိုၾကည့္ေတာ့ အလွေလးကို မေတြ႔ရ။ ဘယ္မွာပါလိမ့္ဆိုၿပီး ဟိုဒီေလွ်ာက္လို႔ မ်က္လံုးကစားၾကည့္ေတာ့ အိမ္ရဲ႕အေမွာင္အက်ဆံုး အခန္းေထာင့္မွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။

အလွေလးက ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္ တေအာင့္ေလာက္ၾကာရင္ သူ႔ေဘးနားက ဘာေတြကိုလဲမသိဘူး ေကာက္ေကာက္ၿပီး ဖန္ပုလင္းထဲကို ထည့္လိုက္နဲ႔ အဆက္မျပတ္လုပ္ေနတယ္။ ေမွာင္ေနတာေၾကာင့္ ဖန္ပုလင္းထဲက အရာေတြကို သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရ။ ဘာေတြလုပ္ေနတာပါလိမ့္။

သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ထၿပီး အလွေလးအနားကို သြားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔အနားေရာက္ေတာ့ အလွေလးက ဖန္ပုလင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ကမ္းေပးလာတယ္။

"ဘာေတြလဲ"

ကြၽန္ေတာ္ေမးရင္း ပုလင္းအဖံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတာက မည္းမည္း အေကာင္ေလးေတြ။

"ငါစားဖို႔ ဟုတ္လား"

ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ၿပီးေမးေတာ့ အလွေလးက ေခါင္းကိုညိတ္တယ္။ ဘာအေကာင္ေလးေတြလဲဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္က အလင္းထဲကို ယူၿပီးေတာ့ ၾကည့္လိုက္တယ္။

"ျခင္ေတြလား"

ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရယ္ရခက္ခက္ ငိုရခက္နဲ႔။ ျခင္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္စားဖို႔အတြက္ ဖမ္းေပးတယ္တဲ့။ လက္စသတ္ေတာ့ ခုနက ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနတာက ျခင္အကိုက္ခံေနတာေပါ့ေလ။ ျခင္ေတြထဲကို သူ႔ေသြးေတြေရာက္ေတာ့မွ ေသေအာင္လုပ္ေနတာေပါ့။ ငါ့လခြမ္း...

"ဒါေတြက စားလို႔မရဘူး အလွေလးရဲ႕"

ကြၽန္ေတာ္ေျပာေတာ့ နားမလည္သလိုမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ၾကည့္လာတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့။ ဟိုေန႔က ကြၽန္ေတာ္သူ႔အေ႐ွ႕မွာ ပုရစ္ေၾကာ္ဝယ္စားခဲ့တာကိုး။ အဲ့ဒါကို အလွေလးက ျမင္ထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေကာင္ေတြစားတယ္ထင္ေနတာေနမွာ။ ေျသာ္... ဒုကၡ ဒုကၡ...

"ျပပါဦး... မင္းလက္ေလးေတြ"

ကြၽန္ေတာ္ေျပာေတာ့ သူ႔လက္ေတြကို ဆန္႔တန္းျပတယ္။ ျခင္ကိုက္ခံရတဲ့ အဖုအပိန္႔ေတြ႐ွိေနမလားလို႔ ကြၽန္ေတာ္က ေသခ်ာစစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာမွေတာ့ မ႐ွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျခင္အကိုက္ခံရရင္ ငွက္ဖ်ားေတြဘာေတြ ျဖစ္တတ္တာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ စိတ္မေအးႏိုင္။

"ေနာက္ဆို အဲ့အေကာင္ေတြ လာမကိုက္ေစနဲ႔ ၾကားလား။ ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္"

အလွေလးတို႔ လူမ်ိဳးေတြက ျခင္ကိုက္လို႔ ငွက္ဖ်ားျဖစ္လား မျဖစ္လားေတာ့ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အလွေလးကို ဘာမွမျဖစ္ေစခ်င္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေတြဘာေတြသစ္ၿပီး အလွေလးနဲ႔အတူတူ ေမြ႔ယာဝယ္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။

ခန္းဝင္ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆိုင္ထဲကို ဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက အလွေလးဆီကို ေရာက္လာၾကတယ္။ ဒါလည္း သူတို႔ကို အျပစ္ေတာ့ေျပာလို႔မရဘူး။ အလွေလးက တကယ္ကို မ်က္စိပေဒသ႐ွိလွတာမို႔။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ အၾကည့္မေရာက္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့။

ကြၽန္ေတာ္က အလွေလးကို ႀကိဳက္တာေရြးလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဆိုင္က ဝန္ထမ္းေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လိုက္လံျပသေနတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ထိတဲ့ဟာ မွန္သမွ် အလွေလးက လိုက္ထိၾကည့္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က တက္အိပ္ၾကည့္လိုက္ဆိုရင္ သူကတက္အိပ္ၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုလဲ၊ သေဘာက်ရဲ႕လားလို႔ေမးရင္ သူကေခါင္းကိုညိတ္တယ္။ မသိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အခုမွမဂၤလာဦးမယ့္ စံုတြဲေတြလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မျပံဳးပဲ မေနႏိုင္ခဲ့။ ဆိုင္က ဝန္ထမ္းေတြက ျပံဳးစိစိ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အခုလိုမ်ိဳး အထင္ခံရတာကို က်ိတ္ၿပီး ေက်နပ္ေနမိတယ္။

အျပန္က်ေတာ့ အလွေလးအတြက္ ႏွင္းဆီပန္းပင္ေတြ ဝယ္လာလိုက္တယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီးေကြၽးခ်င္တာမို႔။ အလွေလးကလည္း သေဘာက်တယ္ထင္ သူေပ်ာ္ေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ အလိုလိုခံစားေနရတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အလွေလးနဲ႔အတူတူ ပန္းပင္ေတြ စိုက္ျဖစ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရအတူတူခ်ိဳး။ အလွေလးက ႐ွက္တာေတြဘာေတြ မျဖစ္ဘူး။ အက်ႌခြၽတ္ဆို ခြၽတ္ခ်ျပစ္လိုက္တာပဲ။ ေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ခ်ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မနည္းတားလိုက္ရေသး။ သူ႔အတြင္းပစၥည္းေတြကို မၾကည့္ရဲလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရခ်ိဳးရတာက ျခံထဲမွာမို႔။ မေတာ္ အျပင္ကေန တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားမွျဖင့္။

အလွေလးရဲ႕ အသားအေရက အေတာ္ေလးကို ေကာင္းမြန္လွတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အသားကို ထိခ်င္ေတာ့ ေရခ်ိဳးတိုင္း ေနာက္ေက်ာေတြေဂ်းတြန္းေပးမယ္ဆိုၿပီး ညာညာၿပီးပြတ္ေနက်မို႔ သိတယ္။ အေတာ္ေလးကို ထိလို႔ေကာင္းတာ။ ဟိုေနရာေလးသာဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္။ ေတြးရင္းနဲ႔ ကိုင္ခ်င္လာၿပီ။ တစ္ရက္ရက္ေတာ့ ညာၿပီးကိုင္ၾကည့္ဦးမယ္...